Zie hem al flemen met z'n gouden tand....

Monique Meijer schreef op dinsdag 11 juni 2013, 14:37:


Ha, ha, ha, daar had ik nog niet eens aan gedacht! Dan krijgen de chickies natuurlijk een blitse zonnebril, anders blinkt die gouden tand zo in hun zorgvuldig "be-eyelinerde" oogjes.

bedankt tineke en marlies, ik was me hier niet bewust van. Ik kom echt nog uit de "oude stijl" (of hoe zullen we het noemen?) waarbij paarden gewoon vanaf 3 en zadel en bit in en op krijgen en er gereden en hard getraind moet worden. Gelukkig heb ik van deze methode afscheid genomen en voel me zelfs nog een beetje schuldig tegenover mn vorige paardjes. Ik heb jullie sites doorgelezen en zal er zeker iets mee gaan doen. ik zal nog wel eens op en af stappen maar fanatiek rijden laat ik even rusten. Ik blijf wel veel grondwerk doen en zoals ik nu al af en toe deed, vind ik het heerlijk om met hem te wandelen. hij staat buiten in een erg grasrijk stukje land, dus bewegen lijkt mij wel belangrijk.
Ik ben erg benieuwd naar hoe andere mensen hier het aangepakt hebben met hun 3 jarige paarden en/of pony's. En op welke leeftijd jullie je paarden zijn gaan rijden.

dwt schreef op dinsdag 11 juni 2013, 16:01:


Half uurtje rijden van Gent bij Terneuzen in Hoek..... Sylvia, kan je álles leren.

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Preston schreef op dinsdag 11 juni 2013, 11:27:


Zonder ijzers komt hij kennelijk makkelijker omhoog Nog een voordeel dus.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Onze merrie heeft heel veel last van steekwondjes op haar benen. Echter geen eczeem. Mag het daar ook op getest worden?
We beschermen haar benen nu met beenbeschermers van Rambo maar die laat ze niet goed zitten.
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

dwt schreef op dinsdag 11 juni 2013, 16:01:


De meeste hier op het forum komen uit de tradi-paardenwereld, vermoed ik zo. Schuldig voelen is zinloze energie, het verleden kan je toch niet meer veranderen. Met de kennis van nu kan je wel veranderen, daar heeft je paard profijt van.
Mijn oudste paard (27 jaar) is tradi beleerd, mijn jongste (9 jaar) op Pn manier gehouden/beleerd. Rijden kwam pas met 5/6 jaar.
Eeerlijk gezegd zou ik niet meer op zijn rug gaan zitten. Waarom zou je? Ook gezien zijn wegspringacties. Die hebben een oorzaak.
Piet gaf je al een adres door van iemand die je verder kan helpen.

dwt schreef op dinsdag 11 juni 2013, 16:01:


Om te beginnen: welkom op het forum! Heel leuk om te lezen dat je de adviezen zo goed oppikt.

Thyler, mijn jongste pony, wordt volgende maand 5 en heeft nog nooit iemand op zijn rug gehad. Vooral de eerste jaren heb ik wel heel veel met hem gewandeld, zowel ernaast als aan de lange lijnen. Hij stond toen nog op een pensionstal, waar hij naar mijn mening te weinig vrije beweging kreeg. Sinds hij verhuisd is naar een wei en hij heel het jaar buiten staat, doe ik eigenlijk minder met hem dan eerst... We gaan soms wandelen of hij gaat mee als handpaard. En heel soms oefenen we met het (bitloze) hoofdstel van zijn moeder. Dan loop ik een rondje naast hem, ter hoogte van de plaats waar ooit ( ) de singel zal komen.

Ik vind hem nog steeds een onbespierde slungel, waardoor het eigenlijk nog niet eens in me is opgekomen om op zijn rug te kruipen. Wie weet volgende zomer .

Mijn eerste pony was 3 toen ik hem kreeg (inmiddels bijna 20 jaar geleden), en al ingereden. Ik ben ook gelijk buitenritjes met hem gaan maken, dus heb me daar later ook wel schuldig over gevoeld. Vooral omdat hij door een botbreuk maar 11 is geworden. Het enige zinvolle dat je met schuldgevoel kan doen, is zorgen dat je vanaf nu dingen anders gaat aanpakken.

Geniet de komende tijd gewoon lekker vanaf de grond van je paardje. Alleen via dit forum kom je vast al zat leuke andere dingen tegen die je met hem kunt doen.

Bedankt wieteke voor je leuke reactie!
Ik ben iemand die graag wil leren van adviezen en ervaringen van anderen, maar wel op een leuke manier.
Ik ga nu lekker veel grondwerk doen en wandelen met mijn paard en de lange lijnen is misschien ook een idee.
Nogmaals bedankt voor je positieve reactie! :)

Mijn paard springt trouwens alleen een keer op zij als er een enorme vogel plotseling opvliegt uit hoog gras of van een vrachtwagen die plotseling start etc..

Ik kan zo op hem stappen zonder zadel of halster dus dat lijkt me niet erg belastend, maar zolang ik niet ga rijden is dit natuurlijk onnodig. Hij blijft wel altijd erg goed staan naast mijn hoge opstap, dus ik zal hierbij zijn rug niet belasten, dus dit is in de toekomst wel een leuke manier om weer te beginnen.
Maar we gaan nu eerst lekker bezig met andere dingen.
Ik heb deze topic misschien een beetje verdraait nu, maar zo zie maar weer dat je hier veel kunt leren :)

Hoi Lettie,

Zag je oproepje van een hele tijd geleden.
Heb je intussen al een beetje kunnen genieten van de mooie omgeving waarin je nu woont.
Zou graag een keer met je op buitenrit willen om je nog meer van de omgeving te laten zien.
Heb alleen 2 probleempjes en daardoor zal het voorlopig niet worden.
Mijn pony is al bijna 5 maanden kreupel (hoefkatrolonsteking) en ik ben bang dat ik afscheid van haar moet nemen.
Daarnaast ben ik 2 weken geleden van het paard gevallen (niet mijn eigen) en heb daarbij mijn sleutelbeen gebroken.
dus rijden wordt voorlopig niet.

O, ja... denk dat je ook wel wilt weten van wie je dit mailtje hebt.
Ik ben Susan Behling, woon in Veele, ben 41 jaar en rij al vanaf mijn 9e Ik noem mezelf altijd een actieve recreatie ruiter, dat houdt in dat ik normaal gesproken 3 a 4 keer in de week te paard zit. Ik ben absoluut niet wedstrijd gericht en ga het liefst de natuur in.

Dus zodra ik en mijn paard weer fit zijn, ga ik graag eens met je mee, tenminste als je het leuk lijkt.

groetjes, Susan

Jazeker das ook een goeie!
Was me eigenlijk niet bewust dat dat dichterbij zou zijn...
Groetjes Marlies

Voor een lieve Vlaamse paardenvriendin, trainster, graag een zo zinnig mogelijke reactie op deze vraag, omdat ik er zelf niet een zeker antwoord op kan geven, hoewel ik er natuurlijk wel mijn gedachten bij heb.
Hengst 3 jaar oud. Tot voor kort woonachtig in een opfok samen met andere jonge hengsten.
Zeer leergierig en braaf.
Staat sinds 1 a 2 maanden? samen met haar ruin op een grote wei.
Hengst heeft ruin aangevallen.
Hier haar verhaal.
Er was een paard ontsnapt en op de weide naast die van hem gekomen. Hengst wou zich natuurlijk manifesteren, maar ging niet, want draad ertussen, dus heeft mijn paard het moeten bekopen. Dit overspronggedrag zie ik ook wel bij mijn ruinen (dominante reageert zich dan wat af op andere), maar die hengst blijft geven. Heb mijn best gedaan en lang op mijn tanden gebeten, maar hij ging doorgaan tot ?
Mijn ruin vertoonde alle signalen van overgave, is kei hard gaan vluchten, had zich op bepaald moment op de grond gelegd en ook een keer op de grond gelegd door de hengst, maar hengst bleef afgeven. Gevolg : ruin verminkt over gans zijn lijf. Nochtans ging het super goed. Stonden altijd samen, groomen, likken, ... . Maar vanaf er iets is dat zijn ritme verstoort : ander paard op een wei (ook al liggen er tussen zijn wei en die wei nog 2 velden, ik die met een paard passeer om te trainen, of nieuw paard dat toekomt in training, .... dan kan het zich tegen mijn ruin keren. En dan vraag ik me af : waarom? Meer specifiek : waarom stopt die niet als het ander paard zich over geeft?

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?