Mss. heb je gelijk Piet, Ik heb zelfs al zon ding van de site en dat ging eerst wel goed maar omdat ze zo gevoelig waren aan de voeten kregen ze er een steeds grotere hekel aan.
En ik ben er nog steeds niet toe gekomen dat ding opnieuw op te pakken.
Groetjes Marlies

Het kan zeker werken aan de oplossing om eerst geregeld op een andere plek te gaan rijden. Zo bouw je een goede- betere- andere band op met het paard. Hij gaat zich meer op de ruiter concentreren doordat hij de omgeving niet kent. ipv alleen maar denken aan de juiste weg terug. Om op onbekend terrein te gaan rijden kan je een hele andere reactie krijgen, een ander gedrag wat werkt aan veranderingen.
Het kan dus toe bijdragen aan een betere band en een paard wat wel plezier krijgt en beter ontspannen blijft tijdens een buitenrit.
Deze gedragingen kunnen uiteindelijk meewerken aan het veranderde gedrags als je wel langzaam weer op bekend gebied komt.

Elke mogelijke gedragsverandering heeft te maken met goede resultaten. Of die bereikt worden hangt af van een inventieve begeleider en een zelfverzekerde begeleider.

Bij de stal hebben we geen vliegen door de vele zwaluwen, maar in de wei des te meer dazen en vliegen. Geen vliegenmasker, is gewoon zwart om de ogen van de vliegen. Dus vliegenmasker om.
Goofy komt naar voren toe als ie geen vliegendeken om heeft. Doe ik m een deken om dan staat ie gewoon weer in de wei. Het is een watje, maar dit helpt goed.
Veerust is hartstikke giftig.
Het is gewoon roeien met de riemen die je hebt, ik heb hier helaas geen bergen of i.d. Alleen een stal waar ze dan in gaan staan. Gr. Ingrid

vagebond schreef op donderdag 10 mei 2012, 9:37:


Goed opgelost, toch?
Heb net zelf mijn allereerste (vliegen)deken allertijden aangekocht voor Nazyra - krijgt ze op als het te erg wordt.
Zij blij, ik blij

Elk paard heeft recht op een staart

Reageert hij zo als hij alleen buiten gaat? Wat gebeurt er met een ander paard erbij?
Is het dan opgelost of knalt hij er dan ook vandoor in zijn eentje?

Ik zou het buiten gaan sowieso heel rustig opbouwen , in stukken van tientallen meters denken, veel belonen, niet te snel te ver willen gaan en ernaast... om te beginnen. Niet erop.
Zekerheid opbouwen. Laten ondervinden dat het leuk is buiten te komen.

Je kunt in een later stadium ook achter een fiets aan rijden, dan is hij toch alleen weg en heeft toch iemand voor zich om te kunnen volgen .
Player vindt het práchtig om achter een fiets te kunnen lopen, die volgt ze met de adem in die zijn nek, kan niet hard genoeg gaan

Elk paard heeft recht op een staart

Heb die van harry's horse gehad, zijn niet duur maar wel na één seizoen versleten, het gat in de rubber wordt eind seizoen te groot.
Elk paard heeft recht op een staart

Mandyc schreef op donderdag 10 mei 2012, 8:36:


Oké, daar kan ik mij dan wel weer iets bij voorstellen. Hoewel... vergeet niet dat dit paard deze zelfde truuk al vanaf het moment dat hij ingereden is, heeft uitgehaald en beloond gezien en dat het na de opfokster ook bij 4 nieuwe eigenaars en dus zeer uiteenlopende plekken is gebeurd. Lijkt me dat dit paard allang heeft gegeneraliseerd?

Bij training is het advies om een bepaald gedrag minstens op 5 verschillende plekken te trainen, om die generalisatie te bewerkstelligen, omdat het context-gericht leert. Dit paard heeft het gedrag waarschijnlijk op heel wat meer plekken getraind, dus ik ben een beetje twijfelachtig of het werkt,.''

Van het opbouwen van een band met een van de eigenaars kan geen sprake zijn geweest, gezien hij overal maar kort is geweest. In die zin zal dat zeker niet hebben bijgedragen bij een oplossing ervan.

Het advies van de fokster aan de eigenaresse om 10 km te rijden en slingerend terug te rijden, werkt volgens mij niet. Niet bij een paard waarbij het gedrag al zo geinstalleerd is.

Inventiviteit, weten wat je doet en gericht trainen zou misschien nog effect kunnen hebben (ik ben hier niet zeker -vandaar ook mijn vraag-.... bij onderzoek bleek dat een gedrag wat diep geworteld zit, graag weer tevoorschijn komt in een stresssituatie, ongeacht hertraining)
Hoe dan ook... de huidige eigenaresse heeft die kennis niet en durft er volgens mij ook niet meer mee te rijden, gezien het paard alweer lange tijd alleen nog grasmaaier is. Vandaar ook dat ze hem wil verkopen. En dat zal geen sinicure zijn, in een tijd van overvloed.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 10 mei 2012, 10:07:


Ik heb geen exacte gegevens. De eigenaresse woont zo'n 1000 km hiervandaan, dus ik kan niet even gaan kijken. Ik heb zelf ook de vraag gesteld wat hij doet met een ander paard erbij, maar daar heb ik nog geen antwoord op.
Ik kan mij voorstellen dat ze iets meer kans op verkoop aan juiste eigenaar heeft, als het paard tenminste te rijden is met een ander paard erbij.

De manier waarop je training omschrijft, zou ook iets zijn waar ik aan denk. En dan per stap opbouwen. Alleen.... je krijg dat verdraait moeilijk andere paardenmensen aan het verstand gepeuterd en ik denk dat ze dit paard allang heeft opgegeven.
Daarnaast geeft ze ook aan dat grondwerk geen optie is vanwege haar slechte knieen. Dus verwacht ik niet dat ze ernaast gaat lopen (of fietsen)

Het is natuurlijk niet mijn paard en theoretisch heb ik niets met haar te maken, maar gezien het probleem kwam de betreffende vraag gewoon in mij op.... of je zoiets nog eruit krijgt....
Dat ik wat meer op de hoogte ben over dit specifieke paard heeft er alles mee te maken dat we zochten naar de kinderen van sil vorig jaar, toen ik nog een paard zocht, uit nieuwsgierigheid en om te kijken of daar een geschikt paard bij zat,.
Sil is ook een apart paard wat je moet kennen, maar echt een persoonlijkheid, waar we gek op zijn. Vandaar.
Het contact nu heeft veel te maken dat ze eigenlijk hoopt dat ik het paard koop.Ze zegt dat niet met zoveel woorden, maar daar komt het wel op neer.

We hebben echter al twee grote, fijne paarden en twee ukkies en daarmee een leuke groep. Een extra paard, zijn extra kosten, zeker in de winter, en onze stal voldoet dan niet meer aan de voorwaarden mbt de maat (geloof ik... niet echt nagemeten)

Als het aan mij lag, zou ik trouwens evengoed een redelijk bedrag bieden voor het paard (ze vraagt nu teveel geld en dat heb ik ook duidelijk gemaakt) en ik denk dat ik hem dan toch snel genoeg zou hebben, want ze kan er niets mee. Ik zou dat alleen voor het paard doen, omdat het zo'n stakker is die van eigenaar naar eigenaar verhuisd om uiteindelijk bij de slacht te belanden... Een paard wat met zijn 6e al aan een 6e eigenaar begint, heeft weinig kansen in het leven. Persoonlijk zou ik er niet wakker van liggen als ie niet op buitenrit kan, (heb tenslotte 2 paarden die dat wel kunnen) al zou ik wel proberen te trainen, alleen al vanuit trainings-uitdaging-oogpunt.
Maar goed... dat ben ik...
Mijn echtgenoot peinst daar waarschijnlijk nog niet eens over. En ongelijk heeft ie dan niet.

Op mijn zo goed als nieuwe naaimachine heb ik tot nu toe alleen nog maar vliegenmaskers en vliegendekens gerepareerd.
Het stikt hier ook van de dazen en vliegen, maar toen ik vorige week voor het eerst bij Cheyenne het vliegenmasker op wilde doen maakte zij duidelijk dat helemaal niet te willen. Daarna bij Quiberon opgezet, die vond het in eerste instantie maar een raar ding dat hij van zijn hoofd wilden schuren, maar uiteindelijk hield hij het toch maar op.
Gisteren lag het masker weer in de wei. Ik weet niet welk paard het op had maar het lijkt erop dat onze paarden liever blootshoofds door het leven gaan.
In het dazenseizoen staan ze hier liever vrijwillig op stal.
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Ilma Meijer schreef op donderdag 10 mei 2012, 11:26:


Heb je nu al dazen?

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Sandra van Bommel schreef op donderdag 10 mei 2012, 11:08:


Dat is blijkbaar universeel, dat mensen geen tijd willen steken in de training van of het oplossen van problemen met hun paard. Hier loop ik daar ook tegen aan, ze "breken" (letterlijk zo gezegd) liever hun paard om snel "resultaat" te krijgen dan er tijd in te steken om zo op basis van vertrouwen en in een leerproces vorderingen te boeken.


In dat geval is het wel logisch dat ze niets bereikt.


Hier ook altijd dat zelfde probleem, aan de andere kant wel goed, een tegenwerkende factor in huis want ik zou me ook van alles op de hals halen waar ik ook geen plaats / tijd / geld voor heb....
Wel een uitdaging trouwens, zo'n paard

Elk paard heeft recht op een staart

Nee, gelukkig niet zeg. Maar we hebben al wel veel vliegen..
_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 10 mei 2012, 11:28:

Zeg dat nu niet

Maar idd... een tegenwerkende factor in huis voorkomt dat je in zeven sloten tegenlijk loopt en ook ik heb de neiging om alles in huis te halen...
maar op de een of andere manier trek ik mij het lot van dit paard teveel aan. Stom. Kan daar natuurlijk een heel spiritueel verhaaltje aan hangen, maar ik denk eigenlijk dat ik gewoon een fantast, idealist en watje ben en omdat ik zo gek op sil ben.

Ok, het is dan niet dankzij mijn twee vorig jaar aangeschafte dazenvallen dat ik ze nog niet heb.
Ben enorm nieuwsgierig eigenlijk naar wat het effect is.
Zou ze best al weer neer kunnen zetten omdat ze ook hordes gewone vliegen vangen.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren