Christel Provaas schreef op dinsdag 21 augustus 2012, 17:03:
>
> "Moet je maar eens kijken hoe ze onderling doen," is een veelgehoorde
> kreet. En dat klopt. Paarden gaan niet met elkaar om op basis van
> positieve bekrachtiging.
Klopt, dat argument heb ik ook vaak gehoord, vooral van mensen die menen hardhandig met hun paarden om te moeten gaan. "ze schoppen mekaar toch ook, en veel harder, etc."
Het hele grote verschil vind ik dat in de kudde er altijd eerst een waarschuwing aan vooraf gaat, beginnend met heel subtiel orenspel of een blik, tot ontblote tanden en/of een opgeheven hoef aan toe. Alleen volgen de signalen elkaar soms razendsnel op, zodat het misschien voor ons trage mensenoog lijkt alsof het uit het niets gebeurt.
Een mens dat een paard 'straft' met een klap of trap of erger,slaat die waarschuwingssignalen over waardoor het paard ook niet eerder al een kans krijgt om weg te gaan/ te reageren. Bovendien is de achterliggende reden voor het paard bijna altijd onbegrijpelijk.(en is het bij de mens heel vaak afreageren van de eigen frustratie).
"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)
Warboel
