Piet schreef op woensdag 22 februari 2012, 18:02:


Zeg mánnen wie weet heeft deze mevrouw wel hele goede bedoelingen hé! en heeft ze alleen maar even nog niet zo goed gekeken waar ze haar reclame neerzet... Vriendelijk voor paarden éwel! dat is toch goed ! Je hóeft er niet aan mee te doen en IK heb geen aandelen! Ben blij want vandaag stap! vooruit , twee zelfs vind ik dan! jé'jé jé!!

Myriam

Els Kleverlaan schreef op woensdag 22 februari 2012, 9:02:

Halsband? heb een veulen gehad ,die t verschrikkelijk vond .een halster. Alles wat bij zn oren kwam pgieuw!!! na laten kijken door DA,niks aan de hand,maar heb wel lange tyd hem aan een halsband mee laten lopen. En daarna rustig langzamerhand,terwijl hij de hals band omhad ,rustig gehalsterd,maar wel dat t zo zat in eerste instantie,dat t niet te strak tegen zn oortjes zat.Is helemaal goedgekomen.!

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 22 februari 2012, 14:10:

Hier een beetje het zelfde verhaal. Ik heb ook geen idee hoe ik het precies doe. Maar het is zeer zeker mogelijk dat af te leren. Een clickeraar ben ik niet, dus helaas kan ik daar niks over vertellen.
We hebben een paar jaar geleden een geflipte herder uit het asiel gehaald. Blafte naar alles wat voorbij kwam, mensen, koetsen, auto's etc. 1 grote bonk frustratie en opgekropte energie. Het heeft ff consequente aandacht nodig gehad dag in dag uit maar ook nu we verhuisd zijn heeft ze door dat eigenlijk niks haar terrein is (mijn voorkeur). Alles is van mij, en zij is in dienst van mij. Wat inhoudt dat ze mag aangeven als er iets loos is door ff te blaffen en dan ga ik ook steevast kijken. Ook al weet ik wat er loos is, ik doe voor haar altijd het zelfde ritueel. En dan moet ze weer ophouden met de opwinding. Dat is hoe ik het aangepakt heb van begin af aan. Zo kreeg zij door wat wel een blaf waard is en wat niet. Vraag me niet hoe
Als ze te keer ging altijd gaan kijken haar dan wegsturen en verbieden nog herrie en 'drama' te maken. Daarvoor was bij haar na een tijdje puur lichaamstaal en 'eh' genoeg voor. Aanvankelijk was ze zo blind van buitenzinnigheid waarbij ik haar dus letterlijk van het hek heb weggetrokken en een stuk verderop heb neergelegd. En dat dan structureel elke keer (gelukkig was het in de straat niet zo druk ). Na 2 weken was het afgelopen met het uitzinnige gedrag. Op een gegeven moment hoefde ik alleen maar erheen te lopen, tussen haar en "het object" in te staan en kijken wat er loos was en dan zeggen 'is goed' en heb haar beloond voor de rustigere actie. Nu is een 'is goed' of 'eh' van afstand ook OK en slaat ze alleen aan als er iets uitzonderlijks gebeurt (en dat is niet de postbode of iemand die langs komt).
Na verhuizen was het ff weer regels opstellen en dus duidelijk aangeven wat ik wel en niet wil van haar op het nieuwe terrein. Tegenwoordig kunnen mensen met honden voorbij lopen en ze blaft niet. Tenzij er iets afwijkt en dan ga ik ook weer kijken en geef aan dat ik het 'overneem' en alles weer in orde is. Ze staat dan rustig achter mij te wachten.
Het is denk ik wel een hele makkelijke en slimme hond die heel graag voor me wil werken. Ze leert dingen al na een paar keer. Dus niks was veel werk en alles lijkt vanzelf te gaan zonder echt te oefenen. Soms denk ik dat ze Nederlands verstaat

dus eigenlijk heb je gewerkt met correcties/straf bij het blaffen met voorbijgangers?
(puur ter info?)

Tja, dat is dus de vraag....

Als de problemen met de bovenste luchtwegen voornamelijk een issue blijkt te zijn bij de dressuurpaarden, roept dat bij mij toch vragen op.
Als flexie van de nek, verzameling, lateraalwerk, werk op kleine circels, interventie van ruiter met o.a. teugels en sporen de klachten dusdanig verergeren dat ze meetbaar zijn via deze methode, terwijl dat niet lukte in rust op op de loopband, vraag ik mij af of dezelfde oefeningen dan niet per definitie zorgen voor een grotere belasting van de luchtwegen en wellicht een medeoorzaak zijn van het ontstaan ervan.

Als dat zo is, gaat de hele vogel van dressuur voor het paard dus niet op.
Hoewel het lijkt dat vezameling en nageven zorgt voor beter ruggebruik, zou je uit dit onderzoek kunnen concluderen dat dezelfde dressuurtraining ook de luchtwegen meer belast dan je zou willen en het voor het paard wellicht wat minder prettig is.

Volgt voor mij meteen de vraag of het dan niet beter is om een paard gewoon met ontspannen hoofd/halshouding te rijden (zoals bv eerste plaatje fig. 1) en idd te trainen zoals meerderen hier aangeven... puur in het terrein, om het paard sterk te maken/geschikt te maken de mens te dragen, als we er dan zo nodig op moeten zitten. (ja hoor, ik zit er ook op)

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 februari 2012, 19:16:

Ik weet niet precies hoe het met die termen werkt, wil je ze juist toepassen...
Aanvankelijk was het dus een kwestie van haar letterlijk fysiek verplaatsen (metertje of 20) en daar een andere opdracht geven, namelijk liggen in 1e instantie, daarmee kreeg ik haar aandacht weer even heel kort, maar dat was genoeg. Daarna heb ik haar altijd meteen een stok laten zoeken (iets wat ze enorm graag doet en waarmee je meteen al haar aandacht hebt).
Na de 'meesleurfase' ben ik altijd gaan kijken en ertussenin gaan staan (om dat gebied als het mijne te claimen, maar toen was het al veel rustiger geblaf en niet zo'n heen en weer geren) en heb alleen 'is goed (ik heb het gezien)' gezegd en heb haar dan weer mee geroepen (een hoofdknik is later genoeg), weg van de plek waar ze herrie gemaakt heeft en heb weer gevraagd iets anders te doen of ben ff met haar gaan spelen of rennen (ergens ff laten zitten of haar aandacht naar een geurspoor van de eekhoorns afleiden werkte ook goed). Dan was ze meestal weer een kwartier zoet met het zoeken van die sporen. Later was alleen 'eh' zeggen genoeg (of met een ander geluid haar aandacht vragen) om het naar het hek rennen te stoppen bijvoorbeeld (en dan iets anders te gaan doen). Naar mate ze rustiger werd werd het veel makkelijker. Gewoon ff knuffelen of ff aandacht geven was dan al voldoende.
Ik had ook een geluid geïntroduceerd waarmee ik spelen aankondigde (alsof je een scheet nadoet hahaha ). Dat werkte dan ook altijd goed als afleiding als haar aandacht naar het hek ging. Kreeg soms wel rare blikken van voorbijgangers . Dus eigenlijk is het gewoon een kwestie van iets anders laten doen denk ik. Maar ze doet erg graag dingen voor je, dus was het niet zo'n moeilijke taak uiteindelijk.

Dat bedoel ik! Je hoeft er niet op te reageren hoor
Het lijkt mij belangrijker dat deze manier van werken zoveel mogelijk belangstelling krijgt i.p.v er direct bovenop te duiken omdat er op het Forum reclame wordt geplaatst, sorry.
Hoe meer belangstelling hoe beter!

Spirithorses schreef op woensdag 22 februari 2012, 9:08:

Ik had te laat gezien dat stagiaires het op de weide snel uitdeden terwijl
Ja! Heel herkenbaar, een 'ingesleten' patroon! Cool woonde tot 20 maanden bij haar moeder en mocht daar veel.


Snoepje dus in het loof van de kers en samen - Cool achterwaarts - de wei verder in?

Nog zo'n leuke uitdaging voor de komende maanden...

Sandra van Bommel schreef op woensdag 22 februari 2012, 11:29:


Bedoel je mij????????

Ik moet voorop stellen dat ik geen ervaring heb met deze situatie. Onze hond waakt wel, maar binnen, hij komt niet zonder ons in de voortuin en heeft dus ook niet de mogelijkheid zo slim te worden als jou hond als het aankomt op uit de tuin ontsnappen.

Ik denk dat je de oplossing in meerdere richtingen kan zoeken:

A zorgen dat de hond NIET uit de tuin kan. Als je zeker weet dat het bij probleemgedrag IN de tuin blijft is de oplossing makkelijker als bij probleemgedrag buiten de tuin.

B zorgen dat de prikkel die aanzet tot probleemgedrag een prikkel wordt die aanzet tot gewenst gedrag. Wat ik zou doen is de situatie opzetten dat de prikkel zich voordoet en jij met iets komt dat véél meer beloning is voor de hond dan het gedrag wat hij nu naar de prikkel vertoont. Wat wij met onze hond doen is postbode komt = bij ons zijn heel veel koekjes te halen. En als koekjes niet motiveren, dan zijn er halve maaltijden te halen en als halve maaltijden niet motiveren, dan zijn er hele maaltijden te halen. De beloning bij jou moet groter zijn dan de beloning van wat hij nu doet.

Betekend wel dat je voor de rest 100% moet voorkomen dat hij het zelfbelonende gedrag nog kan vertonen. Dus elke dag moet jij klaar staan als de postbode komt en als je dat een dag niet kan moet je voorkomen dat de hond iets met die postbode kan.

Op zich werkt dit idee vrij snel. Als de beloning maar groot genoeg is en je het zelfbelonende gedrag lang genoeg kan voorkomen. De hond raakt al snel gemotiveerd om jou op te zoeken als hij de prikkel ziet die de reuze beloning veroorzaakt.

Hoop dat ik het zo duidelijk en volledig genoeg uit heb gelegd, ben niet helemaal helder mee na een lange dag.

Groetjes Karin