Ze kreeg altijd al voordroog, omdat mijn eerste ijslander een stofallergie had en ze samen eten heel de dag.
Ik was er mee gestopt omdat de shet het niet nodig heeft. Maar omdat ze zo afgevallen was dacht ik dat de voordroog een veilige manier van aankomen was.
Wat me verbaasd is dat ze hier blijkbaar toch op reageert. Het verklaart wel de verbetering in lopen na het overlijden van Laufeya. (wsl in combi met magnesium).
Ik snap alleen niet zo goed hoe het kan, het is veel grover dan mijn hooi(ik heb fijn hooi wel biologische van de laatste snedes oktober) en de verzuring zou maken dat er minder suikers in zitten. Nou goed, zal dat boek eens aanschaffen binnen kort, Koen vertelde me al over het bestaan een jaar terug. Wellicht dat die me nog wijzer maakt, al veel gelezen op internet maar de verhalen zijn ook wisselend.
Nou ja ben gestopt met kuil, en gestart met duivelsklauw tinctuur. Het dekentje heeft ze alleen voor de regen trouwens, want ze heeft een hele dikke vacht dus voor isolatie is het niet echt nodig. Alleen in de aanhoudende regen bleef ze maar nat dus wellicht dat ze daar van af viel?
Ik zal het antwoord van de DA even afwachten. Fijn dat jullie mee leven en denken!

Dat van die cellulose zou natuurlijk zomaar kunnen, hoewel het dan ergens wel bijzonder is dat ze dit gaan doen op het moment dat ze grover stengeliger hooi krijgen (meer cellulose toch...). En ze laten het hooi liggen om hout te knagen, tis niet alsof ze uren per dag zonder hooi staan ofzo...
En inderdaad, ze eten het hout gewoon op hoor, je vindt nergens nog een stukkie...

Ik schrijf even een heel klein stukje over uit zijn boek:
Voordroog is gras dat door vergisting wordt geconserveerd. Het bevat veel eiwitten. Een deel van de eiwitten wordt afgebroken tot ammoniak, waardoor de zuurgraad in de darmen omhoog gaat. Dit heeft overbelasting van lever en nieren tot gevolg en een verstoring van de bacteriecultuur(darmflora)in de dikke darm.