volgens mijn bescheiden mening is er maar 1 goede oplossing en da's je zelf verdiepen in hoeven en voeten, dan hoef je niet af te gaan op het geleuter van een ander.
een definitieve instant-oplossing is er toch niet.

Qwienda schreef op maandag 12 november 2012, 10:42:


Je hoeft het gelukkig helemaal niet met me eens te zijn maar je moet eens om je heen kijken, dan zie je dat het al voldoende werkt als een zweep nog maar omhoog gedaan wordt, dan hoef er niet eens meer getikt te worden.
Welke gedachte zou daar achter zitten bij het paard?

Als ik afstap en er een paar meter mee loop is het probleem weg en hoeft er helemaal geen druk gebruikt te worden. Markeer ik bovendien zijn lopen en laat ik hem als beloning (als we ervoorbij zijn) bv een paar happen gras nemen dan lukt dat later ook vanaf zijn rug.
Een clickermanier zou kunnen zijn om hem een paar keer 10 meter ervoor te clicken en te belonen, op de plek zelf en 10 meter verder weer. De volgende keren op de plek zelf en 10 meter erna, daarna alleen nog 10 meter erna en daarna niet meer.
Zo heb je een onheilsplek verandert in een interessante, want daar valt wat te verdienen. Paard zal zich op jou focussen en het probleem is zonder welke druk dan ook opgelost.

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Piet schreef op maandag 12 november 2012, 11:22:


Ho, je slaat een passage over : Paard is bang en wil niet vooruit, je stapt af, oké tot hier, maar daarom loopt een bang paard nog niet vanzelf vooruit en wil zelfs liever achteruit en terug.

Qwienda schreef op maandag 12 november 2012, 11:58:


Vertrouwen?

Qwienda schreef op maandag 12 november 2012, 11:58:


wat ik merk is dat het bij afstappen en aan de hand nemen helemaal soepel probleemloos vanzelf gaat. Chritel Provaas heeft een tijd geleden hierover geschreven dat je dan verschillend in je leiderschap bent, en dat geloof ik graag.
Ik heb een trainer met mijn paard dingen zien doen die ze écht bij mij niet zou doen/nog niet/of nooit niet? en of ik het (soms) op die manier zou willen is nog maar de vraag maar goed zijn leiderschap was zéker groter dan het mijne en hij kon dus meer bereiken..
alléén het is mijn paard :) en ik groei in leiderschap :)
Mijn "bazin"paard bijt in de billen van het andere paard of geeft door lichaamstaal dingen aan.. ok bijten is toegelaten ...vanop de rug... 'grapje... het is niet altijd makkelijk om de helemaal juiste weg te vinden. Mijn uitdaging : zoveel oefenen dat een tikje niet nodig is. :) = verfijnen dus :)

Myriam

Ik weet niet precies hoe lang dit speelt maar, ter informatie, "chronisch" duidt niet aan hoe erg iets is, maar hoe lang het duurt. In humane geneeskunde is iets chronisch wanneer het langer dan 6 maanden aanhoud.

Sabots Libres schreef op maandag 12 november 2012, 13:18:


bij insuline resistentie is er vaak sprake van chronische HB in minder of meerdere mate. (insuline is een onderliggende oorzaak die al jaren kan spelen) Paarden zijn met deze kwaal zijn vaak licht gevoeliger op harde ondergrond. Gevoeligheid kan ook andere oorzaken hebben, het is dus moeilijk er achter te komen wat de precieze oorzaak is. Een paard dat al lang IR is kan een aanval van HB krijgen die acuut lijkt omdat men vaak niet in de gaten heeft dat een paard al heel lang chronisch HB heeft in lichte mate.

In aanvulling op Joop:

http://www.safergrass.org/pdf/laminitissigns.pdf