Sandra van Bommel schreef op donderdag 10 mei 2012, 11:08:
> De manier waarop je training omschrijft, zou ook iets zijn waar ik aan
> denk. En dan per stap opbouwen. Alleen.... je krijg dat verdraait moeilijk
> andere paardenmensen aan het verstand gepeuterd en ik denk dat ze dit
> paard allang heeft opgegeven.
Dat is blijkbaar universeel, dat mensen geen tijd willen steken in de training van of het oplossen van problemen met hun paard. Hier loop ik daar ook tegen aan, ze "breken" (letterlijk zo gezegd) liever hun paard om snel "resultaat" te krijgen dan er tijd in te steken om zo op basis van vertrouwen en in een leerproces vorderingen te boeken.
> Daarnaast geeft ze ook aan dat grondwerk geen optie is vanwege haar
> slechte knieen. Dus verwacht ik niet dat ze ernaast gaat lopen (of fietsen)
In dat geval is het wel logisch dat ze niets bereikt.
> Het is natuurlijk niet mijn paard en theoretisch heb ik niets met haar te
> maken, maar gezien het probleem kwam de betreffende vraag gewoon in mij
> op.... of je zoiets nog eruit krijgt....

> trainings-uitdaging-oogpunt.
> Maar goed... dat ben ik...
> Mijn echtgenoot peinst daar waarschijnlijk nog niet eens over. En ongelijk
> heeft ie dan niet.
Hier ook altijd dat zelfde probleem, aan de andere kant wel goed, een tegenwerkende factor in huis

want ik zou me ook van alles op de hals halen waar ik ook geen plaats / tijd / geld voor heb....
Wel een uitdaging trouwens, zo'n paard
Elk paard heeft recht op een staart
