Oh maar ik geniet wel hoor.....
Voor mij is het rijden met Hälga heel ontspannend. Ze gaat vooral erg scheef lopen als ze haast krijgt, maar ik voel haar goed genoeg aan om het te reguleren. Echt werken aan haar scheefheid doe ik gewoon thuis in de wei, veelal zonder ruiter.
In de wei rijden met Sil levert geen snelheidsproblemen op, maar het tegendeel. Ze vertikt het eigenlijk om echt onder Frans te lopen en trekt haar eigen plan. Ik rij haar wel in de wei (pas weer begonnen met rijden na winterstop) en dat gaat best goed. Ik werk echt met de clicker en dat motiveert haar. Soms is ze wat kriebelig/kregelig, maar ik denk dat dat de combi voorjaar/merrie is.
Ik denk trouwens dat Frans niet aan een touwtje meewil
Maar ik rij wel naast hem en probeer het te reguleren. Heb ook gezegd dat hij er niet meer op moet stappen als hij zelf onrustig is. Dat ziet hij zelf ook wel in.
Gisteren hebben we weer een buitenrit gemaakt, na een relaxte hangzondag en toen ging het veel beter. Ze was een groot deel van de tijd rustig. Een deel van de weg, richting huis, ging ze weer steeds draven, zonder echt op de teugel te reageren. Ze reageerde niet zo op ophoudingen op dat moment (voorheen op minimaal signaal)
Het is wel haar aard om af en toe te kijken of ze niet wat rapper naar huis kan en ik weet dat hij haar vorige zomer dan wel eens in draf liet gaan om zelf de draf te oefenen. Niet zo handig. Noemde ik toen ook wel, maar ja
Wellicht vindt ze nu dat ze zelf ook wel mag meebepalen...
Voor alle duidelijkheid; ze gaat er niet tussenuit, doet geen rare dingen, gaat niet bokken of iets dergelijks, maar drukt alleen het gaspedaal wat steviger in.
Omdat ophoudingen niet werkte, heb ik hem gezegd om om te draaien, andere kant uit te laten lopen en dan gewoon als ze weer rustig was (en dat was meteen want ze wilde niet de andere kant uit en moest nog even daarover discussieren om vervolgens in slakkengang andere kant uit te gaan) weer aan te sluiten richting huis.
Gewoon om te zorgen dat drammen niets oplevert.
Ik moet zeggen dat ze na een keer of drie omdraaien stukken rustiger was. Heb hetzelfde ook maar eens met Hälga gedaan, alleen al omdat Hälga ook af en toe denkt te bepalen waar we heen gaan (richting huis dus, waar de kleintjes om hun surrogaatmama's staan te roepen)
Maar dit keer was het iets anders dan zaterdag. Nu was het echt een beetje drammen op weg naar huis. Zaterdag was ze gewoon tamelijk onrustig, maar ik vermoed dat het probleem daarvan vooral bij de onrust van Frans lag,.
Daar gaan we dus meer op letten.
Verder veel tempowisseling in stap oefenen, om het aan te leren voelen als ze reageert. Ik werk daar hier ook met haar aan.
Opvallend trouwens... ik doe veel grondwerk met haar en ze kan soms wat geemotioneerd zijn en wat druk, maar de laatste tijd ging het goed. Maar vandaag, toen we weer eventjes wat agility oef deden, om daarna even te stretchen met wat vd, was ze weer drammerig. Het duurde echter maar heel even. Gewoon korte time-out en duidelijk maken dat het niets opleverde, was voldoende.
Misschien vind ze het ook wat lastig om om te schakelen van werken met de een en dan met de ander? Frans had al lang niets meer met haar gedaan. Ik werk thuis altijd met haar.
Warboel
