ik herken het verhaal ook. Hälga, mijn nz, had ook zoveel moeite met stilstaan. Bij haar was het een combi van zeer slechte balans onder de ruiter en niet geleerd.
Ik heb afgelopen winter wegens een winterstop mbt rijden, grondwerk gedaan en dit geoefend op de manier die ik eerder omschreef.
Ik wil nl wel dat ze meteen op lichte druk van de teugel reageren in eerste instantie. De reden daarvan heb ik genoemd. Lichte druk is een duidelijk signaal en kan niet tot verwarring leiden, waar de stem dat wel kan doen (denk aan paniekerige situatie, perongeluk halt ipv ho zeggen etc)
Het sein voor stilstaan, is ook stilstaan totdat ik zeg dat ze weer mag lopen. Daarin doe ik geen concessies. Toch weglopen is weer netjes terug zetten op plaats en opnieut (niet als straf maar gewoon uitgangspositie laten aannemen... we proberen het opnieuw) Wel belangrijk is de zorgvuldige opbouw, anders ga je triggeren tot het maken van fouten. Opzetten voor succes dus.
Pas als reactie voor lichte teugeldruk erin zit (dan voorkom je ook dat je tot aan het trekken komt), zet ik het stemcommando erbij en later onder zadel gewichtshulp.
Ik ben een zeer nuchter mens. Ik ben niet zo bezig met energie uitstralen e.d.
Ik geef een signaal met de teugel; ho... en dan verwacht ik ho. En als er later een stemcommando of gewichtscommando aan wordt verbonden, dan reageert het paard in de regel daar al op, maar heb je altijd de back up van de teugelhulp als het bij stem/gewicht om welke reden dan ook even misloopt. Als basis dus.
Met hälga gaat het grondwerk op dit gebied goed en ik ben nu begonnen ohz. Laatst erop gaan zitten en alleen stil laten staan. Veel geclickerd bij ieder teken van ontspanning en toen er de rust in zat, afgestapt en beloond. Het was een heel rustig 'ritje'
Warboel
