Ieder weiland waar paarden hebben gelopen heeft een wormbesmetting. De meeste wormsoorten redden het geen jaar meestal maar maximaal een paar maanden tijdens de winter en enkele weken bij warm weer. Echter de eieren van de spoelwormen kunnen wel decennia in de grond blijven en zijn ongevoelig voor hitte, vorst en voor veel chemicaliën. Doorlopend ontwormen is ook niet de optie.
Uit onderzoek blijkt dat jonge paarden die intensief in een jaar ontwormt worden het jaar daarop een hogere besmetting hebben dan jonge paarden die niet frequent ontwormt zijn in dezelfde omstandigheden. Je belet het paard om zelf een natuurlijke weerstand op te bouwen tegen wormen. Zaak is om de besmetting onder controle te houden ipv het paard compleet schoon te krijgen, dat is toch geen optie.

De enige goede strategie is te bepalen wie wanneer waarvoor ontwormt moet worden en dit te combineren met weidemanagement.

Enkel door mestonderzoek uit te voeren, na eventuele behandeling controleren op resistentie en na verloop van tijd (afhankelijk van gebruikte middel) wederom mestonderzoek uit te voeren krijg je een beeld van de situatie van je paard.
Het ene paard heeft in exact dezelfde omstandigheden een hoge ei-uitscheiding terwijl een ander paard een laag gehalte heeft. Over het algemeen houden volwassen paarden hun hele leven dit patroon. Vaak blijven paarden die veel ontwormt zijn wat wij noemen verslaaft aan wormmiddelen omdat ze nooit de kans hebben gekregen een goede weerstand op te bouwen moet je ze blijven ondersteunen met chemische of natuurlijke middelen.

Weidemanagement moet je uitvoeren op basis van kennis van de parasieten.
Hoe warmer het weer hoe sneller de eieren ontwikkelen tot infectieuze larven.
Infectieuze larven kunnen goed tegen droogte en vorst maar hebben een korte levensduur bij warm weer. Eieren en jongere stadia van larven kunnen weer slecht tegen droogte en vorst. Dit soort zaken kan je rekening mee houden bij slepen, maaien, hooien en omweiden.

Kennis is de enige oplossing voor het wormenprobleem, met gif (in spuit of op weide)
gaan we deze oorlog echt niet winnen. De verwachting is dat er mogelijk binnen 10 tot 15 jaar geen werkzame stoffen zijn om wormen bij paarden te bestrijden. Door zo weinig mogelijk chemische middelen onnodig te gebruiken kunnen we deze tijd rekken zodat ze beschikbaar blijven voor wanneer we ze echt nodig hebben.

Waarom over het algemeen straffen vaker wordt gehanteerd dan belonen?

De persoon die het straffen gebruikt om zijn paard te laten gehoorzamen projecteert daarmee direct zijn eigen angst om te falen op zijn paard. Hij gebruikt dus 'angst' in zijn training! Echter, het is van origine zijn eigen angst. Uitoefening van 'macht' speelt hierbij een grote rol. Wanneer in de praktijk deze persoon 'succes' genereert, werkt dat 'succes' verslavend, en zal hij / zij deze 'angstige' methode gebaseerd op machtsuitoefening uitbreiden en eindeloos herhalen. Hij / zij komt immers als 'winnaar' uit de strijd!

Een en ander wordt bij deze persoon veroorzaakt door het feit dat hij / zij niet kan en/of wil geloven dat men met een paard (zoals met elk ander wezen) kan communiceren.! En dat men op basis van deze ECHTE communicatie heel veel kan bereiken MET ELKAAR!

Wanneer een individu deze wetenschap onderkent, zal hij / zij via beloning het vertrouwen van een paard weten te winnen. Door jarenlange ( ...maar dan ook echt jarenlange) samenwerking zal er een ongekende diepe communicatieve verstandhouding groeien tussen het paard en zijn vriend.(-in). In zo'n geval kan de mens het paard lezen, begrijpen, aanvoelen, waarbij afstand geen rol speelt. En, kan het paard zijn vriend (-in) / begeleider altijd volgen, letterlijk en figuurlijk! Grote voorwaarde is; een paard kent zichzelf, en jij?

In antwoord op je vraag;
Je kan je voorstellen dat heel veel paardenliefhebbers,

(het zijn en blijven paardenliefhebbers voor mij! Ieder heeft het recht om te zijn zoals ie is en om te leren van zijn leven met paarden. Hoewel ze in de praktijk vaak meer van zichzelf blijken te houden)

uit angst niet verder zoeken dan hun neus lang is en blijven vastzitten in hun eigen angst. Dat blijkt in de praktijk toch makkelijker te zijn....

Ik vind de reacties mbt die kalkcyanamide zwaar overtrokken. Toekomstige generaties hoeven helemaal geen 'problemen' op te lossen ivm hiermee, zoals Joop het stelt.
Het is de omzetting van die cyanamide tot ureum die tijdelijk de genoemde neveneffecten als gevolg heeft. Maar uiteindelijk blijven er helemaal geen schadelijke producten achter.
Dat het bodemleven er even niet zo blij mee zal zijn, ga ik niet ontkennen. Maar de diersoorten die er (tijdelijk) door getroffen worden, zijn nou niet bepaald bedreigd. Eerder diegene die je als een plaag kan beschouwen.

Ff een quote uit één van die links die ik eerder gaf:

"Bijzonder te benadrukken is, dat de fytosanitaire nevenwerking van kalkcyanmide geen schadelijke residu's in de bodem achterlaat. De vrije cyanamide wordt volledig in ureum omgevormd en dient alzo tot voeding van de planten. Ook de nitrificatieremmer dicyaandiamide wordt langzaam tot ureum afgebroken. Dit betekent dat op het einde alle werkstoffen voor de cultuurplanten als voedsel ter beschikking staan en er zich geen bodemvreemde afbraakproducten vormen."

Ans Jondral schreef op donderdag 9 augustus 2012, 11:39:


daarom en vanwege de resistentie moet je deze middelen dan ook alleen als het nodg is gebruiken


weidemanagement is wat je nodig hebt.


het wordt tijd dat mensen inzien dat je paarden ook kan houden op een manier waarbij je maar zeer weinig middelen nodig hebt. Bovendien wordt er schromelijk over de gevaren van parasieten overdreven. Mensen worden toch ook niet hun hele leven afgeplamuurd met allerlei middelen? Door het uit de hand gelopen gebruik van antiparasitaire middelen in de paardenhouderij (en bij andere dieren evenzo) zitten we nu met alle resistentie. Maar ga vooral zo door hoor, ik heb geen kinderen dus mijn nageslacht zal er niet onder lijden.


Ik begrijp niet waarom je steeds weer het gebruik van allerlei middelen en kunstgrepen wil verdedigen. Je kan toch veel beter proberen een einde te maken aan allerlei misstanden zoals het slecht onderhouden van weilanden.

Ans Jondral schreef op donderdag 9 augustus 2012, 13:03:


ongelooflijk, kalkcyanide laat een heel bende vergiftigde gewassen, insekten en andere dieren achter en dan nog proberen ze je te doen geloven dat er geen schadelijke residu's zijn.

joop schreef op donderdag 9 augustus 2012, 13:11:


Ben ik niet met je eens. Ik ken persoonlijk teveel paarden die er problemen door hebben oa. 2 paarden die gestorven zijn door een worminfectie. En nog eens 2 waarbij het kantje boordje geweest is en die een serieuze groeiachterstand hierdoor hebben opgelopen. En dan zwijg ik nog over al diegene die er serieus ziek door geweest zijn.
Eén van die 2 dode werd trouwens netjes volgens een DA-schema ontwormd en was in eigendom van iemand die zeer nauwlettend de weide verzorgt. (dagelijks mest verwijderen etc.) Tot hij dus koliek kreeg en daarvan stierf en bij autopsie bleek dat wormen dit veroorzaakt hadden. Aan het paard zelf was voordien niets daarvan te merken.
Wij hebben zelf ook een paard dat de eerste 12 jaar van zijn leven niet ontwormd is. Dat is een zeer koliekgevoelig paard. En hij heeft een onnatuurlijk dikke buik (zelfs als hij verder mager is) die doet vermoeden dat er iets niet 100% goed zit daarbinnen.
En dan is het hier ook nog eens de vraag waardoor het veulen uit 2010 dood is gevallen.
Simpele "pech" werd toen gezegd, maar wij durven zelf wormen niet zomaar uitsluiten. Er moet toch iets dit veroorzaakt hebben?
Ik vind Muriel haar post erg mooi, maar ik durf met mijn veulen alleszins dat risico niet lopen. Als je het een beetje verkeerd inschat, ben je meteen je paard eraan kwijt. Zeker bij zo'n kleintje.


Maar dat was de vraag hier niet. Blijkbaar vermoed TS reeds een wormbesmetting op haar 'nieuwe' weide anders zou ze dit niet vragen. Daar kan ze momenteel weinig aan veranderen. Ze moet het risico zelf maar inschatten. Ik noem alleen maar een optie.

Zelf spuit of bemest ik trouwens amper iets. Wij kalken alleen (met gewone kalk) en laten aan het einde van het seizoen alle weides egaal maaien. Meer doen we niet.
Mest weghalen doen we trouwens ook niet. Maar de oppervlakte is groot genoeg + dat de kudde normaal constant blijft.

Maar soms kan je niet anders dan 'kunstgrepen' toepassen. Mijn weide die met paarse bloemetjes overwoekerd was bijvoorbeeld, is eerst geklepeld en de 2 daarop volgende jaren gespoten in het voorjaar. 1,5 hectare die anders niet meer te gebruiken was. Daar kon geen paard op. (Was een 2 jarige plant, dus hopelijk hebben we daar nu eindelijk geen last meer van.) Blijkbaar een uitzonderlijke situatie, maar je zit er wel mooi mee en los het maar eens op. Ik heb dat hier toen ook gevraagd en er was niemand die er iets zinnigs over kon zeggen. Ja klepelen, maar daarmee is het niet opgelost.
Hetzelfde met die bloedworminfecties. Stalgenootje had een zielig ponietje bij een handelaar vandaan gehaald. Dat beest zat compleet onder de bloedwormen. 3 maanden en diverse ontwormingen later, zag zijn mest er nog rood van. En daar gaat je zorgvuldig weide-onderhoud. Moet je dan maar gaan afwachten tot de andere paarden het ook te pakken hebben?
Een vriendin van mij heeft jaren nodig gehad om zoiets onder controle te krijgen. Dan ga je toch zelf zo'n risico niet lopen?

joop schreef op donderdag 9 augustus 2012, 13:14:


In de bodem vindt je het alleszins niet terug.
Een residu is wel iets anders dan het feit dat de werking tijdens de reactie giftig is voor bepaalde organismen.

Ans Jondral schreef op donderdag 9 augustus 2012, 14:04:


er was een tijd dat roundup op het flesje mocht zetten dat het biologisch afbreekbaar is veel mensen geloven dat nog steeds.


alsof het giftig zijn niet al erg genoeg is, blijft een feit dat alle residuen gewoon lin het drinkwater terecht komen.

joop schreef op donderdag 9 augustus 2012, 14:25:


Noem ze dan ff? Want ze claimen dat de reacties volledig zijn en als dat inderdaad zo is, zie ik ze niet hoor in die vergelijkingen.

Ans Jondral schreef op donderdag 9 augustus 2012, 13:52:


waarschijnlijk te veel resistente pasasieten door te vaak ontwormen


dat kan voorkomen bij bepaalde soorten parasieten. Veel paarden woren eindeloos met ivermectines behandeld en de lintwormen en resistente bloedwormen krijgen daardoor vrij spel.


blijft koffiedik kijken dus, daar kan je geen conclusies aan verbinden.


nog meer giswerk


je hebt zelf dan ook niet de indruk dat je weides zo goed mogelijk vrij van parasieten wordt gehouden.


interessant, eerst laat je het zo ver komen dat de wei niet meer te gebruiken is en dan roep je dat niemand een oplossing weet. Overbegraasde weides gaan bijna altijd verloren voor goed gebruik en voorkomen is de enige manier om dit probleem te vermijden. Maar omdat velen te veel paarden op postzegeltjes willen houden gaat het regelmatig mis. Ook omdat de meeste mensen het niet zien aankomen. Enige kennis van vegetatiekunde is onontbeerlijk.


als iemand veel paarden heeft opgevangen ben ik het wel (meer dan 100) dus ik weet wel hoe met dit bijltje te hakken.

joop schreef op donderdag 9 augustus 2012, 14:39:


Hier zit je er toch naast. Net zo goed een hele hoop gissingen.
Betreffende weide was toen amper 1 jaar in gebruik (en het jaar daarvoor opgehoogd en aangelegd door de eigenaar) 1 jaar probleemloos gebruikt en achteraf gemaaid. De lente daarop compleet (de hele 1,5 hectare) overwoekerd met wikke tot anderhalve meter hoogte.
Zo dus: http://www.mijnalbum.nl/Album=8IS84UTN
Allerminst ook een postzegel te noemen.
De eerste keer laten klepelen, maar toen is uiteraard al wat erop groeit grotendeels mee verloren gegaan. Het jaar daarop moeten spuiten omdat de weide opnieuw hard dezelfde kant uitging. (En voor het plezier doe je dat zeker niet. Al was het maar omdat het behoorlijk in de papieren loopt.) En dit jaar is ze voor 50% opnieuw gespoten op de plekken waar het er terug doorheen kwam. Het zal mij benieuwen hoe jij dit opgelost zou hebben, zonder gebruik te maken van chemische producten?

Wij hebben trouwens 3,5 hectare voor momenteel tussen de 4 à 6 paarden/pony's waarvan 2 veulens. Ik denk niet dat je kan zeggen dat wij dus enorm krap zitten qua grond en de weides overbegraasd zouden zijn. (Alles behalve want ik moet ze steeds nog laten maaien voor de winter omdat mijn paarden het niet afgegeten krijgen. Ik heb dit jaar zelfs weides die geheel niet gebruikt zullen worden.) En toch loop ik met al mijn weides wel eens tegen een punt aan dat ik niet anders kan dan in te grijpen. Meestal beperkt.
Maar ik heb nu thuis toch ook weer een halve hectare liggen die eigenlijk helemaal omgeploegd zou moeten worden, wat dan weer niet kan ondanks de stenige ondergrond. Waardoor er weer niet veel keuzes overblijven naast maaien/klepelen en volgend jaar alles stuk laten spuiten.

Maar soit, ik ben wel eens benieuwd naar jou suggesties.
Je bent altijd wel snel om te zeggen dat iets niet mag/kan maar ik heb nog geen alternatieven gezien.
Hoe zou jij een besmette weide bijvoorbeeld aanpakken? Of een weide die compleet overwoekerd is door distels en ander gespuis?

Ans Jondral schreef op donderdag 9 augustus 2012, 11:39:


Liltje heeft van haar vorige eigenaar een hardnekkige bloedwormbesmetting meegebracht. Ze is vier jaar lang nooit ontwormd en stond met een massa paarden of op een modderstront wei of in een stronthal.

Omdat we na maanden mestonderzoeken en gericht ontwormen niets opschoten, hebben we het weiland met Perlka bemest. De besmetting is nu onder controle. Had ik niets gedaan, had Liltje zeer waarschijnlijk het loodje gelegd, zo erg was het helaas.

En als ik dan moet kiezen tussen een levende Liltje en eenmalig het bodemleven uitroeien, dan kies ik toch voor Liltje.

Monique

Hartstikke bedankt voor de reacties! Als het zover is dan zal ik jullie een berichtje sturen, hoop dat het nog lang gaat duren, of dat ik snel naar Brabant kan verhuizen met vriend. Want inderdaad het is best een opoffering. Maar de crisis en ik momenteel nog studerende maakt het dat het lastig is om te verhuizen (m'n vriend werkt in utrecht). Komt goed,volhouden en mocht het niet lukken dan weet ik jullie te vinden, nogmaals bedankt!

Ans Jondral schreef op donderdag 9 augustus 2012, 15:11:


Niet te voorspellen zonder onderzoek maar wel te verklaren.
Dit invasief wikke patroon komt gegarandeerd voort uit de grondverstoring en zaadbank ervan is wrsch. aangebracht met de grond waarmee is opgehoogd.
Met die grond zou niet 1 boer blij zijn, maar misschien heeft de persoon wel aardig wat geld gebeurd door dat te laten storten....

[knip]


Hoe kom je er weer af? Simpel: twee keer in de week maaien; daar kunnen verreweg de meeste 'onkruiden' niet tegen (behoudens uiteraard enkele laagblijvende kruipende wortelstokdingen). Na verloop van enige tijd: als een gazonnetje.

Wat ik steeds in de berichten van Joop (en sommige anderen ook ) teruglees is lange termijndenken en beheer met beleid om zoals ze zegt "niet zover te laten komen"
Het moet mogelijk zijn - en natuurlijk , op het moment dat je paard het absoluut nodig heeft..omdat het even niet anders gaat..........ok!
Voor "Het gaat niet anders" ..zijn er toch nog wel eens gezondere alternatieven.

Myriam