Jean Mclean schreef op donderdag 26 januari 2012, 8:55:
> "
> Met respect voor alle deelnemers aan deze draad, zou ik hier wel eens echt
>> deskundigen over willen horen, met onderbouwde theoriën en argumenten"
>
> Maar ja, wie zijn dan die deskundigen?Hoeveel handelingen die een
> dierenarts doet, zijn we het niet eens! Mijn dierenarts bijvoorbeeld
> vergelijkt ijzers met een paar Nikes

Je paard loopt er net even
> lekkerder op!
>
> Als er onderzoek naar gedaan is en alles wijst erop dat het pijnlijk is
> voor het paard; dat er beschadigingen door ontstaan, dat de hartslag veel
> hoger wordt, dan is dat toch onderbouwd?
Jawel. Maar voor goed onderzoek moeten ook de variabelen van het praamgebruik gedefinieerd en genotuleerd worden. Praam goed hanteren is helemaal niet zo makkelijk en als er gesteld zou worden dat het veelal bot en breinloos wordt toegepast heb je mij snel mee. Echter hoe ik het ooit geleerd heb is, dat de praam precies zo gestuurd moet worden dat ze niet los raakt maar ook niet onnodig knelt, waarbij je de druk (dus mechanisch bedoelde druk) al zoekend naar dat optimum constant varieert.
> Een praam lijkt mij iets uit de middeleeuwen voordat er andere adequate
> middelen bestonden om een paard rustig te krijgen.
En chemische sedatie was iets middeleeuws in de tandartsenpraktijk voordat iemand uitvond dat je met koude en snelspoeling heel goed plaatselijk kunt verdoven... misschien wel iets minder middeleeuws dan mijn oorleltang maar ik stel me zo voor dat de aandacht van de patient volkomen bij de oorleltang kan liggen zonder dat het ding werkelijk in tortuur wordt ingezet en het zo doende relatief pijnloos aanzet tot immobilisatie wat een behandeling mogelijk maakt.
Zo kan ik me ook een breed spectrum aan mogelijkheden voorstellen bij de praam, afhankelijk van nogal wat variabelen. Uiteraard is het makkelijk om dat ding als marteltuig te gebruiken maar ik denk dat het lang niet altijd zo hoeft te zijn en afhankelijk van de specifieke situatie niet zelden de best beschikbare optie kan zijn.
Maar wordt de vraagstelling dan niet: "ligt het aan de praam als instrument of aan de boerenbotteachterlijkheid van veel hippisch volk"?
Een groot verschil tussen praam en bit is nmm dat de praam een noodmiddel zou moeten zijn (waarbij "nood" bij mij niet in het boek staat als "angstige DA" of "time = money"). Daarom neem ik een middle-of-the-road standpunt in.
Zoals ik al aanvoerde, ik naar mijn beste weten onze forummer Cedric een tandarts en ongetwijfeld een heel behoorlijke als je voor de rijke arabieren mag werken. Geen domme
DA dus (er bestaan trouwens ook wel enkele niet domme DAs

) maar mogelijk wel deskundig vanuit zijn vakgebied wat nieuw modern licht kan doen schijnen.
Er zijn wellicht nog heel andere vakgebieden te vinden, met heel andere voor ons bruikbare ideeën.