Ilona Kooistra schreef op zondag, 8 mei 2005, 10:36:
> Nu vroeg ik me af: zou het komen door de manier waarop je met je
> paard omgaat? Het lijkt mij eigenlijk logisch dat als je het
> "traditioneel" aanpakt, en dus niet met de psyche van een dier
> bezig bent maar op een fysiek vlak bezig bent (je leert het dier
> "braaf" te zijn en that's it), dat er dan een veel minder grote
> vertrouwensband tussen mens en dier zal zijn.
> Hebben jullie er ervaring mee? Dit is ons eerste veulen dus we
> weten niet wat normaal is en wat niet. Wat ik al wel weet door
> verzorgpaarden enzo, is dat veel van die brave merries met veel
> ervaring wel geneigd zijn mensen erbij te laten, maar de wat
> onervaren en wat meer apartere karakters niet (werd allemaal
> gewoon traditioneel mee om gegaan). Hoe was dat bij jullie?
>
> Ilona
> --
> let's keep on moving naturally!
Al lezend denk ik terug aan de tijden op de manege´s dat er veulens kwamen.
Al terug denkend lijkt het me dat je dit niet zo kan stellen.
Ik ben nooit anders met paarden omgegaan als dat ik nu doe en toch heb ook ik de ervaring dat je bij het ene veulen wel en het andere niet mag komen.
Nu waren dit ook paarden die op manege´s stonden, dat is natuurlijk niet te vergelijken met jullie paarden thuis waar iedereen anders omgaat met de dieren dan op een gemiddelde manege gewoon heet.
Ik denk dat het dier op een manege geen tot weinig onderscheid kan maken tussen de goeie en de kwaaien en dus gewoon iedereen toelaat of niemand.
Afhankelijk van de merrie ? Ook hele lieve merries meegemaakt waarbij je echt niet aan het veulen mocht komen en zgn. draken die je op dat moment zo kon benaderen.
Het blijven vrouwen...ze blijven me verbazen.....ik zal ze nooit helemaal snappen als man zijnde

De hengst die er niet bij mag , daar vraag ik me van af of dat niet zou komen omdat het de vader niet is? Als hij dit wel was dan zou het misschien wel toegestaan worden?
Of misschien omdat er vaak meerdere mannelijke paarden in onze kleine kuddes lopen dan in de natuur zou gebeuren?
Gr, Nick