Hoefbevangenheid: pak je prima aan. Hooi en magnesium, geen ijzers, veel in vrijheid laten bewegen.
Je schrijft zooltjes: heeft dit paard dan al ijzers? want zooltjes zitten nooit zonder ijzers onder hoeven. IJzers onder een
hoefbevangen hoef laten slaan is ontzettend pijnlijk en lost niets op. Als je zelf bekapt, kun je het beste de hielen laag houden en de toon flink afronden.
Hoefzweren komen vaak NA een aanval van
hoefbevangenheid, niet verwonderlijk dus in het geval van jouw paard. Wat je kunt doen is de hoef weken in een hoefzak met warm biotexwater (lekker lang laten broeien) of beter nog: de hoef inpakken in Animalinex, maar ik weet niet of dat in Texas bestaat. Het gevolg is dat de hele hoef week wordt waardoor de zweer sneller rijpt en gemakkelijker kan doorbreken.
Afvallen: een veilige dikmaker is bietenpulp. Het is echter hoog in calcium waardoor de magnesium misschien minder goed wordt opgenomen. In elk geval kun je dan zemelen erbij geven om de calcium/fosforverhouding recht te trekken.
Ook een goede dikmaker is luzerne/alfalfa. Dat is weer hoog in eiwitten/proteïnen, dus daar kan een
hb-gevoelig paard op reageren. Maar aangezien de
hb uit een exces is ontstaan, ligt dat niet voor de hand.
Van pijn kan een paard ook vermageren. Hoe lang duurt de ellende nu?