dominique63 schreef op vrijdag 30 maart 2012, 13:35:


hoofd koel houden en overleggen met de DA en evt met vrienden en/of bekenden. Paarden kunnen niet lang gezond blijven als ze niet overeind kunnen komen.

bedankt Joop, zal proberen koel te blijven, ze is hier ruim 10 jaar geleden neergezet door een buurman, hij is nu in het bejaardentehuis en wij zijn dat voor haar. Hebben nooit een paard gehad en ze is altijd gezond geweest. Het was mooi, ik wil haar gewoon niet te lang laten lijden.

dominique63 schreef op vrijdag 30 maart 2012, 13:35:


Joop heeft je al advies gegeven. Probeer niet in paniek te raken, blijf vooral bij het paard rustig. Makkelijker gezegd als gedaan denk ik zo....
Je kunt proberen met een paar rustige mensen om haar overeind te helpen.

Als een paard zelf niet meer wil is het beter om haar niet te laten liggen, want dan sterft ze waarschijnlijk door honger en dorst. Dat heeft ze niet verdiend, dan moet je besluiten dat een DA haar in laat slapen.

We hebben hier drie weken geleden weer een paard van tegen de 30 overeind gekregen, en die loopt nog weer vrolijk rond. Ook bij dit paard, Spartan, houdt het een keertje op. Maar zolang hij zelf nog steeds wil.... is het prima.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ok Wil,het is ook moeilijk, ze loopt al een aantal jaar stram met haar achterbeen, de eerste dag, eergisteren hebben we het ook geprobeerd, voorbenen ok, maar haar achterbenen kwamen er niet goed meer bij. Dit is al de derde dag dat we met haar bezig zijn. Zoals je zegt, ze wilde zo graag, het is een taaie, maar vanmorgen zag ik aan haar dat ze het moeilijk heeft. Niemand verdient het zo te sterven. Bedankt voor je reactie, is niet veel, maar voor mij wel heel belangrijk.

dominique63 schreef op vrijdag 30 maart 2012, 14:12:


Ik weet hoe moeilijk het is. Sue (onze Engelse vriendin) wil haar oude Spartan ook nog niet laten gaan. 2 jaar geleden haar 35-jarige merrie gestorven, heeft ze het nog steeds moeilijk mee. Spartan loopt nu tegen de 30... en dan heeft ze nog een Arabische merrie van minstens 25... allemaal bejaarden ) Op 'n jonge Lusitanoruin na....
Zelf zie ik m'n paard Chaser ook ouder worden, strammer... hij wordt deze zomer 22.
Toch liep ie nét, na een vette regenbui, nog flink rond te bokken en leek ie weer eventjes hardstikke jong. Daar hou ik me maar aan vast... dat ie hopelijk nog een leuke tijd heeft hier....

Sterkte ermee Dominique.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Christel Provaas schreef op vrijdag 30 maart 2012, 9:42:


Wie beweert dan dat er sprake van een algehele veranderde perceptie is?
Caviapliesie was niets anders dan populistisch wisselgeld voor meneer Wilders. Ik kan me niet voorstellen dat ook maar één zinnige mens, zelfs niet als ze een beetje dom zijn en bijvoorbeeld bij de CDA-club zitten, er ooit "voor" is geweest.

Ik heb trouwens meer respect voor meneer Brinkman dan voor alle windhanen en stemvee die klakkeloos blijven stemmen op wat hun baas "De Partij" voorschrijft. Maar dat is een ander onderwerp

amai myr, chique, veel pret gewenst met de wandelingen!
t ziet er heel gezellig uit bij jullie

volgende week heb k wat congé , tijd om met t paard tochtjes maken, en nu vlotjes over elk type ondergrond , al joggend...

grtz Wendy

dominique63 schreef op vrijdag 30 maart 2012, 14:12:

Beste Dominique,

Ik weet dat het moeilijk is maar ik denk dat als ze al 3 dagen ligt dat je onderhand wel een dierenarts erbij moet halen en een beslissing moet nemen.
Een paard mag maar een paar uur plat liggen op 1 kant anders lopen haar longen vol met bloed. Nu zal ze waarschijnlijk niet plat liggen maar de doorbloeding van haar organen en de rest van het lichaam gaat zeker hard achteruit nu ze de doorbloeding via haar hoefmechanisme moet missen. Voor een vluchtdier kan niet op kunnen staan ook veel stress geven.

Het klinkt hard wat ik allemaal zeg en met een oordeel geven vanaf een scherm kan ik er volledig naast zitten maar een 30-jarig paard dat zelfs met hulp niet meer in de benen kan komen kan je wellicht beter helpen om rust te krijgen.

Vorig jaar rond deze tijd een 30-jarige die ik goed ken laten inslapen, zelfde verhaal.
De dag dat hij niet meer zonder hulp kon opstaan hem rustig laten inslapen met zijn hoofd op mijn schoot afscheid genomen, ik had hem graag nog een mooie zomer na zo een strenge winter gegund maar het mocht niet zo zijn.

Veel sterkte met je beslissing.

Ja, heel verdrietig maar idd. ik denk dat Muriel gelijk heeft.
Hoe moeilijk het ook is, geef hem de rust die hij verdient.
Afwachten tot van alles het begeeft kan hem nog heel wat ellende geven voor zn eind.
Het is goed geweest zeg je, maar het blijft pijnlijk, dus heel veel sterkte ermee.
Groetjes Marlies

muriel schreef op vrijdag 30 maart 2012, 15:17:


dat vollopen met bloed is niet juist denk ik muriel,
je krijgt wel compressie van alle weefsels door het eigengewicht van het paard,
daardoor krijg je afsterven en falen
in de longen zal je eerder samendrukken van de longblaasjes krijgen wat natuurlijk wel tot bloeden kan leiden
in ieder geval denk ik ook dat blijven liggen voor het paard betekent dat het hier eindigt
en je inderdaad de keuze moet nemen of je helpt of niet

interessant om lezen is deze blog en de commentaren erop :
http://ravenseyrie.blogspot.com/2012/03/death-of-horse-mistrals-last-fight.html

Hai Peter,

Ik denk dat jij gelijk hebt, het zal wel weer een vereenvoudiging voor ons leken zijn zoals ik het ooit van een da gehoord hebt. Ik kreeg dit ooit als advies bij een verlamd paard waarom ik hem iedere 2 uur op zijn andere zij moest rollen.

Ik weet niet of het gepast is naar Dominique toe om zo plastisch over haar geliefde paard te praten. Maar mischien helpt de kennis ook wel bij de moeilijke beslissing.
Ik heb het even opgezocht wat er gebeurd bij lang liggen in de longen.

.....zegt oud-hoogleraar professor Urs Schatzmann, expert op het gebied van paardenanesthesie. Het hoge risico is een gevolg van de natuur van het paard: longen en bloedsomloop functioneren prima als het paard op vier benen staat. Problemen ontstaan echter als het dier langdurig op de zij of de rug moet liggen. Daar is een zwaar dier als het paard niet op gebouwd.

Ademnood
,,Geen enkel paard ligt vrijwillig een uur lang vlak op de grond. Het dier moet opstaan of zich op de buik rollen, omdat het anders geen lucht meer krijgt”, zegt Schatzmann. Het languit liggen verstoort namelijk de gaswisseling in de longen. Door de druk op de longen die ontstaat bij het liggen worden sommige delen wel doorbloed, maar slecht van zuurstof voorzien, in andere delen is het omgekeerd. Het gevolg hiervan is een tekort aan zuurstof en een overschot aan koolstofdioxide in het bloed. Kunstmatige beademing lost het probleem niet op. Ook 100% zuurstof in de longen brengen haalt niet veel uit als er te weinig bloed in de longen is....

Nogmaal heel veel sterkte Dominque met de lastige beslissing.

dominique63 schreef op vrijdag 30 maart 2012, 14:12:


Ik ben het ook eens met wat de anderen hier schrijven.
Laat haar maar gaan, Dominique, ze is er waarschijnlijk klaar voor en het zal waardig gaan....

Wil schreef :

Onze Holly is nu 23 dus eigenlijk helemaal nog niet zo oud (Stef is minstens 24 en een stúk levendiger) maar haar lijf is op dus ze is nu al aan paar jaar met pensioen. Op haar voorknie heeft ze inmiddels een heel dikke artrosebult, haar lijf is knokig en de spieren weg. Ik heb me voorgenomen dat ik haar laat gaan wanneer ze niet meer kan gaan liggen of moeilijkheden krijgt met opstaan. De hele winter hebben we haar niet zien liggen. Eergisteren zie ik de grande dame op d'r gemakkie in het zonnetje liggen, rollen -oké, omrollen ging niet meer- en daarna weer fris in de benen komen. Dus die kan nog even mee....
Ze vertrekt eind deze maand mee als gezelschapspaard met een van onze pensionners die enen huis met weide gekocht heeft.

Spirithorses schreef op vrijdag 30 maart 2012, 17:40:


Ik ben het eens met Pien en Muriel.

Ik heb ook een pony, die het risico loopt binnen afzienbare tijd niet meer op te kunnen staan. De dag dat dit gebeurt, zal het ook eindigen voor haar.
Ze is te zwaar om in mijn eentje overeind te kunnen helpen en ik zou het vreselijk vinden als ze uren onopgemerkt ergens ligt, terwijl ze zelf niet meer recht kan.

Ik heb haar al 1 keer zo gevonden en stond reeds met de telefoon in mijn hand maar toen slaagde ze er uiteindelijk na een poosje nog wel in om zelf weer op te staan.
Een aantal dagen later was ze weer wat beter (het weer werd toen ook milder) en sindsdien heeft ze het niet meer voor gehad.
Maar in dit geval spreek ik over een tijdspanne van een uurtje waarbinnen het opeens wel weer lukte. Een paard dat reeds dagen ligt, zal alleen maar zwakker worden.

Een moeilijke keuze is het uiteraard.
Mijn pony is momenteel ook weer erg slecht. Ze is een stuk jonger (21) maar graatmager, ze loopt slecht, haar vacht wil niet uitruien en ze is momenteel benauwd door de dampigheid ondanks behoorlijk zware medicatie... Het enige wat schijnbaar een beetje beterschap gaf was cortisone, maar dat kan ik haar niet blijven geven. Ventipulmin helpt niet echt.
En ik moet haar ook nog eens apart houden van de andere paarden omdat ze van de DA geen hooi mag eten.
Moesten het geen voorjaar maar najaar zijn, en ze is in de staat waarin ze nu is, dan zou ik er voor kiezen om haar niet de winter in te laten gaan.
Maar omdat april voor de deur staat en de zomer lonkt, hoop ik op beterschap.
Misschien tegen beter weten in?...
Zou het eigenlijk ooit wel voelen als 'de juiste beslissing'?

Ans Jondral schreef :


Hmmm.... voor mij zou dit op het randje zijn van 'een beslissing nemen'....

Maarja, gemakkelijk praten he. Hier loopt de nu pas 15 jarige Bombita al jaren met pensioen, en elk jaar denken we dat het haar laatste zal zijn vanwege de artrose en haar ondraaglijke jeuk. En na elk jaar breekt er weer een nieuw jaar aan....
Voor mij mág ze. Maar ze ziet er dit jaar zo goed uit, zo heeft ze in geen jaren uit gezien, je zou er zo weer een zadel op willen leggen.