frederick schreef op zaterdag 15 september 2012, 0:52:



Dit was een paar jaar geleden, NU is er niets meer van terug te vinden, als wat voorzichtig witte klaver. IK heb graag klaver in mijn wei, goed voor het gras en de paarden eten het graag
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=996

En ze leven allebei nog in goede gezondheid

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

Christel Provaas schreef op woensdag 26 september 2012, 19:55:


Er gebeuren nog andere dingen.
Goede dingen, in de zin dat het werkzaam is.
I.p.v. het ongewenste gedrag wordt er motivatie opgestart d.m.v. vervangend gedrag in spelvorm welke motivatie opwekt. Tegelijkertijd werkt habituering naar desensibilisatie. Niet slecht maar allemaal totaal geen 'clickertraining'.
Je kunt hetzelfde met een paard doen als nonaversieve manier van desensibilisatie.

joop schreef op woensdag 26 september 2012, 18:02:


Nee, het is erg onwaarschijnlijk dat de medicatie de oorzaak is voor de problemen met de insuline, gezien hij al vijf dagen geen inhalator gebruikte toen hij naar de kliniek ging (en andere medicatie gebruikte hij niet)
Bovendien was hij gewoon al erg lang doodziek en dat heeft een reden gehad. Ze zochten het eerst onterecht allemaal in de z.e.. Dat was om te beginnen de reden van het dokteren.
Heel typisch was het feit dat hartslag en ademhaling niet verbeterde met de inhalator, maar wel vanaf het moment dat hij grotendeels verbannen werd van de wei.
Zijn longen waren inmiddels opgeknapt

Zowel EMS als Cushing veroorzaken ontstekingen in het hele lichaam, oa problemen in de longen, dus dat is niet zo vreemd.

Over de epidemie ben ik eerlijk gezegd niet zo zeker. Ik heb steeds gezegd dat trulsa al zo'n hoorbare ademhaling had toen ze hier kwam, mogelijk omdat ze raar in elkaar zat, mogelijk vanuit een eerder longprobleem.
Hälga had een ontsteking aan de speekselklier die vanzelf is overgegaan en is kort van adem ja... maar die hoestte ook al na inspanning toen ze net hier was. Er werd mij door een toenmalige d.a. gezegd dat dat normaal was als ze minder in conditie waren en dat klopt niet. Het is veel waarschijnlijker dat ze die problemen heeft opgelopen omdat ze bij de vorige eigenaar veel op stal stond. Bovendien is ze gewoon veel te dik.(ja, daar wordt aan gewerkt) Ken haar ook niet anders dan te dik,

Silja heeft geen ademhalingsproblemen. Die had een uierabces en volgens mij wat last maagproblemen of wat last van de achterhand/lendenen. Ben ik nog niet aan uit, maar het zou een hormoonprobleem kunnen zijn of aanleg voor maagzweer. Ze krijgt nu probiotica. Ik ben er nog niet aan uit of haar stressgevoeligheid tegenwoordig een gevolg van onderliggende problemen is, of een oorzaak (maagzweer door stress)
Maar vooralsnog kijk ik wat de antibiotica doet en wacht ik maar af.

Christel Provaas schreef op woensdag 26 september 2012, 15:47:


Niet door de graaskorf. Die heeft hij al een paar jaar in de zomer. (helpt trouwens niet zo goed als zou moeten, want hij werd evengoed hard in zijn lijf en ik sloofde mij aardig uit om hem beweging te geven om dat tegen te gaan. Hij werd hooguit niet echt dik)

Hij is wrs niet snel genoeg afgevallen om hyperlipaemie te hebben, maar daar wordt natuurlijk evengoed na gekeken. Vooralsnog zijn daar geen aanwijzingen voor, maar ik heb nog niet de hele uitslagen binnen en de lever duurt een week.

lies zondag schreef op woensdag 26 september 2012, 16:55:


Ja, ik heb ook begrepen dat je dan de rest wat beter onder controle krijgt. Momenteel heb ik trouwens niet eens een paddock. Het wordt echt een lastig probleem als hij niet in de wei kan. Nog geen idee hoe ik daarmee om moet gaan, maar eerst maar eens de verdere uitslagen afwachten.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 27 september 2012, 8:05:


Hoi Sandra, ik heb niet de hele draad gelezen maar ik vraag me af waarom je geen paddock kunt aanleggen. Een paddock hoeft niet meer te zijn dan een stuk weide zwart laten lopen waar de paarden (eventueel tijdelijk) met hooi gehuisvest worden.

Cushing is niet leuk en ik hoop dat je pony beter gaat worden. Wij zijn vorige maand onze lieve oude Haflinger Stef aan de gevolgen van Cushing verloren.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 27 september 2012, 11:00:


Ik kan wel een stuk wei afzetten, maar dat moet hoe dan ook zeer dergelijk gebeuren met stroomdraad (shet hè? ) en ik vrees dat het met de huidige nattigheid een grote modderpoel wordt. Daarnaast is een schuilstal verplicht en maken de paarden daar erg veel gebruik van, En laat het nu juist rond de stal extra modderig zijn. Echt een enorme zooi,.
We willen overigens wel iig een deel van de wei afsluiten naar achteren toe en het voorste deel in tweeen verdelen, zodat we kunnen switchen als het kapot is gelopen, maar dan dus wel met aansluiting naar de stal en het water. Ik weet alleen niet of dat afdoende is voor hem. Misschien in de winter... hoewel... als het gaat vriezen kan ook een beetje gras problemen opleveren, denk ik...
Hoe het dan in de zomer moet... weet ik nog niet.
Cushing is een rotziekte, maar EMS ook vanwege het apart moeten zetten.

En dan zit ik nog met het hooiprobleem. Arm hooi kan ik in de buurt niet krijgen en weken is bijna niet haalbaar. Stro hadden we tot dusver altijd beschikbaar, maar bevat stof -wat voor hälga en trulsa dan weer problemen kan opleveren- en veroorzaakt bij silja nogal eens koliek. Iig tarwe stro. Haverstro kan ik hier nergens krijgen en laten leveren vanuit het zuiden is lastig omdat ik geen opslag heb, '
Dus hoe ik dat dan moet oplossen....

Sandra van Bommel schreef :

Je hebt het toch bij ons gezien? Ook modderig in de winter maar met wat verharding (betonpuin, stoeptegels) heel goed te doen rondom de inloopstal.
En ja, een weide/paddock moet je zeer degelijk afzetten. Gewoon extra (lage) draad erbij voor de Shet, stroom erop, geregeld. Onze schrikdraadapparaten lopen allemaal op auto-accu's die we bij de sloop halen voor 5 euro PS. Als ze niet meer oplaadbaar zijn brengen we ze terug en krijgen we andere.


Als je consequent gebruik van de paddock maakt gaat daar amper nog gras groeien en is dat probleem al opgelost.


Waarom arm hooi? Heb ik iets gemist? Of bedoel je oud hooi? De paarden zijn ziek dus ze moeten herstellen, moet je dan niet goede kwaliteit hooi geven maar misschien iets anders veranderen?

Weken voor 3 paarden is toch prima haalbaar? Ook in de winter. Wij staan hier met 20 graden vorst nog voederbieten schoon te maken, kwestie van opzetten van systeempjes, voorwerken op minder koude dagen, voorraden aanleggen etc. Je kent ons terrein in het open veld en daar is ook niks overdekt. Paarden houden op deze manier is nou eenmaal bikkelen in de winter. Je paarden zijn allemaal niet gezond dus je zult íéts moeten verzinnen. In de jaren dat ik je 'ken' heb je volgens mij nog nooit gezonde paarden gehad (zo komt het op mij over). Je hebt zoveel pech met je paarden (als ik dat zo lees) en met je vorige paarden; wat gaat er steeds mis, hoe kan het dat jij telkens zo'n zieke paarden hebt, zit er iets in de grond of in de lucht bij jullie ofwat?

Spirithorses schreef op donderdag 27 september 2012, 11:25:

De stroom is wel op te lossen... puin storten wordt moeilijker... de wei is niet van ons. Stoeptegels leggen kan alleen met gedegen ondergrond, anders glijden ze gewoon weg (we hebben nu niet bepaald een effen stuk grond) Gele zand zou nog wel te doen zijn, maar dan moet ik eerst financieel weer aansterken. (vooropgesteld dat dat mag van de eigenaar.



Omdat Billy waarschijnlijk EMS heeft. Hij mag dan alleen nog suikerarm spul, Geen oud hooi, want daarin zitten geen vitamine en teveel stof, wat dan weer voor de andere twee problematisch is.
In de winter kan het hier maanden aan een stuk vriezen, dus is er geen sprake van minder koude dagen. Ik heb buiten geen watervoorziening, noch een vorstvrije schuur. Wil je suiker uit hooi weken, moet het al een paar uren staan en dan bevriest de handel dus. Vooruitwerken is al helemaal geen optie om die reden.
Bieten schoonmaken met -20 kan. Hooi in het water zetten, niet.

Je paarden zijn allemaal niet gezond dus je zult íéts moeten

Toontje kocht ik met kanker, maar dat wist ik niet. Dat zijn artrose veel ernstiger was dan verwacht, ook niet. Amber bleek al zes jaar voor de aankoop volledig kapot en ook Rappa had al jaren een beenprobleem. Probleem is waarschijnlijk dat ik het zie en een paard dan niet toch maar even doorpak, zoals in het verleden met de laatste twee was gebeurd en wat ertoe had geleidt dat ze agressief werden (wist ik uiteraard niet)
Tommy had een aangeboren ernstige afwijking van de gewrichten, die ervoor zorgde dat hij bij het volwassen en volgroeid raken, nauwelijks meer kon lopen

Silja heeft de laatste jaren in toenemende mate stress. Ik vermoed dat ze slechter ziet, maar hormonen kunnen ook een rol spelen. Dat laatste zou ook de uierontsteking kunnen verklaren, Ze was altijd al gevoelig voor koliek (draver, 8 jaar renbaan) en dat speelt nu, met de toenemende stress meer op.

Hälga en trulsa is niet zoveel mis mee. Ze hebben gevoelige luchtwegen, maar ik schat dat het beter gaat als hun gewicht beter is.

Billy is al lang aan het sukkelen. Het was alleen niet duidelijk wat er aan de hand was. D.a. gooide het altijd op ZE maar er is dus meer aan de hand, wrs dus EMS of Cushing. Ik denk het eerste.

Geen probleem met grond of lucht dus, alleen dommigheid van mijn kant om steeds de kneusjes eruit te pikken en mee naar huis te nemen. Zo simpel is het.

Dat ik het momenteel even niet meer zie, heeft ermee te maken dat ik zelf ook een kneusje ben de laatste jaren. Mijn lijf werkt niet meer mee. Helaas. En dat gaat niet meer goed komen. Dat legt dan ook nog een behoorlijk aantal beperkingen op.
En als je dan maanden van de ene zieke in de andere valt, achter raakt in je werk en vervolgens aanhikt tegen een boel aanpassingen waarvan je nog niet weet hoe en wat, wil de moed wel in de schoenen zinken.

Sandra van Bommel schreef :


Ja, dat snap ik heel goed, het valt niet mee om dan het glas halfvol te houden ipv halfleeg. Zijn er geen plaatselijke dorpsNenny's (Natural Penny's) die jou willen komen helpen in ruil voor iets? Weetikveel, beetje rondstappen en lekker klooien tussen de paarden of grondwerken. Of heeft iedereen daar bij jullie al een eigen paard?

Spirithorses schreef op donderdag 27 september 2012, 12:53:


Nop... we wonen in een gehucht van 15 huizen, voornamelijk ouderen. De spaarzame jonkies hebben eigen paarden. (buren, zelf zo'n 16 paarden )

Denk dat ik het gewoon even moet laten bezinken en tot die tijd eventjes Billy maar zeer beperkt in de wei en stalarrest. Ben daar geen voorstander van, maar hij heeft er wel de ruimte, de stal is open bij de schuilstal, zodat hij de anderen ziet en tegen de avond zet ik er trulsa bij, zodat hij niet alleen is. Een paar dagen moet het maar zo... Ondertussen uitslag afwachten en hier discussieren hoe we het hooi/stroprobleem moeten oplossen. Wei gingen we toch al indelen. Was al de bedoeling om de wei in de lengte in tweeen te delen en dan nog een keer dwars af te zetten, zodat ze in de winter maar 1/4 deel ter beschikking hebben en dat is dan voor billy ook wel ok. Daarna krijgen ze dus minder weidegang als voorheen, vanwege het dik worden en omdat het beter is voor de wei.
Nu maar eerst hooi/stro probleem zien op te lossen en daarna nadenken over de zomer. Wellicht dan een apart weitje maken voor de ukkies, en af en toe uurtje bij de grote laten of iets dergelijks. Dan is ook geen echte stal nodig, maar hebben ze genoeg met beschutting tegen wind en zon.
Eerst ook maar eens zelf wat energie verzamelen... voor zover mogelijk. Is ook moeilijk te aanvaarden als je lijf het gewoon niet meer goed doet.

hey, hou het forum op de hoogte van de kip-avonturen, leuk ! 'het klikt met m'n kip', super plezant, weer eens iets anders toen ik kind was , 'trainde' ik de kippen van mijn grootvader. Ik spreek nu over m'n kleutertijd, erg lang geleden dus, maar ik weet het nog goed.
Ik had vooral interesse in de kuikens, die waren vinnig en onbevreesd, zodanig dat ze door de mazen van de ren naar me toe liepen. Ze 'moesten' van mij op en af m'n knieën springen terwijl ik neerzat enzo en ze liepen achter me aan. Terwijl werd moederkloek half gek , al kakelend en roepend naar de kuikens. Niet heel de nest deed mee, meestal enkele 'waaghalsjes' die het meest nieuwsgierig waren. Ik gebruikte kleine sprinkhanen als beloning die ik in de wei op voorhand ving en in een tasje meenam. k had geen clicker, kende ik toen uiteraard niet...ik vermoed dat ik daar wel heel zoet mee ben geweest voor het zover was dat de kuikens 'truukjes' deden. Toen de kuikens groter werden, kwam het er niet meer van om verder 'te spelen', ze konden niet meer door de mazen en ik mocht niet in het hok omwille van de haan, vond ik toen heel jammer en zullen er wel tranen gestroomd hebben...
Nu heb ik al jaren geen kippen, nooit gehouden, m'n grootvader heeft er nog 3 denk ik, jaja hij leeft nog, is gezond en wel.
Ik heb nu onze konijnen geleerd om op handgeklap terug in hun ren te gaan(ze mogen soms vrij in de tuin huppelen). Ook gaan ze op dat signaal in een transportbakje (zoiets voor katten in te vervoeren)omdat we ze soms meenemen 'op weekend'.
Ben wel eens benieuwd voor die kippen, maar ze zullen nogal stressgevoelig zijn indien ze dit op volwassen leeftijd moeten leren?
succes met dit interessante experiment wendy

Spirithorses schreef op woensdag 26 september 2012, 22:00:


Oh ik wist niet dat Jelle intussen op hoefschoenen liep. Hij liep hier ook veel op de stenen Pien, maar dat is geen vergelijking met de ondergrond bij jullie. Ik vond het al zo goed dat Jelle tot nu toe zonder hoefschoenen liep, daarom mijn reactie.
Ja bijna 1 jaar al bij jullie. Groetjes Rini

rini schreef :>

Nou, eigenlijk heeft hij het tot nu toe goed gered zonder de hoefschoenen.
Maar hij werd ook nog niet volledig 'ingezet 'omdat hij nog zo jong was. In de afgelopen maanden ging hij steeds vaker mee op de wat langere ritten en dat ging op een gegeven moment ten koste van zijn voorwaartsheid (en in de berm schoot-ie vooruit, een teken) dus die schoenen zijn een uitkomst voor hem. Hij heeft ze pas 2 weken hoor dus dat kon je ook nog niet weten. En hij loopt nu op het harde weer net zo goed als op het zachte.

Hij nu bijna 6 en een half en heeft elke dag weer plezier met zijn vrienden.
Tis een fijne blije kerel, die Jelle. Altijd goede zin, altijd werklustig. Ik heb dat paard nog nooit sjaggerijnig gezien.

Rini (oma Lelle), als je zo ver bent dat je hierheen kunt komen dan gaan wij samen een buitenritje maken, beloofd he. Doe je kleinkids de groetjes van me en vertel ze maar dat het goed met Lelle gaat.....

Pien