Vanavond tijdens het oefenen kwam er toch weer een gaapsessie voorbij.
De heenweg ging alles echt super. Met hele lichte hulpen en een simpele vingerwijzing was Quib netjes aan het meewandelen. Bleef nu zelfs iets achter mij lopen.
Stoppen, versnellen, vertragen hij volgde prima. Hij loopt ook niet meer te duwen zoals hij dat in het begin zo graag deed.
Toen de terugweg. De helling is vanaf die kant stijler waardoor Quib graag wat wil versnellen. Hij weet nu echter dat hij naast mij of iets achter mij moet blijven. Zodra hij iets voor mij uit dreigt te gaan lopen is het halt en achteruit naar de goede positie en weer verder.
Doordat het voor hem makkelijker is sneller te gaan maar het niet mag, begint het gapen al heel snel. Zijn uitdrukking wordt ook duidelijk gespannen en hij probeert uiteindelijk zelfs een keer te happen.
Ik vraag dus eigenlijk precies hetzelfde als op de heenweg maar het resultaat is toch nét even iets anders.
Uiteindelijk onstpande hij gelukkig vrij snel en kreeg hij als beloning even een gezamenlijk drafje bergopwaarts kado. Daarna bleef het bergje af een stuk beter gaan.
Ik was voor vandaag iig super tevreden maar zit nu ook te gapen
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt
