Spirithorses schreef op zondag 29 januari 2012, 17:38:


klinkt goed


de samenhang tussen de verschillende mineralen zou wel eens veel belangrijker kunnen zijn dan de hoeveelhoed van elk mineraal op zich. De aangehouden norm voor Se zou er best naast kunnen zitten. Wij hebben weinig Se in de grond en ik zie paarden daar niet onder lijden.

Ooit heb ik een middel gekregen van een DA tegen wild vlees. Kwam uit België.
Dat hielp goed.

Mijn paard heeft nu een wond aan een been waar wild vlees op aan t groeien is.
Weet iemand nog de naam van dat Belgische middel?

Geen idee maar ik moet spontaan denken aan vulcetan

Koen is vandaag geweest, Cody haar hielen zijn een stuk verlaagd, ik ga proberen ze langzaam maar zeker nog wat lager te krijgen.
In ieder geval heel fijn dat Koen me weer een eind de goede weg op heeft geholpen!

Gaelle schreef op zondag 29 januari 2012, 18:34:


Ja, inderdaad, dat was het: Vulketan gel. Dank je wel!

Misschien is datgene wat ik schreef over de bekapwijze bij (intermitterende) patella luxatie hier toch wel zwaar uit de context gehaald.
Ik beweer nergens dat deze manier van bekappen "DE" oplossing is voor deze aandoening.
In dezelfde adem schreef ik ook dat aangepaste training strikt nodig is. (kan je zo terugvinden hoor)

De vergelijking met een 'ijzertje' volg ik al helemaal niet??

De bekapwijze maakt die extra training alleen 'mogelijk'.

In bepaalde gevallen gaat de knie om de 10 stappen of zo op slot.
Soms zelfs aan beide benen.
Hoe ga je dan aan de slag met zo'n paard??

Dan spreek ik nog niet over de schade die veroorzaakt word wanneer een paard een ganse dag zijn been achter zich meesleept bij een echte luxatie.

Dan is een paar keer 'binnendoor kappen' (om de hier zo verafschuwde therm te gebruiken)
'op een correcte manier' een schitterend hulpmiddel dat inderdaad slechts tijdelijk moet ingezet worden.
Maar het werkt wél.

Koen Theys

Sandra van Bommel schreef op woensdag 25 januari 2012, 7:39:


Zou altijd kunnen, hoorde vandaag al dat paracetamol bij dieren niet zo goed zou werken... Ik vrees dat ik er snel genoeg achter zal komen, Zafir heeft erg veel last van zijn schouder waar ongetwijfeld ook artrose in zit... Deze week maar eens rondje veearts.

Laat je morgen even weten hoe Cody loopt?
Het gaat deze week fiks vriezen en ik meen me te herinneren dat haar hb-achtige verschijnselen dan erger werden.

joop schreef op zondag 29 januari 2012, 18:19:


Denk je dat jouw paarden vergeleken kunnen worden met die van Pien, qua 'werk' dat ze verzetten?

e m kraak schreef op zaterdag 28 januari 2012, 21:14:


Misschien een ont-zet-tend domme vraag, maar ik loop hier al langer mee en in 'real life' blijkt niemand me het antwoord hierop te kunnen geven: hoe worden alle gewenste voedings- en mineralen waardes bepaald? Echt geen flauw idee, wordt er naar de standaardwaardes in het bloed van gezonde dieren / mensen gekeken of iets?

Ik weet dat alle voedingsvoorschriften door de jaren nogal veranderen, daar gaat m'n vraag dus niet over. Gewoon simpel, hoe wordt vastgesteld wat de gemiddelde / ideaal waarde van mineralen in het lichaam is?

Bvd

Christel Provaas schreef op zondag 29 januari 2012, 20:42:


Tuurlijk is er verschil. Maar ook een paar paarden die bij mij in pension staan en niet veel hoeven te werken hebben lagere Se waardes (ik spreek nu even niet meer van een tekort). Het is niet zo dat de werkpaarden lagere waardes hadden dat de niet-werkpaarden.

Spirithorses schreef op zondag 29 januari 2012, 22:12:

Nee, ik bedoel of je bij de niet-werkende paarden merkt dat er een tekort is. Bij Rubio merkte je duidelijk 'inkakken', maar of je dat bij een paard op rust ook merkt?

joop schreef :

Nee, ik zie mijn paarden er ook niet onder lijden, behalve Rubio maar da's ook gedeeltelijk een ander verhaal want die is nog maar pas hier en dat heeft zo z'n geschiedenis.
Ik zou zo graag geloven dat die hele Se zo belangrijk niet is qua meetwaarde of dat de Se bij Rubio zo laag is om de zink weg te transporteren, maar ik weet het gewoon niet. Ik ben teveel leek op voedingsgebied om daar op te durven vertrouwen.

Dus spit ik voor mijn gemoedsrust nog even verder.

Christel Provaas schreef op zondag 29 januari 2012, 22:16:


Nee, je merkt er helemaal niks van. Niet bij de werkenden en niet bij de niet-werkenden.
Ik zou niet weten wat je zou moeten zien want er ís niks te zien. Vacht, gewicht, hoeven, mest eetlust, blijdschap, etc, allemaal volkomen normaal. Geeneen is stijf, kreupel, kouwelijk ofwatdanook.

Rubio is echt de allerenigste met klachten. Maar die hoeven niet specifiek van het E/Se tekort te komen. Zijn Se was echt heel laag, dat is ondertussen met de helft gestegen. Terwijl Amber op dit moment onder zijn huidige waarde zit maar vandaag wel vier uren perfect heeft meegelopen (ze hoeft niet veel te werken omdat ze nu een pensionpaard is). Eigenlijk loopt zij nog beter dan Rubio. Maarja, haar hoeven zijn prima, terwijl Rubio pas halverwege in zijn eerste hardingsjaar zit.
Dat maakt ook nog eens heel veel uit op deze ondergrond. Dat moeten we niet vergeten.

Spirithorses schreef :

Geen spierstijfheid na inspanning, geen problemen met de vruchtbaarheid ook, altans, de merries hebben een heel geregelde hengstigheidscyclus, geen onduidelijke wondgenezing of huid- en vachtproblemen. Niks dus.

Je moet dus echt al bloed gaan testen, wil je weten of de waardes afwijken.