Els Kleverlaan schreef op maandag 10 juni 2013, 10:42:
> Wat ik me afvraag; als wat vrijwel door iedereen omschreven wordt als
> hengstigheid een begroetingsritueel zou zijn, wat is dan kenmerkend voor
> echte hengstigheid?
Nietes. Door iedereen behalve mij dan. Ik denk en tiepte dat het allerlei sociale functies kan hebben waaronder onderdeel zijn van begroeting. Je begroet een geil wijf waar je wel zin in hebt toch ook anders dan een uitgedroogde taart?
Soit. Begroetingen kunnen ook prima zonder seksuele ladingen, vocaal (op diverse manieren o.a. afhankelijk van afstand) variërend van (vrij vertaald) 'hoi...' tot 'o gelukkig je bent er weer!'
Kenmerkend voor 'echte hengstigheid' lijkt mij een eisprong, maar dat zie je nou net niet (je ruikt het wel als je erop let, ik tenminste wel).
Afgezien van eisprongen denk ik in voldoende mate gezien te hebben dat paarden aan seks doen om sociale redenen, net als mensen. Seks 'voor de lol' dus, maar dat mag je niet zeggen want da's niet politiek-wetenschappelijk correct, dus laten we het dan als volgt formuleren: seks voor de lol bestaat niet en hoe plezierig en biologisch belonend het ook ervaren mag worden is er altijd een onderliggende biologische reden aantoonbaar.
> Waar ligt de grens tussen hengstigheid en begroeten?
Die grens bestaat denk ik niet als je met hengstigheid seksuele uitingen bedoelt.
De 'echte hengstigheid' (met eisprong) is veel uitgebreider in seksuele gedragsuitingen.
Ik zie het verschil wel, maar allerlei varianten komen voor, zelfs die voor ons seksueel kunnen lijken maar dat volgens mij niet zijn zoals over hooi plassen.