Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 februari 2012, 22:21:


Hij lijkt wel een autistische pony. Geen idee of het bestaat maar waarom zou het niet bestaan, het gaat immers om een andere belevingswereld, om hersenen die anders werken, nauwelijks filteren.
Alles heel rechtlijnig, geen verassingen waarderen, geen veranderingen: aan of uit, niet wisselen.
Geen contact zoeken, geen contact willen, niets willen moeten doen op vraag, wèl nieuwsgierig zijn. Zijn eigen wereld hebben.
Tis maar een gedachtenkronkel.

Elk paard heeft recht op een staart

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 februari 2012, 22:21:

Ik roep maar wat ... halster = pijn ?

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 februari 2012, 22:21:


Mocht het inderdaad gaan om het halster om- en afdoen bij zijn kleine halsstarrige harses , heb je dan al 'es iets anders geprobeerd om z'n koppie te knuppen?

Ik heb Jacqueline ooit uitgelegd hoe wij dat met Cool hebben 'opgelost'. Feitelijk is het probleem onveranderd, maar zoals we het nu aanpakken, vindt zij het acceptabel.
Cool wil pertinent geen halster of hoofdstel vanaf de voorkant over beide oren geschoven hebben. En da's echt klierig, want ze is een veel te grote paint aan het worden (1.65 meter en pas bijna 7, kont nu weer hoger dan de schoft ).

Ik heb simpel een halster gekocht met een gesp aan het bovenstuk. Touwhalster gaat namelijk ook goed, maar bij - 15 toch wel 'lastig'... Ik ga voor haar staan, hand rechts en hand links van d'r hoofd - ze kijkt werkelijk aan beide kanten 'of ik het goed doe' - dan steekt ze d'r neus erin, leg ik met de linkerhand dat nekstuk achter haar oren en pak het met de rechterhand over, waarna ik de gesp dicht doe. Tevreden snuif, appeltje eitje op stap.

Is misschien het proberen waard met zo'n boefje? Je begrijpt dat dit issue één van onze eerste uitdagingen is nu het weer betert.