De "paardensector" is "uitermate veelvormig", zo staat het netjes op de website van het Ministerie v. Landbouw. Je zou ook kunnen zeggen: "grondig verscheurd in verschillende subculturen die niets van elkaar willen weten". Al die subculturen, of dat nou dressuur, western, springen, of weet ik wat is hebben hun eigen "methoden" en hun eigen wedstrijdvormen; al zou je met je paard al klikkerend op grandprix-niveau kunnen dressuren wordt dat nog niet op prijs gesteld omdat je het niet naar de normen en waarden van de subsultuur uitvoert. De subsulturen stellen ook allerlei eisen... de 1 schrijft rondom een bepaald soort beslag voor, de ander een mal hoedje, en weer een ander specifieke optomingen, bitten, etc, etc.

Waar ik nu zo benieuwd naar ben is hoe jullie daar mee omgaan. Wat heb je er voor over (of moet je paard er voor over hebben) om ergens aan mee te mogen doen of geaccepteerd te worden? Dat dit (naar mijn smaak dan) erg ver kan gaan weet ik al (op ijzers voor 1 wedstrijd) dus shockeren is nauwelijks mogelijk. Daar gaat het ook niet om. Het gaat mij om in hoeverre NH-ers die misschien wel het meest op eigen manier met hun paard willen omgaan functioneren in de paardenwereld in bredere zin. Eigenlijk verwacht ik daar nogal veel onvrede in te vinden, of misschien juist niet omdat er toch al geen zin in die heisa is en je veel liever met je paardje op jezelf bent?

Ik wil de spits wel afbijten... Wat mij betreft kan iedere organisator die zaken vraagt die mijn paarden en ik normaalgesproken niet doen het schudden. Uiteindelijk zijn wij KLANT op het door hem georganiseerde festijn, en de klant is toevallig koning en anders een klant minder. Zit ik niet mee.

Groeten, E.

e m kraak schreef op zaterdag, 30 april 2005, 3:14:


Interessante vraag Egon
Mijn subcultuur is buiten rijden met mijn paard. Het zgn. recreatieve rijden. Recreatiefrijden, de verzamelnaam ( of zoals sommigen het zien: afvalbak ) voor dropouts uit andere discipline's.
Western opgeleid, dressuur, springen, draven maakt opeens allemaal niet meer uit, je rijdt recreatief.
Ik heb hier bewust voor gekozen.
Na westernlessen gevolgd te hebben, om redelijk in dat zadel te zitten, heb ik me afgewend van welke wedstrijdvorm dan ook. Persoonlijk vind ik nl. dat elke wijdstrijd ten koste gaat van je paard. Het geeft me de vrijheid om mijn paard zo uit te kleden als ik zelf wil en waarvan ik denk dat het zo prettig mogelijk is voor mijne maat.

Zolang (bijna) ieder kind nog in de paardenwereld opgevoed wordt in een omgeving waar deelname aan wedstrijdjes een onderdeel van is en zolang dit gaat vanuit waarden en omgangsvormen met het paard vanuit het grijze verleden is het buigen of barsten.
Je doet het volgens de voorschriften , of je doet niet mee!
En wat doe je dan als je van je moeder een kleine Ankie mag zijn?
Ik denk dat NH mensen altijd recreanten zullen blijven omdat er elk jaar weer golven jonge mensen voor het eerst in een manege op een paard gezet worden en ondergaan in de heersende cultuur.
Hoe bedoel je NH? Bijna iedereen , een enkele uitzondering daargelaten, houdt zich aan en voegt zich naar de voorschriften die een hogere macht oplegt. Of ik moet me knap vergissen.
Piet

e m kraak schreef op zaterdag, 30 april 2005, 3:14:
****************
Mwah ... Zo kun je d'r over denken, en is natuurlijk je goed recht.
Houdt ook meteen in dat je dan eigenlijk nooit ergens aan mee kunt doen (maar ja, dat is dan ook meteen het dilemma meestal). Het is nu eenmaal wel reeel om voor een bepaald evenement/discipline bepaalde regels te hanteren dus met dat feit op zich heb ik niet zoveel moeite. Zelf hanteer ik (zal je niet verbazen) meer de norm: leidt mijn paard onder een bepaalde maatregel, dan niet. Maakt het hem niet uit: dan zou ik eventueel wel meedoen.

M.a.w. ik zou er niets op tegen hebben om aan een dressuurwedstrijdje mee te doen, als hij dan een bit in zou moeten. Gewoon omdat het hem niet uitmaakt. Waarom zou het mij dan uitmaken? Als diezelfde dressuurwedstrijd inhoudt dat mijn paard geschoren moet zijn, nee dan pas ik. Omdat ik dat niet goed (lees: gezond) voor hem vind. Als het inhoudt dat hij beslagen moet zijn, pas ik ook. En sporen in de dressuur, hmmm, ik weet niet of ik die zou kunnen dragen op een manier dat mijn paard er geen last van heeft (m.a.w. dat ik hem er niet per ongeluk mee aanraak), vin'k ook wel een beetje een principe worden. Maar is ook wel weer een uitdaging zo te rijden dat hij er niets van voelt (benen leren stilhouden en meer doen met andere hulpen, hetgeen beswel mogelijk is). M.a.w. is ook nog over te praten (met Torop dan he). Ik denk als ik hem de keuze liet, dat hij dan eerst zou kiezen voor een zadel zonder singel, want de meeste hekel heeft hij nog steeds aan de singel, niet aan het bit en waarschijnlijk haalt hij op bovenvermelde manier ook z'n schouders op over de sporen.

Waar ik sowieso wel een beetje moeite mee heb, is uberhaupt het meedoen aan evenementen "omdat het zo leuk is". Volgens mij is het meestal alleen maar leuk voor de ruiter. Een gemiddeld paard vindt het volgens mij sowieso niks. Of je't daarvoor moet laten, .... och nee, dat nou ook weer niet. Het ene paard is wat stoicijnser dan het andere. En het went natuurlijk na een aantal keren ook wel. Voor mij is dit echter wel een overweging. Mijn paard doet het sowieso al niet goed op veranderingen (een ander paard in de kudde is meteen al reden voor 4 weken sacherijnig en van slag zijn), ik zal dus niet snel met hem ergens naartoe gaan, tenzij het niet al te stresserig is. Kan ik beter later met die Belg gaan! Die vindt alles prima, vindt wapperende vlaggetjes leuk, al was't alleen maar om proberen op te eten!

En tsja, als het op klinkklare nonsens uit gaat draaien, dan kan ik het soms niet laten om wat principieel te worden. Zo werd ik tijdens het halen van mijn ruiterbewijs (wat ik wilde hebben want anders elke keer gezeik als ik met paard in het bos reed) aangesproken op het feit dat ik chaps droeg. Waarop ik vroeg wat DAT er nou mee te maken had. Je mocht in elke kleding verschijnen (broek o.i.d.) maar de laarzen dat moesten dan weer rijlaarzen zijn en korte laarsjes met chaps dat mocht dan weer niet. Dat is toen redelijk hoog opgelopen, ik zag echt niet in wat de relevantie van zo'n opmerking was (wat maakt dat nou in hemelsnaam uit of je met rijlaarzen of chaps op zoiets verschijnt). Op een gegeven moment heb ik maar gezegd dat hij maar moest kiezen: of mij door laten gaan en niet meer z***ken over die chaps, omdat dat onder het hoofdstuk "niet relevant" viel. OF definitief zeggen dat het niet mocht, en mij eruit sturen, maar dan ging ik wel een klacht indienen omdat het nergens op sloeg.

Hij heeft me toch maar door laten gaan. Wel met een reprimande.
Waarop ik tijdens het uitdelen van de diplomaatjes nogmaals dat ter discussie stelde. Toen werd hij een beetje moe van me geloof ik, want toen zei hij dat ik het dan maar helemaal moest vergeten dat hij dat gezegd had. Het stond namelijk ook niet duidelijk in het bijbehorende boek wat nu wel en wat nu niet mocht. Pfff. Dat soort wazig gewauwel over "hoe het er uit ziet", daar kan ik dus niet tegen.

e m kraak schreef op zaterdag, 30 april 2005, 3:14:


Ik ben liever met mijn paardjes op mezelf, ik kan er zowiezo al niet goed tegen als iemand mij oplegt hoe ik mijn paarden moet behandelen. Organisator of niet. Op een wedstrijd zal dat ook lastig worden denk ik.
Ik organiseer wel zelf soms een wedstrijdje, bijvoorbeeld wortelhappen met Falka, ik ben altijd de verliezer. Ik geloof wel dat ik een wedstrijdje voor de lol leuk zou vinden, maar ik denk dat het er heel anders uit zal zien dan een gangbare wedstrijd. Ik vind zowiezo competitie niet zo leuk.

Groeten Esther

de enige 2 evenementen waar ik aan meedoen zijn een boerendag, waar mijn paard mag doen wat hij het liefste doet: boomslepen en ploegen e.d. en waar hij de hele dag bewonderd wordt. Hij staat dan gewoon los in het dorp, ik kan er makkelijk bij weglopen, hij geniet er zichtbaar van. Dat ik in klederdracht moet, neem ik op de koop toe....

Het andere dorpsevenement is ringsteken onder de man, zonder zadel. Dit hebben we vorig jaar voor het eerste gedaan (ikzelf er nietop, ik durf niet te gealopperen) en tot mijn verbazing liep Morrie te glimmen van plezier, hij vond het geweldig! Dus dit jaar gaan we weer.

Verder doen we nergens aan mee, ik zou op veel coutry fairs e.d. demo's boomslepen kunnen geven en het ras kunnen promoten, maar ik vervoer mijn paard niet in de trailer voor MIJN plezier, omdat ik weet dat Morrie er een hekel aan heeft.

Voor dressuur, springen e.d. hebben Morrie en ik geen aanleg èn een totaal foute optoming/zadel.....

We rijden verder alleen buiten en doen wat sleepwerkt en vrijheidsdressuur voor de fun

Als ze wedstrijden grazen zouden gaan organiseren, zou Morrie zich voor alle categroieën inschrijven :)

Dorientje schreef op vrijdag, 29 april 2005, 14:53:


Nogál ja. Ik heb ook gelezen (op een site die over zijn kuur gaat), dat je de voeding van het paard nogal moet veranderen en ik denk toch al dat voeding een heel belangrijke trigger is op de eczeem dus alleen al het voedingspatroon veranderen is in sommige gevallen wellicht al genoeg. (maw: misschien betaal je leen taal voor een dieet-advies... wel een erg duur advies...)


Ik weet niet of het voeding is, ik heb al te vaak gehoord van te veel verschillende bronnen dat een merrie met hetzelfde eten niet schuurde als ze drachtig was en wel als ze dat niet was. Dus ik denk dat drachtigheid er wel mee te maken heeft. Helaas is het een complex iets, en is het bij ieder dier anders.


Nou, ik heb haar haver gegeven maar ik ben daar nu weer mee gestopt. Ze krijgt nu weer gedeeltelijk gras (overdag) maar voornamelijk hooi ('s ochtends en 's nachts).


Ze heeft een belachelijke hangbuik inderdaad, en dat terwijl het veulen pas één augustus hoort te komen


Ja wel dus. Met kunstmest omdat onze composthoop nog niet genoeg compost is en ik hier in de buurt eigenlijk niet zou weten hoe ik het anders zou moeten doen.

Maar goed, ik weet nog niet zeker of het goed blijft gaan hoor. Op het moment dat ze begint te schuren zal ik het doorgeven.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Böske schreef op vrijdag, 29 april 2005, 17:28:


Maar het is zo rááááár dat paarden (mijn paard althans), er op van die super zonnige dagen geen last van hebben (geen mugjes overdag!), en op van die bewolkte zwoele dagen wel (véél mugjes en géén zon). Het verhaal van de zon gaat er bij mij niet in, of ik kan het beter zo zeggen: Bij baladeika is die zon echt van geen belang, daar kan ze prima tegen. Die mugjes zijn bij haar duidelijk de bron van irritatie, als die er veel zijn heeft ze jeuk en zijn die er niet dan heeft ze de jeuk niet.

Tot nu toe heeft ze helemaal geen jeuk maar zoals ik het beschrijf is van toepassing op vorig jaar.


Dat geloof ik best wel. Maar het is niet het enige. Bij bala niet iig. Toen ik haar nog niet had kreeg ze veel bix, echt troep-bix. Ze had géén jeuk. Ik kocht haar en gaf haar geen bix meer, ze stond wel op een sappige kunstmestweide, nog niks aan de hand. Ik verhuisde haar daarna naar een andere stal, een onbespoten echt paardenweiland zonder kunstmest ed maar wel bij het bos en uit de wind. Voilà, ze had jeuk... Ok, ik moet wel zeggen dat haar lijf toen echt nog wel vol met troep zat hoor, ze was echt ongezond gevoerd, dus het kan best dat de troep er samen met de mugjes voor zorgde dat er jeuk kwam. Maar die mugjes waren echt heel duidelijk hetgeen waardoor ze jeuk kreeg. De zon scheen in beide stallen even hard



Balen zeg.... Houd je ons ook op de hoogte hoe het gaat? Ik hoop echt wel dat je merrie er van af blijft.



Dank je. Ik hoop dat jouw merrie het goed blijft doen en dat het niet erger wordt! Gefelociteerd met haar zoon!! Geniet er maar van dat je hem nu al hebt... Ik zou ZO graag zonder dat veulen gewicht in de buik willen rijden, met dat veulen aan een touwtje ernaast. Zo de straat over, geweldig voor de hoefjes en dapperheid van het veulen.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Hallo,

Ik probeer in contact te komen met mensen die aan de cursus natuurlijk bekappen meedoen.
Ik heb me aangemeld voor de cursus op 15 mei in odoornerveen, en wil graag ruilen met iemand die de cursus volgt in Riemst.
Als het niet lukt, wie wil dan carpoolen, ik vertrek vanuit Maastricht.

groetjes, Brigitte

Er zijn meer dilemma's..behalve gezondheid van het paard ed. kan er ook "het grote geld" meespelen. Ik heb een paard, 11 maanden dat groot plezier in springen heeft. Continu over het hek en is zelfs over zijn weidegenoot gesprongen..voor de lol.

Nu vragen een hoop mensen wat ik met hem ga doen. Ik heb hem voor recreatieve doeleinden gekocht en ben zelf tegen hoefijzers etc.

Het dilemma is als volgt..wat als hij hoog kan komen in de topsport en iemand biedt een mooi bedrag voor hem? En dat betekent dat zijn nieuwe eigenaar ijzers eronder zet, hem in een box zet enz enz..alle dingen tegen mijn principes??

Ik zie zoveel mensen hun principes overboord gooien zodra er (veel) geld om de hoek komt kijken. En niet alleen in de paardewereld natuurlijk.

Ik ben nu een Weslh A aan het trainen voor de sulky. De meest gestelde vraag is wanneer er nu eindelijk ijzers onder gaan...zucht.
Als ik wat verder ben ga ik me aansluiten bij een menvereniging in het Westland.. benieuwd wat voor reakties er komen.

Groetjes

Cindy

Hallo Brigitte,

Je mag je sowieso wel aanmelden voor een cursus in Riemst, ik heb genoeg mensen op de reservelijst die je plaats op 15 mei in willen nemen. Wanneeer de nieuwe cursus in Riemst komt, is nog niet duidelijk maar dat zal het binnenkort wel zijn.

Je hebt niet aangegeven te willen carpoolen bij je aanmelding en dat heeft verder die dag ook niemand gedaan, dus de kans dat er nu iemand is die wil carpoolen is vrij klein.

Laat je even (privé) weten wat je wilt?

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

De eerste keer dat er iemand op Khani heeft gezeten! Hij vond t wel best



(Een kat is toch niet te zwaar he, voor een 3-jarig hengstje

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

e m kraak schreef op zaterdag, 30 april 2005, 3:14:

Twee verschillende dingen. Ik zou met enge hoedjes geen moeite hebben, ware het niet dat ik al heel lang niet meer aan aanpassen doe.

Mijn paard daarentegen hoeft niet onder mijn ambities en plezier te lijden, nou ja... zo min mogelijk dan - (bij touwhalster, zadel en hoofdstel trek ik een grens).

Ik vind een rit in zo'n enge wiebelige trailer al een onaanvaardbaar risico voor iets dat ik alleen maar "leuk" vindt. (Jammer maar helaas, nu wordt het nooit officieel bevestigd dat hier de allermooiste Shiremerrie ter wereld staat.)

Waarmee we op het tweede punt komen, wat als het financieel aantrekkelijk is om concessies te doen... wederom jammer maar helaas... geen enkel dier wat hier de deur inkomt gaat er weer uit. En al helemaal niet om in het professionele circuit terecht te komen. Stel je voor zeg... de wereld is vol engerds!

Wortelhappen..... Koekhappen... ook leuk!

Ilona Kooistra schreef op zaterdag, 30 april 2005, 12:59:


HEEE oppassen hoor, er zit een roofdier op je prooidier

Groeten Esther