Gele monsters...

Hij is echt heel handig Els, ik word er nog vrolijk van als ik eraan denk. Wat is een mens toch snel blij!

Sandra van Bommel schreef op woensdag 23 januari 2013, 12:34:

euh, nee, danku !

Ik heb hardop gelachen bij het lezen van de post van heer Kraak. Ik ken weinig mensen die zo volkomen oprecht en vaak ook terecht, hun menig spuien... en voor een heel groot gedeelte ben ik het ook eens.
Maar aan de andere kant.... JIJ weet toch jouw beweegredenen en argumenten? Neem de kritiek mee, denk erover en trek je eigen plan!

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Je schrijft dat je op dit moment geen Parelli stick meer hebt?
Ik zou er altijd 1 bij me hebben zolang hij dit soort dingen doet: gewoon voor je eigen veiligheid (nee niet om te slaan inderdaad) maar wel als verlengmiddel van je arm.

Gewoon een nepperd, zijn niet zo duur!

Ook omdat je met de stick misschien net wat meer die zekerheid kan uitstralen!

Point to point of put your nose to... is een hele goede opdracht: zo heb JIJ steeds een doel voor ogen waar je naartoe gaat en hoeft HIJ dat niet van je over te nemen.

Dus als je hem ergens uithaalt ook alles opbouwen in stappen van punt naar punt: we lopen nu naar de rand van de paddock, daar lopen we naar het hek, daar raakt je neus het hek aan, dan open jij de poort, het volgende punt is een circle en weer terug met je neus naar het hek, want jij moet het hek immers nog dicht doen, dan een punt op het pad kiezen waar je naar toe wilt: zigzag, achterwaarts, bocht, recht stuk, als het maar onverwachts is: dan heeft hij de concentratie nodig om jouw opdracht op de pikken (de richting/ het point waar je naar toe wilt), etc. etc.
Maar let op: alles niet gehaast, maar rustig, consequent en bedacht: Jij bepaalt!
Tussen door goed op hem letten en hem tijd geven om te verwerken....

Zo ben je misschien wel een half uur onderweg, maar dan heb je wel een verdomd goed half uur achter de rug!

Ik denk dat het heerlijk is, als hij dichtbij komt te staan: dan kan je weer veel intensiever met hem bezig zijn!
Veel plezier!

Piet schreef op woensdag 23 januari 2013, 17:06:


Ik heb ook geen enkele moeite met mensen die gewoon eerlijk en rechtuit zijn. Als ik daar bang voor was, schreef ik niet op dit forum.

Mijn beweegreden, behalve dat ik altijd al weg was van ezels? (heb ze ook een tijd verzorgd op een kinderboerderij) Ik hou niet van nerveuze paarden, schrikachtige paarden en paarden die vanwege een verkeerd grassprietje de kont de lucht in gooien en een raket imiteren. Nou ja, ze zullen best lief zijn, maar niet erg geschikt voor mij. Ik heb geen haast en als ik ooit weer een paardenbeest aanschaf, dan graag eentje die ook geen haast heeft. Helaas mankeert het merendeel van de paardenbeesten iets, als ze geen haast hebben. Ezels hebben echter over het algemeen niet zo'n nood aan een fikse galoptocht en gooien eenvoudigweg alle ankers uit als ze iets zien dat ze niet vertrouwen. Vind ik zelf beter dan wegrennen. Met hypergedrag kan ik niet goed overweg, Met eigenzinnigheid wel. Bovendien Want ja ... ik had het speciaal over een grote, omdat ik hem dan graag voor een karretje zag lopen of er eens een keer op zou willen zitten voor bv een sukkeltochtje naar vrienden verderop, Ik had zo het idee dat een ezel een ideaal clickerdier is. (nou ja je kunt dus zelfs met een mossel clickeren, maar een ezel is net wat leuker)

Maar ik zeg ook erbij dat ik impulsief en emotioneel ben en soms wat last heb van oversprongsgedrag. Daarom gooi ik het maar meteen eruit,. Ben ik het kwijt en kunnen anderen tegengas geven, Vooralsnog is het toch nog lang niet zo ver dat ik er de ruimte voor heb. Eerst weer de geldboom laten aangroeien, En dan nog ... zou mij ook zomaar kunnen voorstellen dat het een belachelijk dure grap wordt, als ze van ver moeten komen.

Het zijn niet alleen de tegenargumenten van egon die ik serieus neem hoor.... ook de andere tegenargumenten laat ik goed doordringen. Haast had ik toch al niet. Het was toch al een nog-ver-weg-verhaal.

Maar vooralsnog denk ik dat de tegenargumenten sterker zijn dan mijn eigen argumenten.

roweentje schreef op woensdag 23 januari 2013, 14:15:


Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet mooi vind dat je tegen mij zegt dat je persoonlijke problemen hebt, je paard waarschijnlijk gaat moeten verkopen terwijl je bedoelt dat je gewoon een plek hebt gevonden die jouw beter uitkomt. Terwijl wij in december een afspraak gemaakt hadden dat hij hier kwam te staan. Wij hebben geduldig 2 maanden gewacht, zonder naar nieuwe mensen te zoeken, maar jij zocht gewoon verder naar een nieuwe plek??

Spirithorses schreef op woensdag 23 januari 2013, 9:09:

Daarom
(gelukkig wel vrienden met staarten, minstens zo belangrijk en leuk )

Judith A schreef op woensdag 23 januari 2013, 19:12:



Waarom los je dat niet gewoon niet-openbaar op?

(Wel tof dat er blijkbaar stalhouders zijn die wachten op klanten, maar toch)

Dan zal ik maar eens alle 4 ontwormen met pasta tegen lintworm.
Ingrid

Merel Stoffers schreef op woensdag 23 januari 2013, 14:07:


Jááá zou ik ook doen! Lekker fase 4!! god wat houden we toch allemaal superveel van onze knolletjes, super zijn wij he? . Doe ik ook altijd met m'n vriend als die niet luistert. Vraag altijd of hij misschien de mosogatás wil doen, maar als hij die borden dan niet binnen 10 minuten op het afdruiprek heeft staan: pets!, lekker fasetje viertje met m'n oranje meetlatje. Heeerlijk hoor!

Ik volg het topic, heb ook zo'n paard die af en toe ontspoort. Wandelen is er met hem niet bij, hij schudt met zijn hoofd en neemt een sprong en weg is ie.
Alleen met koliek kan ik buiten wandelen .
Vroeger nam ik m mee naast de fiets, eigenlijk ging dat best goed totdat hij dit ging doen. Dus liet ik m liever los dan dat ik van mijn fiets afviel. Stom eigenlijk, het sluipt erin zoiets.
Straks ga ik ook weer aan de slag met hem.
Je bent dus niet de enige.
Gr. Ingrid

Wat een verdrietig verhaal, heel veel sterkte voor alle die haar wel kenden,
Ingrid

Anne Maria schreef op woensdag 23 januari 2013, 19:30:


Ik wist dat deze ging komen...

Ik geef al aan dat je je paard goed moet lezen en de boel niet te hoog op moet laten lopen.
Maar als het mis gaat - om wat voor reden dan ook - dat staat veiligheid altijd voorop. En hoe graag ik mijn paard ook mag, ik zou dan inderdaad fase vier gebruiken (wat het ook inhoud).

Vagebond: ik weet niet of het een oplossing voor jou is, of een oplossing die strookt met je gedachtengoed, maar paarden die er zo vandoor gaan op wandeling, los ik op door ze aan een longe mee te nemen. Zo hoef je niet meteen terug te trekken (dat trekspelletje win je toch niet) maar kan je juist ruimte geven, en ofwel (indien er plaats genoeg is) het paard op de volte zetten en deze verkleinen tot hij weer netjes naast je staat, ofwel het paard ruimte geven en dan met een ruk tot stilstand brengen. Verduidelijking: als je met een kort touw wandelt en je paard geeft een ruk en gaat ervandoor, brengt hij je meteen uit evenwicht en sleurt je mee. Als jij daarentegen hem een deel touw/ruimte geeft (vandaar de longe) dan brengt hij jou niet uit je evenwicht, en kan jij één goede ruk teruggeven, hem op die manier uit evenwicht brengen, en zo terug bij je nemen. Dit vraagt wel een goede timing (enkele seconden), je paard moet niet al 20 meter van je verwijderd zijn

Een andere opl. kan zijn gewoon aan een kort touw, klein beginnen. Zeer goed opletten en bij het minste stapje vooruit of iets te enthousiaste hoofdbeweging: vragen om stil te staan. Stapje teveel naar voor= evenveel stapjes achteruit. Goed gedrag belonen uiteraard :) Hou het kort (zo is er minder kans dat hij in de fout gaat en blijft het iets positief) en breidt de wandelingen uit als het goed gaat. Belangrijk is ook dat je zelf een relaxte houding hebt, maar dat zal je zelf ook wel weten