Christel Provaas schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 21:03:


Laatste zin: "bedankt om me zover te krijgen om zelf te vijlen"

Kan toch niet met beslag.

Emma Arblaster schreef op woensdag 8 oktober 2014, 7:19:


nee, mijn fout

Ik vraag me trouwens wel af waarom mensen niet zelf willen raspen. Dat zal te maken hebben met hun fantasie: de hoefsmid komt en je ziet meteen dat je van dat werk wel rugklachten moet krijgen. Soms wordt een been van een paard zo ver weg getrokken dat je je afvraagt hoe de hoefsmid het voor elkaar krijgt (1 van de opvangpaarden is eens letterlijk het achterbeen uit de kom getrokken door een hoefsmid, hij zei: ''bel de DA maar om te kijken wat hij er nog aan kan doen'' en vertrok)
In feite is het bijhouden niet meer dan even een rasp er overheen halen, zo weten wij inmiddels, als je het regelmatig doet. Hoefkrabben met de rasp ernaast en hup, klaar. Hou je regelmatig de hoeven bij hoef je ook echt niet alle hoeven tegelijk te doen, doe er gerust 1, en de volgende dag een andere, geeft niks. Daar krijg je toch echt geen rugklachten van? Als je echt een hernia of zo hebt is het misschien wat anders, maar als je nog een beetje leuk kan paardrijden kan je ook af en toe een hoef raspen.

Sommige mensen zijn in het begin een beetje bang, maar ook dat zal met de ruwe manier van werken van de hoefsmid te maken kunnen hebben. Met een cursus ben je al snel over de angst heen.

Emma Arblaster schreef op woensdag 8 oktober 2014, 7:19:

Nee, maar dat wil niet per se zeggen dat jij de ijzers er vanaf gehaald hebt. Dit stuk tekst kun je met wat ironie ook heel anders interpreteren Omdat we je inmiddels kennen ga ik er niet vanuit dat jij ergens ijzers onder zou slaan, maar het kostte ff moeite me erdoor te worstelen.
Jouw teksten zorgen bij mij vaker voor verwarring. Ook al weet ik dat NL niet je moedertaal is kom ik er soms toch nog niet uit wat je nou eigenlijk bedoelt. Voorbeeld; omtrekbelasting en interval bekappen...
Ik denk dat als jij in het Engels zou schrijven het een stuk makkelijker zou zijn je te volgen. Het ontbreekt bij non native speakers vaak aan bepaalde finesse, sommige dingen kloppen ergens wel maar zou een native speaker toch anders zeggen, en dan ga je aan het twijfelen. Taal is veel meer dan woorden alleen, er hoort ook nog een heel stuk sociale bepaaldheid bij. Er is zelfs vaak verwarring tussen NLers en Belgen, die samen 1 woordenboek delen haha!

Ik heb jarenlang bij een vertaalbureau gewerkt waar we, om zeker te zijn een juiste vertaling (meestal technische handleiding en juridische teksten), uitsluitend native speakers in de doeltaal gebruikten. Het verschil in vertalingen van iemand die naar de moedertaal toe vertaalt en een vertaling van iemand die dat niet doet is bijna altijd meteen te herkennen voor een native speaker! Op z'n minst loopt het niet lekker of voelt het vreemd aan. Van een 2e-taal spreker kunnen de teksten misschien wel kloppen, maar ergens wringt het toch, sommige dingen zeg je nou eenmaal niet zo (en dan hebben we het niet over de hele slechte letterlijke vertalingen die er ook kunnen zijn).

Martina schreef op woensdag 8 oktober 2014, 10:54:


Grappig, ik vond dat nu juist twee slim geformuleerde en meteen duidelijke begrippen! Zuid-Afrikaans heeft ook zulke verrassende samengestelde woorden *zoekt naarstig naar een voorbeeld*

Christel Provaas schreef op woensdag 8 oktober 2014, 14:40:

Jij had inderdaad wel meteen door wat Deidre bedoelde met dat interval bekappen. Ik neem teksten vaak te letterlijk en kom er dan niet uit haha. Dan maar gewoon vragen wat er bedoeld wordt
Remember, there are no stupid questions...
only stupid people (mr Garrison, South Park)

Christel Provaas schreef op woensdag 8 oktober 2014, 14:40:


Jaja, en als die afrikaander het over een robot heeft bedoelt 'ie een stoplicht
Onjuist is het niet, een stoplicht is een soort van robot, een heel ouderwetse die de verkeersagent werkeloos maakte.

Ik doe regelmatig vertalingen en correcties NL-Engels, maar andersom enkel voor de liefhebberij (paar artikels van Ramey, en eentje van Pat Wagner). Om die van hoofrehab te mogen vertalen en verspreiden moet het absoluut letterlijk zijn, ze kijken dat na (met google translate of wat?), en ik heb mails gekregen dat ik vertalingen moest aanpassen om letterlijker te zijn. (Als er iemand die vertalingen zou willen nakijken en mij verbeteringen doorgeven, zou ik ook erg appreciëren.)

Ik heb dat orthopedisch beslag er maar bijgehaald om een beetje achtergrond info te geven waarom het ineens zoveel beter was met die paarden, had absoluut niet met de bekapping te maken, ijzers afhalen is waarschijnlijk al genoeg als ze zo slecht lopen ermee.

Maar de dame heb ik inderdaad willen overhalen om de hoeven zelf bij te werken, en dat is gelukt.

Het gaat erom dat er vertrouwen moet zijn. En een ingewikkelde uitleg geeft geen vertrouwen.

Ik ben dus blijkbaar niet goed in online iets verduidelijken, maar in levende lijve heeft nog niemand geklaagd.

joop schreef op dinsdag 7 oktober 2014, 11:56:


En vandaag op PN FB gezien, toch wijdverspreid die gedachte dat een hoef niet zomaar kan genezen (volgens mij kan kraakbeen wel aangroeien, en het behoeft beweging):

"Omdat ik met zoveel verschillende therapien in aanraking ben gekomen, ben ik momenteel bezig met de opleiding tot fysiotherapeut en wil mij specialiseren in paarden. Toevallig zijn we diep op kraakbeen ingegaan en in hoeverre dat te repareren valt. Ik zou dat hier graag willen delen. Volgens de docente (Dr. In de Anatomie) is het praktisch onmogelijk kraakbeen te herstellen, omdat het slecht doorbloed is en er daardoor weinig stoffen aangevoerd kunnen worden. Kleine schades kunnen herstellen, maar dat duurt jaren en het betreffende gewricht mag nauwelijks worden bewogen. Erg lastig bij paarden. Via voeding komt weinig glucosamine aan in het gewricht omdat alleen al in de maag veel bestanddelen verteren/uit elkaar gehaald worden en de vraag is of de cellen die het kraakbeen zouden kunnen herstellen nog wel intact zijn. Vergelijk: het cement en de stenen zijn geleverd, maar de metselaars zijn er niet. Inspuiten van het gewricht met glucosamine geeft slechts kort verlichting, je zorgt met de extra vloeistof er eigenlijk alleen voor dat er meer vloeistof tussen het kraakbeen zit en het niet meer schuurt. Ik ben hier wel van geschrokken, mijn dierenarts raadde het mij als wondermiddel aan. "

Ah, de tekst van Monique (zij is Klaas op FB, deelt een account met haar vriend). Monique is hier ook actief, als ze tijd heeft tussen het studeren en alles door

Over welk onderdeel van de hoef hebben we het hier nu specifiek, qua herstelmogelijkheden of niet?

Emma Arblaster schreef op woensdag 8 oktober 2014, 17:01:


Lang heeft het denkbeeld bestaan dat kraakbeen niet kan herstellen maar dat idee is intussen achterhaald. Vroeger dacht met dat arthrose gevolg was van slijtage maar nu weet men dat arthorse het gevolg is van een ontstekingsreactie. Het heeft te maken met: voedsel en de beste remedie is: (je raadt het al) beweging (maar geen overbelasting) betere bespiering helpt.
Volgens mij is de werking van glucosamide niet bewezen maar als iemand meent dat hij of zijn dier er baat bij heeft moet hij het vooral gebruiken. Toch denk ik ook: veel mensen grijpen graag naar een middel terwijl de oplossingen dieet en bewegen minder populair zijn.

Merel Stoffers schreef op woensdag 8 oktober 2014, 18:05:


interessante vraag. Ik denk dat kraakbeen nog het minst makkelijk wordt gerepareerd.

joop schreef op woensdag 8 oktober 2014, 18:06:


Oefentherapie = gerichte training; correcte, gedoseerde beweging, wordt al veel langer als advies gegeven. Recent zijn inderdaad de signalen rond voeding veel duidelijker...

Toch zie ik helaas nog heel vaak patienten (mensen he, voor de goede orde) met zo een sterke mate van artrose dat aangepast bewegen en evt. aangepaste voeding, niet meer uithaalt... Vaak eindigen zij met een prosthese van heup of knie...

Er raakt steeds meer bekend, gelukkig... Hoop dat die lijn doorzet...