Ymkje schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 14:25:

Wij zitten hier op leemgrond. Da's dus afschuwelijk glibberige zooi om op te lopen. Als het geregend heeft is de leem zo glad dat ik er zelf met m'n 2 benen niet op kan lopen zonder constant zowat op m'n kont te glijden (op een helling is het al helemaal erg). En toch lukt het de paarden wel, zelfs om hierop behoorlijk ruw te spelen en springen. Het is naar mijn mening ook zeer duidelijk een leer-kwestie bij het paard: hoe ga ik om met de verschillende ondergronden! Het nieuwste paard hier, en de minst terreinwijze is een aantal keren onderuit gegleden eer ie z'n les geleerd heeft. Het overkomt 'm nu niet meer. Mijn ervaring is juist dat, als je paard de les geleerd heeft, zij zich op alle ondergronden ongelooflijk goed weten te redden met die 4 benen van ze. Maar daar moet het ook wel de juiste voeten voor hebben. Paarden die niet zo lang van de ijzers af zijn hebben nog geen kaas gevreten van wat er allemaal onder hun voeten gebeurt, is mijn ervaring. Samen met het feit dat de meeste paarden denk ik dom gehouden worden daarin omdat ze toch daar moeten lopen waar de baas zegt.

enkele vragen die nu in mij opkomen,
Hoe lang heb je dit paard nu?
Heeft het een stalverleden?
Staat het nu wel 24/7 buiten, ook bij slecht weer?
Staat het in de kudde? Spelen ze ook ?
Groetjes Marlies

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 23:53:


dressuur zoals op het filmpje, ik vind die korte teugels niks, vooral niet met 1 of 2 gemene bitten.

interessant nieuws in dit verband:

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/3297126/2012/08/06/Sporen-van-cafeine-ontdekt-in-oceaan-voor-kust-VS.dhtml

Piet schreef op zondag 12 augustus 2012, 9:35:



Dit klopt inderdaad Piet.
Ik durf echter de steunsels een beetje 'dwingen' iets meer rechtop af te groeien en wat 'haakser' op de lengte-as van de hoef te gaan staan.

Koen Theys

Marlies Sanders schreef op zondag 12 augustus 2012, 10:07:
Dit paard een jaar nu. Wellicht dat dit er wel mee te maken heeft, volgens mij is het opgegroeid op zandgrond, misschien dat de klei nog wat moet wennen.
Voor zo ver ik weet heeft het weinig binnen gestaan, maar het paard is ook pas 5 jaar.
Helaas is hier in de buurt geen mogelijkheid om ze 24/7 buiten te hebben, dat zal te maken hebben met de vette klei hier. Wel staan ze 365 dagen per jaar buiten, ongeacht het weer. 's Zomers van zonsopgang tot zonsondergang op de weides. 's Winters de hele dag in een zandpaddock + een verhard deel met hooiruiven. Ik ben me er zeker van bewust dat een hele nacht binnen staan zeer onnatuurlijk is, maar dit is in de omgeving het meest acceptabele compromis. Helaas heb ik zelf geen land namelijk. Mogelijk komt er hier in de buurt binnenkort een hit-actief stal. Ik zal me eens verdiepen of dat wat is.
Ze staan in een kudde van 35 paarden waar een duidelijk hiërarchie bestaat, die af en toe opnieuw bepaald wordt. Er wordt zeker veel gespeeld en gerend.
Natuurlijk probeer je als ruiter je paard zo min mogelijk in de weg te zitten, toch is een paard stabieler zonder ruiter. Spelen op de wei is dus niet helemaal hetzelfde als onder het zadel,

Heb je natuurlijk gelijk in maar als ze nooit buiten komen, kunnen ze er ook niet van leren, dat was meer mijn insteek.Dus in de zomer als het nat en glad is mogen ze wel op de wei?
Als ik het nu goed begrijp is het eigenlijk een heel jong paard dat nog niet volgroeid is.
Ik zou zeggen neem nog een paar jaar om heel rustig aan te doen, en kijk later pas of en welke mogelijkheden er zijn om meer van je paard te gaan vragen.
http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/welzijn/oudgenoeg.html

Groetjes Marlies

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 11 augustus 2012, 7:41:


Je weet het dus niet Die eitjes moeten er met de tanden worden afgeschraapt en dát is niet zo evident op elke plaats. Mijn persoonlijke inschatting is dat er bij het groomen minimale op name, Niet om je zorgen over te maken.
De KANS dat er schade word aangericht is (naar mijn menig) ook gering en zoja, kon je dat toch niet voorkomen, vrees ik.



Precies, dat is een illusie en ook niet persé nodig.
Het is net als bij het weidemanagement en met dazenvallen, alles wat je verwijderd kan zich niet vermeerderen
Al na 1 jaar (seizoen) secuur horzeleitjes verwijderen heb ik het volgend jaar maar héél weinig eitjes nog moeten schrapen. (en nog steeds) Best mogelijk dat het bij jou een stuk drukker is en jij dus meer en vaker werk hebt, maar het loont de moeite. Wat ook helpt ; s'morgen en s'avonds de paarden inspuiten (nevelen?) met een antie vliegen-dazen spray. Misschien helpt het ook (bedenk ik net ) Om de benen in te smeren met iets (?) dat de haren (vacht) glad maakt, waar de Horzel eitjes niet goed op plakken?

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten