Merel Stoffers schreef op donderdag 4 juni 2015, 16:42:


Ik heb meermaals paarden die voorheen bit gewend waren met een touwhalster gereden (teugels aan de onderkant) en elk paard begrijpt het.

Dat gedoe met teugels aan de zijkanten heb ik nooit zo goed begrepen, behalve dan als je vanuit een verleden met bit redeneert. Aan een bit "trek" je, maar met een halster "duw" je (tenzij je het halster aan de trekkende kant op een of andere manier aan de wang van je paard vastnaait).

Als je het hele idee van bit nooit gekend zou hebben, dan zou je nooit op het idee gekomen zijn om de teugels aan de zijkant van het halster te bevestigen.

Ik krijg net een leuk ideetje: laat iemand die achter je staat eens proberen om je opzij te bewegen door:
1) Je broek aan de zijkant te pakken en naar buiten te trekken
2) Je broek in het midden te pakken en naar opzij te trekken

Probeer goed te voelen waar je "druk" voelt. Probeer je voor te stellen dat je een paard bent en niet begrijpt wat er gebeurt (en je ook niet zo snel uit balans bent als een tweebener). In welk geval geeft de sensatie het meest intuitief aan wat er van je wordt verlangd?

Als je aan de linkerkant van je broek trekt voel je... vooral "iets" gebeuren aan de linkerkant! Rechts voel je eigenlijk niets. Voor een paard dat wil wijken voor "iets" wordt het erg verwarrend. Natuurlijk kun je een paard dat wel leren (en als ie een bit is gewend dan snapt ie het vast wel) maar intuitief is het allerminst.
Trek je echter het midden van je broek naar links, dan voel je wel een soort druk van rechts komen...

Frans

Frans Veldman schreef op donderdag 4 juni 2015, 22:57:



Frans, IK heb geen moeite met een dergelijke optoming, maar de ervaring leert mij dat er veel ruiters zijn die dat wel hebben: de hoofdstellen zijn daardoor net wat minder toegankelijk. Juist omdat er teveel wordt geklooid met teugels en veel ruiters toch de neiging hebben hun paard met de binnenteugel de wending in te trekken.
Daar waar er voorbereidend grondwerk wordt gedaan (parelli touwhalsters) of western wordt gereden (neckreining) is dat vaak anders. Maar imo is dat nu juist niet de doelgroep die precies hier bitloze info zal zoeken.

Frans Veldman schreef op donderdag 4 juni 2015, 22:38:


Jazeker, en als je werkelijk meent dat ik ongelijk heb, leg mij dan alsnog maar eens uit dat fase 4 geen grotere magnitude straf t.o.v. fase 1 is en daarmee dus een kwaNtitatief gegeven.
Ik heb daarentegen helemaal nergens in de Parellicursus een fase 1 t/m n BELONING opgemerkt... westernstijl beloning voor een paard was toch "rust" oftewel even niet meer getreiterd worden?
Volgens mij zitten daar dus meerdere fasen (kwantitatief) straf in en slechts 1 fase beloning (kwalitatief) - precies tegengesteld aan de resultaten van dit onderzoek!


Misschien wel, misschien niet. Dat hangt ervan af of ik dat op dat moment in die situatie als straf ervaar. Misschien vind ik je gewoon wel een enge vent. Of wil ik helemaal niet bij de hand gepakt worden, door niemand omdat ik bij de hand gepakt worden eng vind, misschien wel omdat ik herinnering aan slechte ervaringen van bij de hand gepakt worden heb - ontvanger bepaalt!


Nee hoor, dat wil ik best nog eens uitleggen want het is een kwestie van consequent denken. Als je wilt weten of iets een beloning was hoef je alleen maar te constateren of het een gerelateerd gedrag in frequentie heeft doen toenemen. That's it....
Nou zit het zo dat clicker een aangeleerde secundaire bekrachtiger is, een aangeleerd verwachtingspatroon dus dat weer een ander gewenst gedrag markeert en associeert, zodoende in frequentie doet toenemen.
Als clicker daarentegen strafmatig werkte zou er gedrag juist mee verminderd worden en dat is niet zo. Zo zwart-wit is het en daar kan ik niets aan veranderen, kortom je bent er totaal over in de war.


Over 100 jaar is het nog steeds niet uit context! Hoe waren die fasen ook alweer? Iets van "haar, vel, vlees, bot" o.i.d., iig een duidelijke toename van magnitude. Als het met je vinger niet lukt, lukt het wellicht wel met de sleutelbos - zo zijn sporen trouwens ook bedacht.


Ik wou het woord "tunnelvisie" nog niet gebruiken maar bij deze dan

Maar vind je dan niet dat ik een even ruime interpretatie van "beloning" heb? Ik krijg soms de indruk dat ik de enige ben die Skinner begrepen heeft. Die had ook al zo'n ruime (nee hoor, niet echt ruim maar wel methodisch consequente) interpretatie. Het enige dat ik er methodisch zelf bij bedacht heb is dat pas achteraf met zekerheid vastgesteld kan worden wat nu precies straf en wat beloning was.
Wat op het ene moment, in een bepaalde situatie, straf was kan in een andere situatie, op een ander moment beloning zijn maar dat komt persé niet omdat straf en beloning verwisseld worden vanwege een flinterdun raakvlakje.

Datgene wat een gedrag heeft doen verminderen was straf en hetgeen een gedrag heeft doen toenemen was beloning - aldoende sluitend gedefinieerd en daar is geen woord Spaans bij!