Piet schreef op vrijdag 9 maart 2012, 0:48:


Precies, en (ik heb http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1497 even terug gezocht) ik zie dat niet. Als vergelijk: http://www.hoofcare.nl/map_voor_hoefproblemen/verbening_hoefkraakbeenderen_images/verbening_hoefkraakbeenderen.html
Maar röntgenfoto's lezen is een specialistenvak dus past hier een voorbehoud.

Maar ik denk dat het ongeveer als volgt in elkaar steekt en da's geen nieuwe gedachte:
Zoals Ilse schrijft was het probleem bij aanvang veel groter, was de straal een miniem driehoekje, en is het algemene beeld sindsdien veel verbeterd. De inwendige hoefkussens moeten zich daarbij aanpassen en ik denk dat daar ontstekingsprocessen door gegenereerd worden.
Vandaar dat ik eerder aanraadde een pelgrimsvoettocht van een jaar ofzo met hem te ondernemen en in mijn post jl. naar Ilse aanraadt om vooral veel te doen wat hij blijkbaar leuk vindt: naar het strand. Het beste zou zijn zoveel mogelijk naar dat strand dan maar (maar wellicht heeft Ilse nog een andere dagtaak, want dat is niet een uurtje maar een dagtaak die maandenlang volgehouden moet worden, en komt dat er dus niet van).
Want ik denk nog steeds dat het kan herstellen, maar dan moet er enorm veel op een gezonde manier gelopen worden zodat de hoeven zich daar langzaamaan bij kunnen aanpassen. Op een plaatsje staan vreten helpt daar niet bij, maar ik vind dat voetbadje wel een prima oplossing. Op de eerdere foto's van Ilse dd 19-2-2011 meen ik te zien dat minstens 1 van de hoeven ook scheef is maar dat zal het probleem niet veroorzaken.

Leonieke schreef op donderdag 8 maart 2012, 19:57:


Nee ik schreef naar Joop, over de ontwikkelingen op PN. Over wat wel en wat nog altijd niet opgepakt wordt. Een paar jaar geleden bedacht ik een "libra touwhalster" met als speciaal oogmerk dat er niet aan getrokken kon worden; alles wat ik verzinnen kon aan gedaan om de bal bij de ruiter te leggen i.p.v. bij het paard. Ik weet dat het ding kan werken, maar het is nmm geen toeval dat degenen die er goed mee overweg kunnen toevallig bijna allemaal ook succesvol clickeren.


Het is nog erger, het is een heel andere manier van denken.
Maar waarom lukt dat nou niet, of zo buitensporig moeizaam, met paardenvolk?
Ik vond de BBC film die hier afgelopen week gepost werd trouwens heel leuk en kende niet alle dieren/locaties daaruit. Kanzi uiteraard wel, maar de olifant met een voorbeeldig uitgevoerde spiegeltest niet. Alleen daarom al even van joetjoep geript voor mijn archief

e m kraak schreef op vrijdag 9 maart 2012, 2:41:


Ilse, je beestje moet echt van dat kleine perceeltje af,
eigenlijk moet je hem gewoon ergens los laten, wild laten lopen
bergop, bergaf waar amper wat te vreten is en liefst met wat andere paarden
ik ken je situatie en weet hoe moeilijk het is met die paellavreter daar
maar al kon Almo alleen al over dat terrein rondscharrelen en zelf zijn kostje bijeen zoeken en paar keer in de week de straat over naar de beach, 't water in....

geef die Tonio un golpe in zijn cojones en doe het gewoon,
die vent is te lui om er achteraan te gaan ....

Ik ken een paard dat vergelijkbaar was, maar minder heftig. Net zo'n type als Almo in karakter en uiterlijk: een vrolijke brulaap, wat smal gebouwd en niet gemakkelijk dik te krijgen. Met de vrachtwagen uit Spanje gehaald en in Nederland 7x van stal veranderd, veel stress gehad, de stress zat nog in zijn lijf. Druk, weven, brullen. Op zijn zevende adres maakte ik kennis met hem, hij had heel pijnlijke hoeven met smalle stralen, typisch spaanse voeten helaas. (Hij was inmiddels ontijzerd door een reguliere smid). De ene na de andere hoefzweer kwam eruit. Net als Almo leek hij soms wat kramperig met een achterbeen. Ook het doorzakken door de achterhand toonde hij, weliswaar in lichtere mate. Ik denk dat de achterhandspieren verkrampt en verzuurd raken door alsmaar het gewicht van de voorbenen af te halen. Hij ontzag de stralen en landde liefst op de toon.
Op het adres waarop ik hem kende, is er elke dag opnieuw ingepakt in Animalintex, er is magnesium gegeven (mocht hij bevangen zijn, en anders voor zijn verkrampte spieren). Maanden heeft het geduurd waarin het op en af ging, maar er was een tendens naar steeds beter: twee stappen vooruit, één achteruit. In of uit de wei leek niet uit te maken, dus bevangenheid door metabole oorzaak speelde niet.

Wat hem uiteindelijk definitief 'gered' heeft, is stelselmatig goed bekappen door een Natuurlijk-achtig bekapper. Ik heb dat niet meer gezien maar ik neem aan dat de hielen verder omlaag gingen, ik weet alleen dat de bekapster Modern was. Ik ben hem toen uit het oog verloren omdat hij naar zijn 8ste en 9e adres ging. Maar van het 8ste naar 9e adres liep hij goed, zo goed dat hij probleemloos verkocht kon worden.
Dit hele proces speelde zich af in een half jaar, 8 maanden misschien.

Maar dit paard was er lang niet zo slecht aan toe als Almo.

Pijnstilling bij hoefzweren doet niet veel, is mijn ervaring. Het gaat om de druk in de hoeven. Ook al breekt er nu geen zweer door, is dat misschien beroerder dan wanneer het pus rijkelijk vloeit.
Ik zou de hoeven regelmatig weken, liefst in animalintex of anders biotex, om de uitgangen vrij te houden.
En je hebt gelijk: zolang hij zo vrolijk is, wil hij er niet uit stappen. Ik neem ook mijn petje af voor wat je doet voor hem.

Kan hij nu verslechterd zijn doordat hij langere tijd niet bekapt is door jouw eigen blessure?

Christel Provaas schreef op vrijdag 9 maart 2012, 8:34


Ik dacht net zoiets, maar dan, kan het zijn dat hij nu minder beweging krijgt?

Groetjes Marlies

Hoi Ilse,

Ik heb er verder geen verstand van maar wil even zeggen dat ik het een heel erg dapper paard vind.
Wat een pijn moet hij hebben en wat een doorzetter. Wens je veel wijsheid toe.

Groetjes Mirella

Piet schreef op vrijdag 9 maart 2012, 0:48:


Tja normaal gezien wel hé, ach bij hem is het 1 dag zo en de andere dag weer anders, op de duur weet je het niet meer

e m kraak schreef op vrijdag 9 maart 2012, 2:40:


Nu gaan ze een dag aan, de dag erna weer uit enz enz, in voetbad zonder schoenen off course, dan zou zijn huid eraf vallen peis ik.

Misschien ben ik wel een beetje sadomachistisch , ik val voor de "moeilijke gevallen

Peter Donck schreef op vrijdag 9 maart 2012, 8:01:


Maak je maar geen zorgen, tzal niet de eerste keer zijn dat ik hem in zijn cojones shot hahaha
Heb hem op een dag daar eens losgelaten (toen de gitano er niet was natuurlijk) maar dan staat hij daar helemaal verloren + werd in mekaar gestampt door de andere paarden... zelfs van de shetland pony kreeg hij het te verduren; hij kan zich in zijn toestand niet verdedigen hé. Ik weet dat dat het ideaal zou zijn maar in de realiteit is het ni zo simpel.
Nu met de nieuwe politiekers hier is er veel aant veranderen (en niet positief) en waarschijnlijk moeten we dit jaar nog of misschien al binnen 6 maanden een andere plek gaan zoeken want ze gaan daar een autoweg aanleggen en alle paarden moeten weg. Heb al tegen gitano gezegd dat op nieuwe plek hij voor mij minstens 2000m2 moet reserveren, grote ogen natuurlijk want voor hem is mijn 200m2 al immens groot Tja hij zet zijn paarden in hokjes van 3m2, dan is 200m2 veel voor hem hé.
Enfin je hebt hem gezien: geen verstand en heel groot ego hé: daar kan je niet veel mee aanvangen hé
Gr. Ilse