Ik mis nog iets in de verhalen hier over dominantie.
Dominant gedrag wordt niet zelden gekoppeld aan leiderschap. Maar de dominantie/leiderschap binnen een kudde kan fluctueren. Daar is ook onderzoek naar gedaan, maar ik zie het ook hier.
Silja is degene die iedereen wegjaagt aan het voer en aan het water. Maar als het erom gaat om te bepalen waar gegraasd wordt, is het Hälga die dat doet.
Zonder uitzondering zie je haar beslissen wanneer er verkast gaat worden naar een andere plek en de rest netjes volgen.
Als ze samen ergens staan te eten (hooi/gras) , Hälga besluit te vertrekken en sil (en de rest) heeft het niet meteen in de gaten, dan schiet sil opeens in de stress als ze het ziet en holt als een dolle achter Hälga aan. Hälga gunt haar daarbij nauwelijks een blik waardig.
Opletten jij.
Dit is overigens ook een punt dat in de NH niet wordt onderkend,.
De training staat bol van het 'bewijzen' van leiderschap, maar leiderschap is simpelweg geen statisch gegeven.
Warboel
