Sandra van Bommel schreef op zaterdag 28 juli 2012, 21:24:
>
> Ik merk wel met het masseren van de uier dat het pijnlijk voor haar is.
> Voor het overige gaat het wellicht wel.
> Ik vind alleen de uier nog zo verdraaid hard en waar hij open is
> gesprongen, is ie op een plek weer dicht (waar de etter zo was ingekapseld
> en zo taai was)
> Ik moet bekennen dat ik behoorlijk bang ben dat het straks allemaal nog
> niet voorbij is.
>
Heb lang geleden een abces verzorgd op de borst van een paard. De
DA had alles opengesneden en schoongemaakt. Ik heb een hele tijd de wond met een scherp voorwerp moeten openprikken, deed dat altijd op dezelfde plaats zodat daar vrij makkelijk dor te prikken was. Als het open was, kon ik makkelijk het vicht en de pus eruit duwen, in het begi spoot dat eruit telkens ik een gaatje had gemaakt Paard in kwestie liet het goed toe, liet zich goed verzorgen. Ook het openmaken van de wond ging prima.
Ze was blij dat de druk eraf ging telkens, denk ik..
Elk paard heeft recht op een staart
Warboel
