Wil schreef op zondag 24 maart 2013, 15:20:


Ben het wel met je eens, alleen niet dat hij onder het werk probeert uit te komen. Ik denk persoonlijk dat dát nooit de opzet van een paard is. Hij wil veiligheid, veilig naar zijn stal, veilig bij zijn kameraden staan.
Hij krijgt die veiligheid door iemand van zijn rug te bokken en dat heeft hij goed geleerd.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Goeie punten Wil, wat ik lees is "bij een ander doet ie et niet" en "als ik ontspannen ben doet ie et niet" Dus.....buiten alle dingen die het paard van de ruiter geleerd heeft/ bevestigd heeft gekregen... is het niet voornamelijk de ruiter die aan zichzelf moet werken?

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

paulderidder schreef op zondag 24 maart 2013, 7:39:


Onjuist nmm. 'De natuur' heeft in ieder geval geen sukkels, behalve de species 'mens' dan, die als een soort butlerslaafjes achter paarden aan lopen te frunniken, masseren, manen kammen en hoefjes betuttelen! Zelfredzame paarden worden niet bekapt.
'Niet bekapt' is dus makkelijk en eenduidig aan te wijzen als natuurlijke standaard.

Hoe kan het dan, wat is er dan mis, als zelfs bij een significant deel van de paarden in zelfredzame (dat zelfredzame is althans de bedoeling) begrazingen gehouden blijkt dat ze niet buiten hoefonderhoud kunnen?
Daar kan ik maar 2 opties bij bedenken:
1) Ook de koniks e.a. gebruikte varianten zijn géén echt wilde paarden; hoefstoornissen zouden een domesticatiekenmerk kunnen zijn.
Erg overtuigd ben ik daar niet van omdat de mustangs en brumbies er geen noemenswaardig last van schijnen te hebben, terwijl ook die geen echt wilde paarden zijn.... Domesticatiekenmerken doe je heel snel op maar je komt er in geen eeuwen vanaf dus die redenatie sluit niet.
2a) Simpelweg gebrek aan selectie! M.a.w. eet vaker meer paard. Niet bekappen maar opeten.
2b) Foutieve selectie. Misschien zelfs wel onbedoeld/onbewust. Verbonden aan de langzaam verschuivende perceptie naar het normaal vinden van een ziek hoefuiterlijk in de houderij.

Piet schreef op zondag 24 maart 2013, 9:34:


Ik haal geen dingen door elkaar.
Ik zie logica in leken met rasp en renet leren omgaan. Klaar. Dat luchtdruk schuurbandje van Frans kan ik als redelijk veilig te hanteren ding ook nog inkomen als gemaksdienend speeltje, maar mij hoeftanggebruik verwijten en wel tangen verkopen (zie PN shop) snap ik niets van.


Dat is een onjuiste bewering. Je kunt met een goed scherpe hoeftang heel dunne flintertjes knippen, bevellen, whatevers. Maar dan moet je wel met een tang kunnen omgaan en jij kunt dat blijkbaar niet anders zou je de bewering niet steeds volhouden.


En dát wil je dus niet snappen he? Terwijl je donders goed moet weten dat ik niet ingehuurd was om een PN-cursus-instructiefilmpje te maken; dat kunnen F&I zelf wel.


Nou en, toch makkelijk zat om een knol te vinden waar wat aan te filmen is?

Ik heb hier even een stijger probleem gehad met Quib. Was ook heel goed te verklaren waarom dat kwam. Eerste keer stijgeren gebeurde in een bouwland waar net de jonge maisplanten omhoog kwamen. Meneer wilde ergens niet langs liep het bouwland in en kwam omhoog. Ik kreeg hem echter het bouwland niet uit en wilde geen grote schade aanrichten voor de boer en ben toen afgestapt.......beloning één. Tijdens een andere rit kwam meneer direct na het opstijgen al omhoog. Beugels op verkeerde lengte (iemand anders met korte beentjes had een keer gereden en ik had de beugellengte niet gecontroleerd) dus ik zat niet echt prettig wat hij haarfijn in de gaten had dus nog een keer omhoog naast een flinke stapel hout. Vanuit het zadel waren op dat moment de beugels niet te verlengen dus uit veiligheid er weer afgestapt....beloning 2. Sindsdien probeerde meneer het vaker

Omdat ikzelf enige tijd wat lichamelijke problemen had kon ik niet veel rijden en het probleem aanpakken. Inmiddels gaat het weer prima en zijn we al weer enkele weken lekker aan het bosklossen.
De eerste rit begon met een bok/stijgersessie van een minuut of 5. Totdat ik eíndelijk zo slim was om maar 1 teugel te gebruiken ipv 2 en Quib dus uit balans was en niet kón bokken/stijgeren. Hij koos eieren voor zijn geld en werkte de rest van de rit gezellig mee.
Ik hield er rekening mee dat hij het de volgende ritten nog wel enkele malen zou proberen, maar de volgende keer probeerde hij het maar 1 keer en tijdens de rest van rit was het over

Quib kan snel iets moeilijk vinden of spannend en dan wil hij wel eens wat gekker doen. Zodra ik dat nu merk vraag ik iets stelling en houd één doorhangende teugel, zodra de spanning eruit is mogen beide teugels weer ontspannen.

Ik wil dolgraag wat gymnastische oefeningen met hem doen aan de hand. Dat vind hij ook lastig en dan komt hij ook omhoog. Dit moet ik dus ook in kleine stapjes gaan opbouwen want hij is op zulke momenten een echte lomperik met een klein hartje

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Piet schreef op zondag 24 maart 2013, 15:52:


Helemaal mee eens. Zodra ik spanning bij mijzelf voel, stap ik ook niet op. Genoeg andere leuk dingen om te doen. Spelen met de bal, of rennen door de wei, daarna lekker bij elkaar 'nappen' of even de hoeven bijwerken, poep scheppen waarbij Quib de mestboy 'draagt' en weer ontspannen naar huis.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Ilma Meijer schreef op zondag 24 maart 2013, 16:21:


Dan heb je nu zélf het probleem terug gebracht naar maar één punt.
Goeie leraar zoeken die je een methode leert om óp de rug van je paard van gespannen, ontspannen te raken, toch?

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Dat klopt helemaal! Ik ben ook bang geworden op hem en dat breng ik uiteraard over.
Ik weet heel zeker dat het aangeleerd gedrag is aangezien hij er meerdere mensen af heeft genikkerd en van daaruit steeds zijn beloningn 'rust' heeft gekregen, grondwerk doe ik er zowiezo naast 1 of 2x per week.
Naar mij idee gaat dat redelijk al moet ik hem in het begin wel corrigeren en is dat na 5 min vaak wel over.
Ik moet rijtechnisch zeker aan mezelf werken en ook qua angst, maar dat kan alleen als ik en les neem en er weer op ga zitten.
Verder is het een heel leuk en grappig paard en ik ben echt wel gek op hem (dat is ook het probleem geweest, ik vond alles zielig en liet hem zijn gang gaan) Daar pluk ik dus nu de vruchten van en iets aanleren is veel makkelijker dan afleren.

Wat wil zegt dat niet nadenken en gewoon doen houding probeer ik wel zo ben ik al wel van het staken af gekomen , nu nog het bokken.

Sandra van Bommel schreef op zondag 24 maart 2013, 15:38:


Daar zat ik ook over na te denken want clickeren doe ik wel met ze :), waarom idd er dan niet op

Qwienda ze lopen misschien wel goed, maar misschien voelt het niet prettig voor ze met die ijzers onder. Mijn vriendin liep ook altijd heel goed op haar porno-hakken, maar ondertussen verging ze van de pijn!
Paarden laten het ook niet gelijk zien als ze een beetje pijn hebben en blijven ondertussen hun best doen voor hun eigenaar.

Piet schreef op zondag 24 maart 2013, 15:52:


Hij doet het helaas bij iedereen als hij de kans krijgt, er is tot nu toe een iemand geweest die het uit heeft kunnen zitten.
En idd als ik helemaal ontspannen ben (in de les) doet hij het ook niet. En ik moet zeker aan mezelf werken op dit gebied maar die angst heb ik alleen als ik erop zit en niet als ik er naast loop/fiets. Iedereen zegt altijd op het paard heb je meer controle, nou zo voelt het voor mij dus helemaal niet.