Anja Seijn schreef op donderdag 2 augustus 2012, 9:40:
>
> Ik trek dan voor mijzelf maar de conclusie dat ik wonderpaarden heb! Eén
> paard wat al bijna een jaar niet gereden is, ook geen grondwerk mee werd
> proberen aan te leren. Het enige grote verschil is wanneer wij plaatsnemen
> op het paard, dan is het essentieel dat we het dier leren ons goed te
> dragen. Ik krijg echt het gevoel dat zaken spannender gemaakt worden dan
> ze zijn ...
Maar hoe intensief (ook qua frequentie) rijd je, wanneer je wel met paarden rijdt?
Van 1 keer in de week een rustig bosritje ga je inderdaad weinig verschil merken. En kan je de situatie misschien wel redelijk constant houden?
En hoe actief zijn je paarden al uit zichzelf? Wordt er gespeeld en gelopen of heb je eerder paarden die liever geen voet teveel zetten?
Als je een paard hebt die doorgaans weinig beweegt en die hoogstens een beetje op de wei rond kuiert. En je gaat zo'n paard dan maandenlang dagelijks rijden, ga je het verschil echt wel merken.
Of dat dan meteen ook consequenties heeft voor je zadel zal dan misschien ook wel van het type paard en de soort bespiering afhangen? En waar hij het eerst extra bespiering gaat kweken.
Ik kan mij van een paard zoals een Fries bijvoorbeeld wel voorstellen dat het front (hals, schoft etc...) ook zonder training al relatief goed ontwikkeld is, omwille van de barokke houding van zo'n paard. Die hebben al meer zelfhouding.
Bij mijn halve duikboot quarter is dat veel minder het geval. Die sjokt het liefst wat rond met haar hoofd lager dan haar schoft en het neusje vooruit. Als je rijdt en je gaat wat buiging en oprichting vragen, is dat eerder 'ongewoon' voor zo'n paard. Die spieren zullen dan ook relatief gezien tov een barok paard ook opeens een stuk harder moeten werken. Waardoor de extra spierontwikkeling rond de schoft etc. ook wat opvallender zal zijn?
Warboel
