> One of the most damaging myths in hoof care was "the bar will find
> itself". Like the bar will find the location it wears and stays. And that
> the sole needs the excess bar to support the boney column or coffin bone.
>
> There are some more but you get the idea that the sole needs to have a clean and compressible >surface to continually build more callus on the sole tubules. This makes those tubules sooooo >proud (smile)
>
> Now what happens when sole callus is torn off their tubules like a patch and shoved over to >another location of the sole? The sole location that had been growing and feeling good about their >health etc. are now sealed under the weight of pressed old callus that is preventing their ability to >thrive. The weight crushing overhead is not stopping the cells below from developing (remember >they don’t shut down the cell factory-ever) So the tubules are lengthening and bending into other
Wauw, ze zegt hier dat de cellen nooit stoppen met delen en groeien, en dat acht ze "bewezen" door het feit dat "het lichaam constant nieuwe cellen aanmaakt om de oude te vervangen". Dat is tenminste wat ik uit dit stuk tekst op kan maken. Wel, stel je es voor hoe je eruit zou zien als élke cel, áltijd zou groeien en delen... Je zou een gedrocht van een tumor zijn.
Inderdaad vinden er in een levend wezen enorme hoeveelheden celdelingen plaats, voor een gemiddeld mens zo'n 10 tot de 16e hoeveelheden aan celdelingen in een heel leven. Maar dit gaat wel op een uiterst geregelde manier. Je wil namelijk absoluut niet dat élke cel áltijd deelt. Je wil ook niet dat er bijvoorbeeld levercellen groeien in je oog (elke cel heeft al het DNA in zich, je hebt dus een systeem nodig dat de cel vertelt welke genen in het DNA te gebruiken).
Je wil wel dat sommige huidcellen zich pas gaan delen nadat je je bijvoorbeeld in je vinger hebt gesneden en niet dat ze zich altijd delen. Iets dat zich ongeremd deelt is de definitie van kanker!
Cellen zijn continue in communicatie met hun buurcellen en hun hele omgeving en krijgen daarvan via een uitgebreid pakket aan cel-externe signaalsystemen (growth factors) en verschillende soorten receptors voor die growth factors seintjes of ze moeten gaan delen (de hersenen hebben daar dus sowieso geen toeter mee te maken).
Celdeling vindt dus plaats op bepaalde plekken onder bepaalde omstandigheden door middel van hele slimme signaalsystemen die elders dus wel of niet op gang worden gebracht. Er is een snee in de huid --> er is meer groei nodig op de plek van de snee (en niet elders), cellen reageren hierop op (en nee, de hersenen hiermee niks te maken).
Nu vraag ik me af hoe deze mevrouw bewezen acht dat er geen signaalsysteem zou zijn dat ervoor zorgt dat er - weet ik veel, laten we es een dwarsstraat noemen - minder growth factor aangemaakt wordt als er ergens meer druk in een hoef is, je zou dan dus minder celdeling krijgen. Cellen werken immers met dit soort systemen. Ik zie dus niet waarom dit hier niet plausibel zou kunnen zijn. Het is in ieder geval niet bewezen dat het niet zo werkt. Ik zeg ook niet dat het wel zo werkt, heb geen idee (er zijn wel geluiden uit de praktijk te horen van sommige mensen die dat denken waar te nemen in hoeven). Zou het graag willen weten, want dan kun je iets met meer zekerheid beweren wellicht. In ieder geval is dit volgens mij hier totaal niet onderzocht. Deze mevrouw redeneert er maar vrolijk op los over iets wat háár logisch lijkt. Aannames dus, niks feiten.
Warboel
