Preston schreef op maandag 17 juni 2013, 15:03:


Jaha, daar ben ik al een hele tijd van genezen, van terugmailen. Zit je een heel verhaal te typen met vragen om je de situatie in te kunnen denken en hoor je nooit meer iets. En het zijn nooit de meest simpele gevallen, want ja dat weet hun eigen veearts of smid ook wel. De serieuze mensen zijn blij me te kunnen bellen want die zijn meestal al een vermogen kwijt en radeloos met driekwart opgegeven paarden, dus baat het niet dan zal het wel niet meer schaden ook

en

Het was ook te merken dat je er werk van gemaakt had en veel geschreven had op het forum, hoewel ik alle cursisten best goed en gefocussed vond .... De meeste mensen vinden het helemaal niet grappig om kratten met kadavervoeten te zien, ondanks de mooie zakjes die errond zitten. Vandaar ook mijn doos van Pandorra, met hele enge ontvleesde benen, ongelooflijk bevangen voeten en kraakbeenverbeende hoefbenen die ik bewust voor de praktijktijd te voorschijn tover. Dan kunnen die voeten nooit zo eng meer zijn.

Het bekappen op zich vond ik behoorlijk zwaar

Ja een boog van een kwartier was lang genoeg . Zwaar en moeilijk kwam omdat bijna alle voeten altijd achterstallig onderhoud hedden. NB = zo vaak mogelijk slijtage toepassen. Elke week doen en het is een klein klusje, toch?


Had je Belgse blauwe steak?


Het is helemaal te wijten aan je eigen doorzettingsvermogen- niet zomaar genoegen nemen met oordeel slachthuis- en je liefde voor je paarden.
Hoeveel mensen hadden niet gezegd er maar een eind aan te maken ipv de onderste steen boven te krijgen... Hoeveel mensen met jouw "dressuurpenny" achtergrond hadden dat hele natuurlijke zooitje niet voor idioot versleten.... en gedacht Ik heb een goeie veearts, een goeie smid, dát zijn de vakmensen!
Je hebt me weer een hoop inspiratie gegeven. Ben blij dat ik dit werk mag doen. Het resultaat kán spectaculair zijn en is dat ook heel vaak.

Piet, die zich wel lichtelijk voor l*l voelde staan toen hij een leraar metaalbewerken ging uitleggen hoe je vlak moet raspen
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Ik heb ooit op 12 jarige leeftijd ook een 'stamp' tegen mijn onderbeen gehad van een pony. Zwaar gekneusd been met flinke bloeduitstortingen. Later kwam er een ontsteking bij omdat ik ermee ging voetballen en er nog een paar stampjes tegenaan kreeg. Moest dus toch even aan de AB.
Op die plek zit onderhuids nog steeds een andere struktuur en een ander gevoel ik ben nu 4 x zo oud......
Ik kan er prima mee lopen maar..............helemaal goed is het niet meer geworden.

Is de plek ook warm, want dan zou er natuurlijk een ontsteking bij kunnen zitten.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Christel Provaas schreef op maandag 17 juni 2013, 21:47:


Wel, goeie vraag...

Ik weet het niet wat ik ermee aan moet... echt niet meer.
Ik vind zijn heropleving van vandaag zo raar, wetende dat ik hem enkel met homeopathie behandeld heb en de wonde gezuiverd met waterstofperoxide en dan Traumeel erop en groene klei erover.

De wonde heeft er onder een nieuwe wonde bijgekregen, net aan de hoefrand.
Ik vrees dus dat het hoefzweren zijn ipv verwond door ergens tegen te slaan. (is ook een rare plaats om te kunnen verwonden)
Zou het kunnen dat de pijn minder is omdat er een hoefzweer open gebroken is? Maar die vorige was dan toch ook al open?
Zou ik er morgen terug groene klei op doen om het vuil eruit te trekken?

Vervelend nu zijn wel al die vliegen rond die wondes... ik moet ze dus afdekken maar dan groeien ze zoveel trager dicht.

Ik ga hem morgen terug (kinesiologisch) testen op Hepar Sulfur tegen de ontsteking.

De neuromusculaire dysfunctie maakt dat hij niet voelt hoe hoog hij zijn been optrekt, of doet het been optrekken wanneer dat niet nodig is en hij voelt dan niet dat hij het moet terug neerzetten. Hij voelt precies ook niet goed wanneer hij het neergezet heeft want hij zwalpt dan echt.

Heb hem daarstraks effe doen sneller doorstappen omdat hij in draf en galop vroeger veel minder tot geen probleem had. Maar hij was blijkbaar wel wat bang om sneller te gaan, al ging het precies toch wel beter dan in trage stap.

Wat ik wel vreselijk frustrerend vond vandaag is dat je zowel de veeartsen als de ex-hoefsmid hoort dingen vertellen waarvan je zelf meent dat ze compleet verkeerd zijn maar dat je er niet op durft te reageren omdat je de taal niet machtig bent...
Ik vond vb nergens een vertaling van hoefbevangenheid...

Ik denk dat ik eens via de barefoot site op zoek ga naar een hoefbekapper... wish me luck!

AMA schreef op maandag 17 juni 2013, 23:57:



Geef de klei een kans! Klei dicht af... zodat de vliegen er niet bijkunnen, maar laat wel een wond ademen. Je hoeft dus echt niet bang te zijn dat je een genezingsproces zal vertragen of zo...
Lijkt verdraaid veel op hoefzweren die eruit komen!

Hoefbevangenheid in 't Italiaans: laminiti
Enne... Laminitis is latijns, dus dat snappen ze echt wel!

Wish you luck!

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Heb gegevens aangepst maar oude email is nog steeds ok.

Fijn hoor Piet dat je zo enthousiast blijft om mensen te helpen met hun paarden, super! Gr. jean

Wat fijn dat het wat beter gaat met hem. Wat de toekomst brengt weet je nooit( en gelukkig maar). Gewoon in het nu leven en genieten dat het nu beter gaat.

Gr. Jean

Piet schreef op maandag 17 juni 2013, 23:35:


Oh ik vind dat soort dingen juist erg interessant om te zien, te bekijken en even vast te houden, aan te raken enz. De mensen in mijn omgeving kregen al kokhalsneigingen toen ik vertelde dat ik in afgehakte paardenvoeten ging snijden. Begrijpen ze niets van. Past ook niet bij mijn "roze Penny-uitstraling ", maar ja; "You can't judge a book by it's cover".


Ja helemaal mee eens.

Nee, "duetje van kroketjes en varkenshaas". Errrug lakker

Leuk!


Ja, dat was een strakke actie!

Wil schreef op dinsdag 18 juni 2013, 2:30:


Dus gewoon de klei er dik op smeren en niet inpakken bedoel je?

Inderdaad, probleem is dat als hij die hoefzweren vormt omwille van zijn neuromusculair probleem, dan gaan we daar altijd blijven mee sukkelen, dat is dan een vicieuze cirkel.
Hij heeft in het verleden heel regelmatig dergelijke wondes gehad, ik stond er echter nooit bij stil dat het echte hoefzweren zouden kunnen zijn.

Hij heeft ook regelmatig open wondes aan de achterzijde van zijn hoef net onder de vetlok. Hij heeft daar altijd wel een litteken of een kraakje, aan beide achtervoeten.

In België had hij heel veel last van mok. Hier staat hij nu veel droger maar lijkt het of zijn huid te droog is en open barst... Ik spuit daar dan regelmatig lanoline op om de huid soepeler te houden maar het probleem blijft regelmatig terugkomen.

Hij is en blijft mijn grootste zorgenkind...

Jean Mclean schreef op dinsdag 18 juni 2013, 8:32:


Ik ben inderdaad blij dat het beter gaat met hem!
Gisteravond voelde ik me gelaten rustig, na alle emoties van de vorige dagen had ik dat wel nodig...

Maar de kopzorgen zijn nog lang niet over...

AMA schreef op dinsdag 18 juni 2013, 9:53:


En-en. Ik zou sowieso de klei erop smeren en de hoef óók inpakken met Animalintex of anders 3x daags een half uurtje weken in Biotex.
Bij verwondingen werkt groene klei heel goed, maar als het probleem nu de hoefzweer zelf is -en misschien wat er nog aan zit te komen en onder de oppervlakte suddert- dan is weken, of inpakken het beste. Zo trek je de zweren eruit en wordt de druk verminderd.

Ik vind de link hoefzweer:neuromusculair probleem niet zo heel duidelijk hoor.
Hoefzweren kunnen een metabole oorzaak hebben en zijn soms het gevolg/bijproduct van (al dan niet sluimerende) hb, maar ook een mechanische zoals disbalans in de hoef, zoolkneuzingen etc.
Neuromusculaire problemen zorgen wellicht voor mindere doorbloeding in die ene hoef, waardoor die wat minder goed meedoet, maar een ontstekingsreactie dmv hoefzweren? Mwah.
In ieder geval is het goed voor hem dat hij in beweging blijft, zowel voor het krampbeen, als de hoefzweren alsook de mok.
En een goede bekapper erop los laten. Hoewel ik me kan voorstellen dat dat in een land als Italië geen sinecure is.
Zie je kans om foto's te plaatsen van paard en hoeven? Wie weet kun je hier al verder geholpen worden. (en... ik word inmiddels ook wel een beetje nieuwsgierig )


Klinkt als mok. En ook dat kan behoorlijke kreupelheid opleveren.
Mok komt van binnenuit. Als zijn systeem schoon is, zal hij niet snel mok ontwikkelen. Ik zou zijn weerstand een flinke oppepper geven.

Christel Provaas schreef op dinsdag 18 juni 2013, 10:11:

Wat ik mij als leek bij bovenstaande aandoening (neuromusculair) afvraag is, als een paard steeds met 1 been opgetrokken staat omdat het een krampbeen is, hij dan niet enorme spierkrampen/spierpijn op andere plaatsen in zijn lijf, bijv het tegenovergestelde been krijgt?

http://www.equinetouch.dk/wp-content/uploads/Penissten%282%29.pdf

met nog een paar duidelijke tekeningen