Suzanne Graauw schreef op donderdag 30 januari 2014, 21:56:
>
> Hee Sandra ik leef zo met je mee! Ik snap t zo goed, alles komt altijd
> tegelijkertijd en soms lijkt t wel of de pech maar niet ophoudt terwijl je
> ZO je best doet, en paarden van een debiel die er niet naar omkijkt en ze
> achter prikkeldraad heeft staan hebben nooit wat! Het is niet eerlijk!
> Even lekker janken en schelden en foeteren, een grooooot stuk chocola
> nemen (hebben jullie daar ook McFlurry's???) (die helpen het best

)
> en daarna alle paarden knuffelen en met frisse moed weer schoudertjes
> eronder!!!
''Daar zeg je het precies.... ken zoveel mensen die nergens naar om kijken en het lijkt wel of die paarden nooit iets hebben., Snap er niets van.
Ben vanavond weg geweest., Toen ik ging, lag ze in de stal en nu ik terug kom, weer. Niet nog, want ze ligt nu anders en is duidelijk buiten geweest (heeft sneeuwdeken op)
Ik ga idd weer pijnstiller geven en vraag de bekapster eerder terug te komen. Evt paar uurtjes per dag schoenen aan om te ontlasten of zo...ff kijken.Piet heeft aangeboden om met haar te overleggen. Allemaal erg bedankt voor het meeleven.... ben zo bang haar te verliezen...
Ik gaf trouwens magnesium met pulp, maar durf geen pulp meer te geven,,, weet niet hoe ik het dan binnen moet krijgen