Sandra van Bommel schreef op vrijdag 11 mei 2012, 12:32:


Er is maar één remedie voor te stevige of hoefbevangenheidsdreigende paarden en dat is bewegen. Als Puck een harde manenkam krijgt moet ze juist méér werken en rigoreus van het gras af. Ook geen worteltjes, appels, oud brood ed. Met 24 uur paddock en alleen hooi houden we het gevaar op hoefbevangenheid bij haar al 6 jaar volledig onder controle.

Spirithorses schreef op vrijdag 11 mei 2012, 14:07:


Ja maar ik heb zo wie zo al geen paddock en ik wil hem ook niet alleen zetten. Bovendien ontsnapt hij dan gemakkelijk (ik heb hem wel een aantal keren apart gezet), tenzij je een heras hekwerk moet opzetten.
Ik wandel al zoveel mogelijk met hem, maar voor de rest zijn de mogelijkheden beperkt en dagelijks kilometers maken met die knul , red ik niet.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 11 mei 2012, 14:28:

Er zijn efficiëntere vormen van bewegen dan ernaast wandelen. Als je er niet op kunt (gaat het om een kleine pony?) om hem te laten gymmen, dan kan het aan de longeerlijn of dubbellonge. Of langeteugelen, maar ook dan moet je zelf nog relatief veel inspanning leveren.
Ik ben het met Pien eens, ik heb er zelf ook zo een staan, en bewegen is het sleutelwoord. 2 uur wei per dag en elke dag verplicht bewegen. Onder zadel, maar ook aan de lijn(en), over balkjes, inuitjes springen, veel tempo- en gangwisselingen, alles waar hij van gaat zweten want zulke types zijn ook nogges zo energiezuinig als de pest. Steeds wat anders, zodat hij vrolijk blijft.
Als je geen paddock hebt, maak je er een, desnoods een graspaddockje in de grote wei.
Als je niet meer kunt wandelen, laat je hém bewegen.
Als hij uitbreekt, maak je een betere afrastering.
"Ja maar" heb je niks aan als het om bevangenheidsrisico gaat!

Alweer een vraag over mijn veulen, zorgen veulentje niet

Ze zit momenteel in haar orale fase, lees alles eten wat je tegen komt. Waaronder dus ook hapjes zand

Gelukkig... komt het nog met de ontlasting mee naar buiten. Heb vandaag even mest in het water gedaan, maar er zit toch wel écht te veel zand in. Normaal zou ik nu een kuurtje Psylluim geven. Maar kan dit kwaad bij een veulen van 6 weken?

En met wat het beste te mengen? Ze krijg natuurlijk nog de fles...

Wat ik zelf erg belangrijk zou vinden, is dat het van ini mini tot XXXL gaat.

Sann staat weer netjes op haar hoefjes!

Koen heeft al het overtollige weggesneden, tot waar mogelijk. Met name achter de stand van de hoefjes iets veranderd. Ze valt/knikt nu niet meer achterover. Maar gebruikt nu haar hele hoefje en wikkelt goed af.

Ik denk dat als ze zo twee dagen loopt en ze een beetje gewend is, dat ze nog beter loopt dan dat ze nu al direct deed.

Sann heeft het goed gedaan, haar eerste bekapping. Toch waren de indrukken wel veel, we waren bijna klaar en toen ging mevrouw gewoon liggen en was in diepe slaap!

De volgende bekapping kan ik denk ik goed zelf doen, ik weet waar eventueel extra op moet letten.

Overigens erg tevreden over de kundigheid van Koen

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 mei 2012, 15:11:


Ik denk dat hij het niet gaat waarderen als ik hem rijdt. Hij is maar 75 cm hoog.
Momenteel wandel ik met hem (op tempo, hij moet draven als ik doorloop) en ik doe veel agility met hem. Longeren sporadisch omdat hij daar echt een hekel aan heeft (en ik ben er ook niet weg van.
De rest ben ik aan het opvoeren, maar ja.. ik moet zelf ook conditie opbouwen he...Met agility doen we zoveel mogelijk in draf (moet ook, gezien het level waar hij in zit en daar zitten idd hindernisjes bij) , maar ik heb zelf op bepaald moment de tong op de schoenen hangen. Ik overweeg de mogelijkheden om hem als handpaardje mee te nemen tijdens een toertje met Hälga, maar dat moet ik even bekijken.
Nadeel is dat Silja flipt als ze alleen in de wei is. Vorig jaar veel aan gewerkt en toen ging het wel, maar nu zijn we terug bij af... wat zeg ik... het is erger geworden. Mogelijk omdat haar zicht niet zo geweldig lijkt. Beetje lastig dus.
Vorig jaar heb ik hem diverse keren apart gezet op een stuk wei, maar hij kruipt overal tussendoor en onderdoor om bij de andere te komen; wat niet zo raar is. En voor de rest staat hij in zijn uppie zielig te kijken.
Hij heeft nu wel zijn grasmasker op en dat hielp het vorig jaar heel aardig. Dus we gaan de beweging opvoeren en kijken of dat ook nu werkt. Voordeel is dat hij dan ook veel beweegt in de wei, omdat de grote tig keer op een dag van voor naar achteren lopen (is toch een wei van 6 ha) en hij flink moet rennen om de boel bij te houden.
Op een klein paddockje loopt hij ook die beweging mis.

Maar goed... wordt aan gewerkt dus en misschien toch maar meer longeren. Zit wel wat in denk ik... Je hebt natuurlijk gelijk.. met 'ja maar' schiet je niets op,

Ik heb een homeophatische veearts die begonnen is met klassiek homeophatie.
Ik kon eigenlijk na een maand of 3 al heel duidelijk verschil merken aan zijn bewegingen (kon zijn benen bewuster neerzetten en met hoeven optillen kon hij ze in een keer optillen, wat hij heel lang niet meer heeft kunnen doen) alleen was het nog lang niet zover dat ik hem zou kunnen rijden.

De filosofie van de arts is dat mijn paard ergens in zijn lichaam een trauma heeft en ze heeft hem nu eerst op zijn ataxie behandeld omdat deze het ergste naar voren kwam. Nu dat verminderd is tot eigenlijk bijna niet meer zichtbaar komt zijn exceem ineens erg extreem naar boven, dus nu is ze hem aan het behandelen op zijn stofwisselingssysteem.

Verder is hij qua karakter ook enorm veranderd. Hij is heel open geworden, houdt heel erg van grapjes en gezelligheid. Terwijl hij daarvoor heel down was en zich juist vaak afzonderde van mensen. Met paarden is hij altijd heel open geweest maar ik bedoel echt naar andere mensen toe.

Beweging voor een paard met ataxie is erg goed maar de mate waarin hij het had was het mijnzins niet goed om wat met hem te doen, heb dit wel geprobeerd toendertijd maar ipv verbeteren verslechterde hij alleen maar... Hij loopt in een inloopstal samen met mijn pony en daar speelt hij heel veel mee, dus in die zin krijgt hij zeker genoeg beweging en kan hij zelf zijn grens aangeven zonder belast te worden.

Ik denk dat de combinatie van bovenstaand hem heel goed doen en ik hoop dat ik over een tijd kan berichen dat hij qua exceem ook verbeterd is...maar dat zal de tijd leren!

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 11 mei 2012, 12:28:


Ja maar Sandra dat is toch logisch?
Zolang je als ruiter of menner of gewoon begeleider het niet meer weet als dat paard op z'n flikker geven niet helpt en andere trainingvormen en methoden niet worden geaccepteerd omdat ze vroeger zelf ook zo zijn opgevoed,,,vind jij dat dan vreemd?
De slager heeft nou eenmaal altijd de (enige) oplossing.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Sandra van Bommel schreef op donderdag 10 mei 2012, 14:00:


Hier zit ik ook wel mee.
Nazyra propt s'ochtends of als we buiten komen en ze krijgt even de kans gras naar binnen met grote happen, haar kaken staan gewoon bol. Net een klein kind met een volgepropte mond . Player blijft altijd bescheiden, zoekt het lekkkerste uit en pietst de goei sprieten eruit, ze zal niet makkelijk schrokken. Natuurlijk mindert dat wel na een poosje maar het blijft toch een verschil, de één eet gulziger dan de andere, gewoon in het algemeen en de hele dag door.
Ik denk wel dat ze met dat schrokken haar schade - de tijd dat ze geen gras heeft kunnen eten- inhaalt. Zo te zien aan haar toenemend gewicht toch....
Helpt het dan wel inderdaad. Zo'n graaskorf ja, ze staat nu toch met die korf van Carmen op, na te verstellen past hij toch wel.
Ze vindt er geen bal aan en ze eet niet,(wat goed is maar toch sneu nu) is wat in shock precies.
Ze zal het moeten leren. Na een paar uurtjes mag hij weer af. genoeg voor vandaag.
Ze eet toch zo graag....

Elk paard heeft recht op een staart

Piet schreef op vrijdag 11 mei 2012, 18:58:


Dit is zo ontzettend waar en zo jammer....
Loop hier continu tegen aan rondom ons.
Wat wel leuk is, de jonge generatie kijkt en leert vanzelf, ik moet niets zeggen, ze vragen er wel naar als ze iets willen weten.... Ze lopen warm, het zijn sponzen, ze kijken en leren...the proof of the pudding is in the eating or ....watching it been eaten....
Maar de ouders hangen zo vast aan wat ze op de manege geleerd hebben.

Och.
Achter mij staat een paard, Koen, Piet, ik zou jullie er zo graag op los laten. Ze hebben mijn mening gevraagd en ik heb ze die gegeven...maar ze willen er (nog) niet aan....die voeten.....ik heb nog nooit zoiets gezien...ik kan , mag en durf ook niet zelf er niets aan doen. Mijn kennis is vééls te beperkt.
maar ok, dit is off topic (sorry)

Elk paard heeft recht op een staart

nja, niet helemaal off topic... tenslotte zit ook in dit topic een bijsmaakje van frustratie.
Piet, ik weet het...
Ik denk dat alleen maar... arm paard. Maar hij is natuurlijk niet de enige.

Ik plaats even wat linkjes, misschien zit er iets tussen dat in de richting komt, of jullie op ideëen brengt:

http://iceryder.net/grazingmuzzle.html

http://theharnessshoponline.com/index.php?main_page=product_info&cPath=4_105&products_id=652

http://www.saddleandtackwarehouse.com/Product_detail.aspx?p=3748

Verder ben ik er ook voor dat er een nieuw , meer paardvriendelijk graasmasker op de markt komt. Mijn ervaring is, dat als je het masker maar groot genoeg koopt, het wel meevalt met de warmte binnenin het ding, maar leuk is anders. En de bodems slijten, de rest niet, zodat je telkens een heel apparaat moet weggooien omdat het gat te groot wordt.
(allerlei pogingen van mijn kant ten spijt om een nieuwe, losse bodem te maken... )