Els Kleverlaan schreef op maandag 13 mei 2013, 17:38:


Mij lijkt niets want ik weet het niet. Maar de grootte van de eigenaar van de hoeven is idd ook iets dat meegenomen moet worden.

Verdorie zeg zo simpel, als dat zou helpen...thx voor de tip! Ik stap ook soms weg en weer, maar als we van een langere tocht komen, dan ga ik linea recta naar huis en als beloning voor de rit mag ze in de weide (ze komt heel weinig in de weide doordat ze niet teveel gras mag eten), dus in feite maak ik het me nog moeilijker. Ze weet dat al zo goed, dat ze, eens thuis gekomen en afgezadeld is, in rengalop door het gangetje naar de ingangspoort van de weide vliegt en ongeduldig staat te kijken tot ik er ben om de poort open te doen...

Kurt schreef op maandag 13 mei 2013, 17:45:


Elk paard is anders natuurlijk, voor ons werkte dit.

Misschien voor jou ook.

Ja, niet zoveel. Hij kreeg waar hij vroeger stond alfaluz bij, dat is luzerne met melasse, plus nog mengeling met vitaminen en gekiemde granen.
Ik heb hier enkel hooi van magere grond, plus grassen met weinig fructaan. Heb nog geen analyse uit laten voeren van het gras, weet niet of dit echt voldoende is voor een jaarling. Ik wou complete mineralen samenstelling geven in een beetje bietenpulp.

Mijn haflinger loopt al jaren te kampen met iets te dunne mest en natte billen als gevolg en een vuile staart... Sinds ik fiber force van cavalor/care4life van pavo bijgeef is dit probleem van de baan. Ik geeft slechts 500g. Het bevat geen granen of melasse.

Zo'n kleine maand geleden is m'n 4-jarige merrie door een professioneel natuurlijk bekapper bekapt. Ze had weer nette hoeven en liep er goed op. Ze heeft sterke hoeven en altijd op blote voeten gelopen.

Zoals ik hier eerder op het forum schreef is ze de afgelopen week geïntroduceerd in een nieuwe kudde die verblijft in een zandpaddock met ruime schuilstallen en aan beide zijde twee flinke betonnen platen waar ook wat zand op ligt. Ze werd niet door de groep geaccepteerd waardoor ze redelijk achterna is gezeten en dus ook flink over het beton heeft gedraafd.
Met als gevolg dat ze nu super gevoelig loopt op een harde ondergrond. In de wei of op zand loopt ze zonder problemen, maar op een harde ondergrond loopt ze zichtbaar pijnlijk. Ik had haar niet moeten laten bepakken voor haar intrede in de paddock, maar had niet verwacht dat ze zo achterna gezeten zou worden.

Ze staat nu overdag in de wei en daarna in de paddock achter een draad die haar scheidt van de rest. Ze staat op beton waar ze een beetje rond keuvelt met een Shetlander.

Wat kan ik nu voor haar doen behalve haar de tijd geven? Kijken of er een mogelijkheid is dat ze in zand komt te staan in plaats van op het beton?

Hebben jullie tips?

Bedankt hiervoor..

e m kraak schreef op maandag 13 mei 2013, 17:43:


Mijn ervaring is dat een hoef er ongeveer een jaar over doet om van kroonrand tot bodem te groeien. Bij één fjord die van de ijzers kwam, bij één fjord die al blootvoets liep en bij 2 shetlanders van verschillend formaat die al blootvoets liepen. Bij alle vier zag je een paar weken na beginnen met NB een verschil in hoefwandaangroei bij de kroonrand en bij alle vier had dat verschil na een jaar de bodem bereikt. Uiteraard is dit geen enkel bewijs dat dat bij ieder paard wel zo zal zijn. Daarom ben ik heel benieuwd naar de uitkomsten van het strepen zetten.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)