Vorige week vrijdag (30 maart), is er bij ons een veulen geboren.
Merrie zat wel al rond de uitgerekende datum, maar gaf verder nog niet aan dat het zover was.
Smorgens toen ik buiten kwam, stond merrie in de wei met een hoofdje onder haar staart. Het hoofdje was helemaal opgezwollen, koud, onder het zand, opgezwollen rode ogen, het leek hartstikke dood. Direct de
DA gebeld. Merrie was continu aan het persen, dus ben met haar blijven lopen. Het eerst was de
DA zei toen ze het veulen zag: 'die is al een tijdje dood'. Het veulen moest er sowieso uit, dus geprobeerd het veulen terug te duwen om de beentje goed te leggen en dan opnieuw eruit te laten komen. Er was geen beweging in te krijgen. Hoe gruwelijk het ook klinkt, het veulentje moest onthoofd worden om er zo in delen uitgehaald te worden. Op het moment dat ze dit wilde gaan doen, bleek het veulentje toch te leven. Ik moest kiezen, veulentje alsnog laten gaan of direct naar de kliniek voor een keizersnee. Er werd gekozen voor de keizersnee optie. Pony op de trailer en gaan. Op de kliniek stond alles en iedereen al klaar. De operatie ging moeizaam, want het veulen moest alsnog door het geboortekanaal wat eigenlijk niet ging. Veulen heeft een tijdje aan het zuurstof gelegen. Veulen werd in een kruiwagen stro de OK uitgereden, we moesten het droog wrijven en opwarmen. Het werd in een stal gezet onder een warmte lamp en een fleece dekentje. Het duurde lang voordat veulen en moeder samen waren, te lang. Toen moeder van de OK kwam, kon veulen niet direct drinken omdat moeder nog veel te zwak en suffig was. Het veulen moest wel drinken, dus dan maar moedermelk uit de fles. Daarna hebben we meerdere malen geprobeerd veulen bij moeder te laten drinken. Maar zonder succes...
De kansen om te overleven voor het veulen waren klein, een aantal waarden in het bloed waren niet goed. En voor moeder zag het er ook niet al te best uit met een grote kans op buikvliesontsteking. Op de kliniek konden ze eigenlijk niet de zorg geven; die beide nodig hadden. Daarom besloten om beide mee naar huis te nemen en daar de intensieve zorg op ons te nemen. Met dagelijks een controle van de DA.
Nu een week later maken moeder en veulen het goed! de bloedwaarden van het veulen zijn beter tot goed. Temperatuur is stabiel en functioneer als een veulen hoort te doen.
Moeder haar temperatuur is stabiel, de kans dat ze nu nog buikvliesontsteking krijgt is klein. Moeder moet de komende 6 weken op stal staan, ivm de buikwond.
Alleen... moeder accepteert het nog steeds niet als t veulen bij haar wilt drinken. Ze trapt er naar, 1e keer om te dreigen en de 2e keer om te raken. We geven het veulen dus nog steeds de fles (met gemolken moedermelk). Om het veulen niet nog mensgerichter te maken hangt de fles in een houder. Omdat het heel veel beter (en gemakkelijker) zou zijn als moeder het toch gaat accepteren, zijn we nu verschillende technieken aan het uitproberen met ondersteuning van de DA. Dit kunnen we alleen niet eindeloos blijven oefenen. Morgen is de laatste dag, als het dan niet lukt.. geven het op. Klinkt een beetje rot, maar je kunt merrie er niet mee blijven lastig vallen.
Als veulen toch nog gaat drinken en het veulen op gaat voeden is het probleem opgelost.
Maar wij denken natuurlijk vast na... voor als het niet lukt! En daar kan ik wel wat meedenkhulp bij gebruiken :)
Stel, moeder kijkt echt niet naar veulen om. En veulen ook niet naar moeder. Dan zie ik niet in... waarom ik veulen nog bij moeder binnen zou laten. Dan heb ik liever dat het veulen lekker buiten rond rent! (toch?)
Nu heb ik zelf nog 2 pony's waarmee het veulen zou kunnen staan: Billy, acht in minder geschikt. Die kan nogal ruw spelen, en zal de taak als opvoeder niet heel serieus nemen. Kiran, daarvan weet ik bijna zeker weet dat hij een hele goede pleegpapa zal zijn. Billy en Kiran staan nu samen, dit gaat goed maar Billy is heel duidelijke de dominante en wilt dit graag dagelijks nog even bevestigen tijden een ruw spel.
Kan ik beter het veulen 'in de groep gooien' of beter Kiran (de rustige) samen met het veulen. En voor Billy tijdelijk even de pony van een vriendin lenen (die hier al vaker op bezoekt komt en het goed met Billy kan vinden).
Hoe zit het in het begin met de stroomdraden? Mijn wei is afgezet met harmonica-gaas. En dan een stroomdraad met afstandhouders zodat ze niet gaan schuren tegen mijn gaas. Alleen er zijn in de wei/paddock verschillende tussendraden. Onderandere om wei en paddock van elkaar te scheiden. En om eventueel 2 groepjes uit elkaar te houden.
Normaal zou een moeder het veulen beschermen en leren daar niet in de buurt te komen... zou een pleegpapa dit ook doen? Of gaat het veulen er dwars doorheen? En heeft kleine heeft een geboortegewicht van 13 kilo, is mijn stroomapparaat niet veel te heftig. Leeft het nog wel als het stroom heeft gehad
De mama, is niet van mij. Als veulen hier op de wei staat zou mama even rot gezegd dus alleen nog hier staan voor de melk. Eerlijk is eerlijk, als merrie terug zou gaan naar de eigenaar scheelt mij dan een hoop werk! Het melken moet regelmatig gebeuren en is een flinke klus. Ze geeft maar kleine beetjes per keer. Dus je moet zeker 10 keer per dag blijven melken. Erg intensief dus. Het zou dus veel praktischer zijn, om kunstmelk te geven... Maar als dit echt veel slechter is, heb ik het er wel voor over om nog een aantal weken te melken.
Het is een lang verhaal geworden...
Dus nog even kort mijn vragen:
1. Kan veulen bij geen hechting, ondanks alles toch beter bij moeder blijven of beter de wei op.
2. Kan veulen het beste alleen met kiran (en eventueel een leeftijdsgenootje), of beter in de groep met billy erbij.
3. De stroomdraden en zo'n kleine gup.
4. En het moedermelk - kunstmelk verhaal.
alvast bedankt voor t meedenken.
Warboel
