Piet schreef op dinsdag 11 juni 2013, 19:51:
> Er was een paard ontsnapt en op de weide naast die van hem gekomen. Hengst
> wou zich natuurlijk manifesteren, maar ging niet, want draad ertussen, dus
> heeft mijn paard het moeten bekopen. Dit overspronggedrag zie ik ook wel
> bij mijn ruinen (dominante reageert zich dan wat af op andere), maar die
> hengst blijft geven. Heb mijn best gedaan en lang op mijn tanden gebeten,
> maar hij ging doorgaan tot ?
> Mijn ruin vertoonde alle signalen van overgave, is kei hard gaan vluchten,
> had zich op bepaald moment op de grond gelegd en ook een keer op de grond
> gelegd door de hengst, maar hengst bleef afgeven. Gevolg : ruin verminkt
> over gans zijn lijf.
wat ik niet begrijp in het verhaal is waarom niemand heeft ingegrepen toen de hengst de ruin zo toe takelde.
> Nochtans ging het super goed. Stonden altijd samen,
> groomen, likken, ... . Maar vanaf er iets is dat zijn ritme verstoort :
> ander paard op een wei (ook al liggen er tussen zijn wei en die wei nog 2
> velden, ik die met een paard passeer om te trainen, of nieuw paard dat
> toekomt in training, .... dan kan het zich tegen mijn ruin keren. En dan
> vraag ik me af : waarom? Meer specifiek : waarom stopt die niet als het
> ander paard zich over geeft?
waarom begint zo'n gevecht, misschien heeft de ruin in 1e instantie in de ogen van de hengst zich als concurent gedragen toen het ontsnapte paard kwam opdagen?(hormonen zullen wel een rol spelen) Ik heb wel vaker gehoord dat ruinen bevriend zijn met hengsten en dat er een moment komt waarop de vriendschap voorbij is omdat de hengst de ruin als concurent gaat zien. Op jonge leeftijd gaat alles goed maar als de hengst volwassener wordt wil hij de baas zijn. Mijn goede oude Unami had de naam hengsten de baas te blijven tot ze 4-5 jaar oud waren.
Waarom gaat zo'n hengst zo ver als een ander paard zich duidelijk overgeeft? omdat het terrein te klein is om ver genoeg te kunnen vluchten om de agressie van de aanvaller te laten zakken.
Warboel
