Sarah_Noah_Sol schreef op woensdag 5 december 2012, 19:05:


Ik doe er tarwezemelen en lucernebrok (van Havens) doorheen. En vaak ook nog wat kruiden.
Wordt met smaak tot de laatste korrels opgegeten!

Talitha schreef op woensdag 5 december 2012, 19:11:


Of jouw paarden eten er mondjesmaat van en zorgen dat ze niet te veel binnen krijgen?
t Is een veel voorkomende plant, ik denk dat veel paarden er wel eens wat van binnen krijgen.
Waarschijnlijk is het pas een probleem als er te veel van gegeten wordt...?

(Ik ben er altijd van uit gegaan dat mijn paarden wisten wat goed voor hen was en wat niet. En dat is nog nooit verkeerd gegaan. Gelukkig.)

Coralie: ik heb ook zo m'n truukjes om het er toch aan in te proppen hoor Veel olie helpt al, en idd lucerne.

Als het weer een beetje betert (duimt voor sneeuw) dan ga ik het hoeveelheid exp is proberen met mijn jonge paard. Ben benieuwd.

e m kraak schreef op donderdag 6 december 2012, 13:08:


Ga eens naar:
https://www.gelukkigondankspijn.nl/

(Is een onderzoek van de Universiteit Maastricht. Ze willen bewijzen dat er wel degelijk mogelijkheden zijn om 'goed' met pijn om te gaan.
En ik denk dat dit waar is.)

Coralie schreef op donderdag 6 december 2012, 15:33:


De grootste wens van iemand die chronisch pijn heeft, is geen pijn meer te hebben! Dag in, dag uit, week in, week uit, jaar in, jaar uit ... geen dag die voorbij gaat zonder pijn! Het gaat er bij horen, het is niet anders ... maar niets is slopender voor lichaam en geest dan continue pijn, welk leuk onderzoek men denkt te moeten uitvoeren ook!

Coralie schreef op donderdag 6 december 2012, 15:22:


Waarom eten ze dan brok als wij ze dat voorschotelen? Waarom eten ze dan kuil? Ik denk dat het zwaar overschat wordt dat paarden weten wat goed voor ze is. Althans niet het door ons gefokte gedomesticeerde product wat 'paard' heet.

Monique Meijer schreef op donderdag 6 december 2012, 15:05:


Ja inderdaad, pas toen ik je filmpje bekeken had begreep ik t.

Anja Seijn schreef op donderdag 6 december 2012, 15:43:


En dan? Ik kan niets met die website. Ik heb gelukkig geen chronische pijn. Maar wel langdurig ervaring mee in mijn onmiddelijke omgeving gehad.


Ik kan me voorstellen, Anja, dat zelfs "pijn is fijn" geleerd kan worden. Of dat zinnig is... heb ik totdat het tegendeel bewezen is mijn twijfels over omdat pijn een natuurlijke waarschuwing is. Hardwired. Nature, not nurture.
Het is, om terug in te haken op Joop, wel zo dat pijndrempels verhoogd kunnen worden (denk maar aan bitwerking en vervolgens gemenere bitten) maar dat betekent niet dat pijn fijn wordt. De sensoren die pijn registreren hebben immers maar 2 standen: aan en uit. In extrema (voorbeeld: kampioenschap Spaanse pepers eten in Mexico) kun je een pijnongevoeligheid bewerkstelligen door de pijn drempel door álle sensoren heen te jagen. Wat allemaal alleen maar het hardwired zijn van pijn onderschrijft.

Maar we hebben het hier over paarden. Ik heb geen flauw idee hoe je een paard "pijn is fijn" zou kunnen leren.

Anja Seijn schreef op donderdag 6 december 2012, 15:47:


Tja, hun gevoel voor 'wat goed is' gaat niet verder dan wat de natuur hen door de miljoenen jaren heen heeft geleerd. Dus: welke kruiden gegeten kunnen worden en welke niet.

Het gaat inderdaad dus niet op voor wat slimme voer-fabrikanten weten door elkaar te mixen.
Ook niet voor het ongezonde voer wat mensen voor zich zelf hebben ontwikkeld:
suiker, brood... Dat gaat er net als bij de meeste mensen ook bij de paarden in als 'koek', haha.
(Die uitdrukking alleen al: 'gaat er in als koek' )

Anja Seijn schreef op donderdag 6 december 2012, 15:47:


Het kan ook nog dat ze het soms wel weten maar dat het ze niets kan schelen omdat een andere prikkel groter is. Bij mensen niet anders; we eten en doen zoveel waarvan we stellig weten dat we dat beter niet zouden kunnen doen.

joop schreef op donderdag 6 december 2012, 10:28:


Toch wel. Er zijn collega's die al voor het gerecht staan.
Er is wetgeving in FR die zegt dat het een beschermd beroep is. Maakt niet uit of je beslaat of alleen bekapt. De bescherming bestaat uit de verplichting tot het hebben van een diploma, minstens 3 jaar werkervaring als gesalarieerde of als ondernemer (en daar is het gat in de wet, want die 3 jaar werkervaring als ondernemer kom je als ongediplomeerde fransman nooit aan). En aangezien dezelfde regels gelden voor alle europese ingezetenen is mijn KvK-inschrijvingsdatum uit NL van 8 jaar geleden voldoende. De UMF had even buiten de waard gerekend en in hun brief alleen de eis van het diploma vermeld.
Nu hebben ze een heeeeeele boze brief van de franse KvK gekregen waar ze het lef vandaan halen om te twijfelen aan hun competentie om vast te stellen of ik werkgerechtigd ben. Was dus toch wel een goed idee om het paard van de mevrouw van de KvK te bekappen hoewel ze wel wat ver weg woont

4bozzza schreef op donderdag 6 december 2012, 17:03:


Is het dan niet meer zo dat er Europese wetgeving is die zegt dat het geen beschermd beroep is?

Anja Seijn schreef op donderdag 6 december 2012, 15:47:


Voor zover ik weet is brok niet giftig. Dat ze er op de duur ziek van worden, ok, maar dat doen ze van gras ook als ze er niet tegen kunnen en toch zouden ze gras blijven eten. Net zoals met mensen en fastfood.
Dat paarden zich misschien eerst eens moeten ziek voelen eer ze weten dat het plantje kwaad kan ok, maar op den duur mijden ze het zo wie zo.
Gelukkig, want ik doe elke dag een kruiwagen groene takjes weg die ze niet opeten, blijkt het bij nader inzien de heermoes te zijn heb ik nu gisteren ontdekt, ik had dat dus al die tijd niet door. Dus ja, paarden weten op den duur wel degelijk als een plantje giftig is voor ze, ze hebben zichzelf gered dus .......

Maria Delavega schreef op donderdag 6 december 2012, 17:14:


Paarden laten vaak dingen liggen die minder of zelfs on-gezond zijn maar ze kunnen zich ook gewoon dood eten aan taxus en andere zeer giftige planten. Er is geen enkele garantie dat een paard geen giftige planten zal eten.

Inderdaad, omdat ze niet 'leren' dat taxus giftig is, daar gaan ze meteen dood van als ze er van eten. Mijn merrie heeft zeker heermoes binnen gekregen, ze is er ziek van geweest en zo leren ze het plantje mijden.Dus je hebt gelijk dat het geen garantie is dat ze er niet van zullen eten, maar ze zullen selectiever worden (misschien door herkenning van de smaak/geur), dat heb ik hier toch kunnen constateren.