e m kraak schreef op woensdag 4 april 2012, 18:08:


Nee hoor! Net even, misschien een minuutje. Bij zoekfunctie foto-album eerst op warmte gezocht, leverde niet het gewenste resultaat, dus toen op camera

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Neen niet helemaal. Mijn focus veranderd bij vertragen en achteruit gaan, en bovendien zijn mijn handen hoger bij achterwaarts gaan dan bij vertragen.

Hoi!
Ik zit met een aantal vragen en hoop dat jullie mij verder kunnen helpen.
Ik wil in de toekomst gaan fokken met mijn 2 Fjordenmerries als het allemaal lukt. Nu ben ik me wat aan het verdiepen in het spenen van veulens en ben tot de conclusie gekomen dat ik dit eigenlijk helemaal niet wil! Het stuit me enorm tegen de borst dat een veulen op een leeftijd van ongeveer 6 maanden, soms zelfs nog eerder, bij z'n moeder wordt weggerukt omdat wij dat als mensen zo bedacht hebben (vaak vanuit het oogpunt dat het veulen dan aan zijn nieuwe eigenaar verkocht kan worden). Nu is het wel de bedoeling dat wij onze jonge aanwas gaan verkopen, maar ik wil daar pas over gaan denken op het moment dat de jonge dieren echt bij de merrie weg kunnen. Met andere woorden: ik wil ze op een natuurlijke manier spenen. In de natuur lopen veulens ten slotte ook meer dan een jaar bij hun moeder.
Zou dit 'natuurlijke spenen' (om het zo maar even te noemen) kunnen werken? Zo ja, zou dit problemen opleveren met eventueel trainen e.d? Of zou dit betekenen dat ik het veulen dan altijd mee moet nemen als ik een buitenrit ga maken? Of zouden ze op een bepaald moment een uurtje of 2 zonder elkaar kunnen? En zo ja, op welke leeftijd van het veulen zou zit kunnen? Is het een bezwaar om een jong dier mee te laten lopen met de merrie op een buitenrit of zou dit te belastend zijn?

Kortom: veel vragen en ik hoop dat jullie me antwoorden kunnen geven

Ik heb niet alles gelezen hoor, maar wat ik met Ála merk is dat ik krijg wat ik bij haar vraag. Alleen doe ik dit dus onbewust, ze is heel gevoelig op zit en als ik iets naar voren ga bijvoorbeeld om haar te belonen denkt ze ok, we gaan weer. Ze heeft veel drive om te lopen , geen luie ijslander dus.
Ik moet dus telkens denken , diep door zitten , schouders naar achter en dat helpt dus wel.
Dus wellich dat je met je houding ook verkeerde signalen geeft?

Nou die is idd prijzig en lees nog niet heel veel spectaculairs er over.

Ben benieuwd waar ik uiteindelijk mee thuis kom en of het voor Ála nog uit maakt met rijden.
Blijft toch lastig hoor zo veer voors en zo veel tegens.....

Misschien kan ik je ook wat info geven.
Wij hebben namenlijk ook menggranulaat gebruikt om erf en paddock te verharden. Het is goedkoop, werkt heel eenvoudig en wordt een vlakke harde ondergrond, die ook nog eens water doorlaat. Stel je overigens niet voor dat het geen "vieze boel " wordt bij aanhoudende regen, want de verzamelde verontreiniging (zand, stof) OP de verharding wordt natuurlijk wel drabbig. Maar er blijft een harde ondergrond waar de paarden dus niet in wegzakken.
Als je menggranulaat kiest met een kleine fractie dan wordt het sneller 1 geheel.
Wij zitten op een gemengde bodem (zand en veen) en Frans en Ilona hebben een veenbodem. Toen ze hier kwamen kijken of het een goede optie zou zijn, twijfelden we met z'n allen een beetje of het bij hun ook zou werken, maar blijkbaar gaat het prima.
Ik zal proberen of ik een foto in het fotoalbum kan plakken onder huisvesting.
Enorm voordeel is dat het zo makkelijk te verwerken is.
Grote oppervlakten gaan in 1 dag. Je stort het op de bestaande ondergrond, vlakt het uit (met een bodemvlakker of een weidesleep) en rijdt het aan met een tractor of iets dergelijks.
Et voila: instant verharding. Makkelijk aan te vullen of van oppervlaktevorm te veranderen.
Verwijderen: zorg dat je een milieucertificaat bij aanlevering krijgt, zodat je kunt bewijzen dat e.e.a. niet verontreinigd is. Wegenbouwers die een tijdelijke verharding van menggranulaat aanleggen, storten het op een vliesdoek (wegenbouwdoek) omdat zij bij het verwijderen ervoor moeten zorgen dat het materiaal zo min mogelijk vervuild wordt teruggestort.
Verwijderen gebeurt daar met behulp van een laadschop of shoveltje.
Esthetisch gezien is het ook een prettige vorm van verharding: het is een goede kleur (beetje rood/bruin) en op plekken waar weinig wordt gelopen gaan plantjes en gras groeien. Wij moeten inmiddels ons erf maaien! Toch kan er altijd een vrachtwagen (zelfs geladen met betonplaten) over rijden zonder sporen achter te laten.

Op zich is het feit dat je nadenkt over spenen lovenswaardig.

Maareh... het stuit je niet tegen de borst de compleet verzadigde paardenmarkt te voorzien van nóg meer jong grut??????

Al nagedacht over waar die lieve jongelingetjes allemaal terecht moeten gaan komen? En waar alle paarden & ponies wiens uiterst gedediceerde eigenaren op uitgekeken zijn, waar die terecht moeten komen?

De opvangcentra zitten tot aan de nok toe vol, de paardenslachterij is een heerlijk lucratieve bedrijfstak zonder reden om over aanvoer te morren.

Tenzij je een om de een of andere reden heel speciaal ras heb die bv op punt van uitsterven staat, waarvoor je dan een uitgekiend programma hebt en die de rest van hun leven lekker met rust gelaten worden in een uitgestrekt natuurgebied: alstjeblieft kap toch eens met fokken!!

Als je voor je eigen plezier een veulentje wil waarvoor je dan de beste start kan garanderen, en welke je een tehuis voor het leven kan bieden, ala kan ik er nog inkomen, maar voor de verkoop . Er zijn eerlijkere manieren om je geld te verdienen.

Christel Provaas schreef op maandag 2 april 2012, 17:58:


Is bij mijn paard juist andersom en dat lijkt me logisch:
Het oog dat aan de buitenzijde zit van de kromming tijdens liggen heeft de grootste kijkruimte.
Dan ligt het paard met de benen opgetrokken aan de blinde kant (binnenzijde), OP de kant van het oog dat goed kan kijken (buitenzijde).
Begrijp je zo wat ik bedoel?

Geen schaafplekjes op de huid? Hoelang heb je er aan één stuk mee gereden?
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Dat klinkt erg positief! Bedankt voor je uitgebreide antwoord

Misschien is er in Zweden grote behoefte aan fjorden.

Wat een ontzettende vervelende en bovenal bevooroordeelde reactie Anne Maria!

Misschien zou je eerst eens kunnen vragen wat mijn bedoelingen zijn alvorens je relaas af te steken? Leuk welkom ook trouwens op dit forum, kan me misschien beter meteen maar weer afmelden? Dit is nog erger dan bokt!

Maar goed, voor de duidelijkheid: ik heb geen economische doeleinden met mijn fokkerij. Ik woon hier in Zweden en daar is de behoefte aan een goed gefokt Fjordenpaard wel degelijk aanwezig, daarbij wil ik ook mijn eigen bestand uitbreiden en er wordt dus niet maar even wat raak gefokt! De twee merries die ik momenteel in bezit heb, heb ik uitgekozen op hun bloedlijnen, karaktereigenschappen en raseigenschappen om daarmee een zo fijn mogelijk en mooi mogelijk nageslacht te kunnen voortbrengen om dit ras in stand te houden zoals het van oorsprong gefokt is.
Nu gerustgesteld?

Is er dan misschien iemand die mij nu (zonder vooroordelen) wel een serieus antwoord kan geven op mijn vragen?

Ik heb m ingevuld hoor. Ondanks de onhandige vraagstelling, wil je er toch verder mee. Succes

Melanie83 schreef op woensdag 4 april 2012, 18:14:


ja


nee


Kan natuurlijk wel, hoeft niet


ja


Uiteenlopend eigenlijk, als je af gaat op hoe het zelfverzorgend eraan toe gaat. Sommige veulens zijn met een half jaar als heel zelfstandig terwijl andere met 1,5 jaar nog dapper aan mamma's tiet lurken.
1 en ander hangt ook wel van mamma af, en van de tante's en hoe goed de crèche functioneert maar die zijn er dus niet als je maar 2 merries hebt.


Ik denk dat het prima gaat.


At your service.

Christel Provaas schreef op woensdag 4 april 2012, 13:34:


Zo Ja, waarom niet

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten