Hallo,

Aan één kant snap ik uw bezorgdheid, natuurlijk kun je niet in 1 dag de ervaring opdoen die een hoefsmid heeft. Klopt het dat u niet zozeer iets tegen blootvoets lopende paarden heeft, maar dat het vooral de manier is waarop die paarden bekapt worden door de onervaren jan en alleman? In dat laatste zit wel wat, niet iedereen gaat voorzichtig te werk en daarom zou een 1 dags cursus wat kort zijn, maar aan de andere kant, als je stapje voor stapje te werk gaat en voorzichtig bekapt en het paard telkens laat lopen om te kijken of het goed gaat, wat is dan het probleem?
(ik heb het dan niet over de ervaring met een paard zelf, maar puur over het bekappen)

Over de springsport zonder ijzers zet ik ook nog steeds mijn vraagtekens. U zegt dat in het meest gunstige geval het paard geen botbreuk krijgt. Is dat niet een beetje overdreven? en heeft u harde feiten? heeft u vaak gezien hoe paarden die zonder ijzers en dus ook zonder stiften sprongen op gras onderuit gingen en hun benen braken? Want het lijkt alsof u wilt suggereren dat 9 van de 10 paarden hun benen hebben gebroken omdat ze zonder stiften sprongen op gras en dat het ene paard het er alleen met een val vanaf heeft gebracht.

Zelf loopt mijn paard zonder ijzers, en dat is niet voor niets. ze stond jaren op ijzers en die jaren waren een ramp! hoe voorzichtig ik ook met haar deed, alleen stappen, alleen draven op een hele vlakke bodem, ze werd om de haveklap kreupel. Koude benen in de winter, kreupel in de zomer. Toen ze van de ijzers af was en ik heel voorzichtig haar hoeven ging verzorgen, ging het stukken beter, ze is in die twee jaar niet meer kreupel geweest. Ik spring lage sprongen in de wei, maar durf nog niet op een wedstrijd te springen. Ik weet hoe u erover denkt en ik vraag nogmaals: heeft u echt zovaak meegemaakt dat paarden hun benen braken tijdens het springen zonder stiften op gras, of denkt u alleen dat het nooit goed kan gaan?

Groeten,
Lilian Boon

european sport stables schreef op zondag, 5 juni 2005, 22:24:


Och wat leuk; zo één heb ik er ook. Of beter hád ik ook; is inmiddels aardig op weg. Wordt deze maand 4, zit vol vurig hispano-arabe bloed, staat 24/7 bij zijn merries in de wei en is een evenwichtig ijzerloos, bitloos, serretaloos, spoorloos menneke. Heb ik er toch in ieder geval één uitroepteken van gemaakt toch?!

Hoi
Voor onze 2 merries van 4 jaar oud zoeken we 2 bijrijders.
De paarden staan tussen Nunspeet en 't Harde, in een
prachtig uitrijgebied op de veluwe.

De paarden staan 24 uur per dag in de wei, 7 dagen per
week. Mijn dochter en ik rijden zonder bit met boomloze
zadels en bekappen op een natuurlijke manier.

Wij rijden/wandelen 2 maal per week en we willen naar
4 maal per week voor onze paarden. Unique is 170
schofthoogte, donkerbruin, vriendelijk, meegaand en
iets nerveus. Ulla is 158 schofthoogte, voskleurig, slim,
kalm en eigenzinnig. Een combinatie van karakters
die elkaar verder helpen op moeilijke momenten.
Een voordeel van met 2 paarden op pad gaan.
Veel basis dingen zijn nog in opbouw,
waarbij vaker oefenen en geduld nodig zijn.

We zoeken twee bijrijders die gezamenlijk komen
rijden op 2 dagen per week. Met ervaring in
natural horsemanschip. En voldoende rijervaring
om deze jonge paarden verder te brengen,
samen met ons. We vragen slechts 20 euro
per maand en op de rijdag mest verwijderen
uit de weide. Verder veel vrijheid om het op je
eigen manier te doen.

Lijkt je dit wat, en ben je minimaal 16 jaar,
of ken je iemand die we zoeken,
mail dan naar Michiel en Tessel.
michielslegten@home.nl

european sport stables schreef op zondag, 5 juni 2005, 22:51:



Euh????? Laten we man en paard noemen: een zekere Theo Bosman van ESS begon bij zijn aftrap met het aanspreken en gelijk maar schofferen van de Nederlander. Inderdaad niet erg fatsoenlijk, daar heeft u gelijk in.

Wat uw opmerkingen mbt springen betreft: ?????????
De Olympische Spelen in Athene niet meegekregen? Hadden allemaal ijzers onder en ik werd bepaald niet vrolijk van de (blessure)beelden noch van de (doping)nasleep.
Vraagje: heeft u zich wel eens verdiept in de constructieve zijdelingse stijfheid van het paardenbeen? Dan heeft u toch gezien wat méér grip dan de natuurlijke hoef geeft daar voor effect op heeft?! Als u nu stelt dat die extra grip nodig is voor topsport geeft u gelijk aan het inherente blessure-risico te accepteren en maakt het welzijn van het paard daarmee ondergeschikt aan het 'sportieve' resultaat dat de ruiter letterlijk op de rug van dat paard wil behalen.

Meneer van ESS, u heeft blijkbaar niet veel inzicht in wat paardgericht gehouden paarden aankunnen; onze niet door gecertificeerd erkende experts professioneel begeleide bloedkikkers rossen in rengalop over rolkeien bergop/ -af en er heeft zich nog nóóít een blessure voorgedaan.
De paardenhoef is namelijk een schitterend zelfreinigend tractiecompromis dat naadloos past bij de constructie van het onderstel.

Biedt verder eerst maar eens excuses aan voor uw onfatsoenlijke topicstarter.

Hoi hoi,

Soms heb je van die dingen waarbij je paard echt zegt: "Je bent een lieve meid maar dit doe ik dus ECHT niet!". Ik was van´t weekend ons dekzeil aan het opruimen op de stal (ze hebben een tijdje nog half hooi, half kuil gehad, maar´t hooi is nu op). En toen bedacht ik, och, daar kan´k wel even mee oefenen met Torop. Dus heb dat grote zeil neergelegd met op de hoeken een pilon om het vast te houden. En daar wilde ik - simpele ziel - Torop effe overheen laten wandelen.
Nou, Torop had meteen al iets van "ben jij wel helemaal lekker?". Stond met letterlijk trillende benen naar dat door de wind hier en daar opbollende zeil te kijken en durfde er niet eens dichterbij te komen dan 2 meter. Dus ik, komop kerel, nu niet meteen gaan staan miepen, we hebben zoiets waarachtig toch wel eerder gedaan (b.v. met een rubberen zeil, maar dat wapperde niet!), ben je nou een parelli paard of niet, ga er maar gewoon naartoe, niks aan de hand.

Uuuuuuuuuuuhhhhh, nouwwww, dat geloofde Torop dus mooi niet he. Vertrouwen in zijn mens heeft blijkbaar wel grenzen ).

Na ca. 3 kwartier terug sturen en weer naar het zeil sturen was de 2 meter anderhalve meter geworden, maar hij stond nog steeds met letterlijk knikkende knieen naar dat zeil te kijken en blokkeerde totaal. Dat schoot dus echt niet op. Dus maar besloten om de uitdaging iets minder erg te maken en het zeil nog eens dubbel te vouwen zodat het tenminste niet zou bewegen door de wind (scheelt een stuk natuurlijk). Maar ja, toen werd de anderhalve meter 1 meter en voor de rest schoot het nog steeds niet op. Hij vertrouwde het niets, en was ook totaal niet van plan om naar het ding toe te gaan. En al helemaaaaaal niet om erOP te gaan staan (ja dahaaag, bekiek´t effe zeg). Dat het zeil een beetje bewoog gaf voor hem de doorslag om het risico niet te nemen.

Op een gegeven moment toch maar m´n toevlucht genomen tot clickeren. Heb hem eerst een duidelijk commando gegeven om de zijpilon aan te raken om er even in te komen (dit hebben we nl eerder gedaan dus dan weet hij tenminste goed wat de bedoeling was). Fluitje - Brokje. Nog eens aanraken, .... ok, goed, fluitje+brokje. Toen wees ik op het zeil, okay, nu iets nieuws. Ga dat maar aanraken. En waarachtig, na even geduld en heel veel aarzelen, okay, hij deed het en raakte heel voorzichtig het zeil aan (fluitje/brokje). Overwinningggggg!!! Dus heb hem daar heel lang rust gegeven om even heel goed te bevestigen. En ja hoor, hij ging toen uit zichzelf telkens opnieuw dat zeil aanraken met z´n neus (dus de fluitjes en de brokjes waren gingen even aan de lopende band: fluitje/brokje-fluitje/brokje, fluitje/brokje, dit was aan de ene kant wel komisch, aan de andere kant ook heel mooi om te zien hoe zijn houding meteen veranderde. Het zeil veranderde in zijn ogen blijkbaar van een eng bewegend monster in een soort "brokjesleverancier" dat hij kon regelen. Dat werd er blijkbaar toch wel een stuk aantrekkelijker op! Dan hebben wij nog een commando voor "schoppen" (vindtie heel leuk, lekker op een bal hengsten met z´n hoef). Dus ik gaf terwijl hij voor het zeil stond dat commando. En jawel, na welgeteld 2 seconden, "schopte" Torop het zeil, m.a.w. hij plantte z´n hoef er ferm op. Okeeeeee!!! Fluitje/Brokje. En na nog een paar minuten stond hij al met 2 benen doodkalm op het zeil !!!!

Daar ben ik gestopt hoor, ten eerste vond ik het wel mooi na een uur in de (mot)regen, en ten tweede was het een heel goed moment om te stoppen omdat hij er inmiddels ook weer heel rustig bij stond, en dat wou ik niet verpesten. De volgende keer pak ik het wel weer op.

Ik vraag me dus echt af of ik het nu met Parelli al of niet voor elkaar gekregen had. Volgens mij dus NIET, ik bedoel, heb dat toch vaak genoeg gedaan dat squeeze game, en altijd met succes, maar dit was blijkbaar gewoon te veel gevraagd op dat moment. Het schoot gewoon echt geen meter op, ik denk omdat hij op zich wel WOU "gehoorzamen" maar hij durfde gewoon niet, hij vertrouwde het niet. Terwijl clickeren blijkbaar heel, heel goed werkt om die angst te overwinnen. Waarom werkte dat nou veel beter? Dat begrijp ik eigenlijk niet zo heel goed (wie wel???), maar het werkt wel!!!

Ja, heb hier inderdaad al over gelezen, maar ik ga toch meer voor een ander hoofdstel. Ik denk zelf aan iets met leer, Emiel Voest heeft ook zoiets te koop, vind het alleen nog een beetje duur..

Lilian Boon schreef op zondag, 5 juni 2005, 23:29:


die stiften zijn natuurlijk nodig als je op ijzers springt,
zonder ijzers heeft een goede hoef meer dan grip genoeg,
meer grip dan een handvol stiften of kalkoenen
of waren het kaketoes ?
Peter

trea hoex schreef op zaterdag, 4 juni 2005, 19:39:
Toch zitten er ook wel wat positieve kanten aan imo ( mits het inderdaad ooit tot uitvoering zou komen ). Als dan een bekapper ook erkend kan worden zullen er daar misschien wel meer van komen. Toch een goede zaak dan. Of bv de dieren waar nooit naar omgekeken wordt. Als er dan een verplichting komt worden die in elk geval ook verzorgd. Maar het zal zo'n vaar niet lopen.

cornelie

european sport stables schreef op zondag, 5 juni 2005, 22:51:

KNIP

Denkt u echt dat u er zo makkelijk onderuit komt ?
Ik ben voor mezelf 100% overtuigd van de zinnigheid én de serieux
van mijn kommentaar, aan u om eindelijk eens aan te komen met duidelijke feiten ipv opgeblazen retoriek. U hebt nog steeds uw huiswerk niet gemaakt, het is nochtans poepsimpel. Eén keertje niet naar de 7°dag kijken maar deze site en die andere u-gepresenteerde doornemen ; dat kan voor een relatief intelligent mens als u niet zo moeilijk zijn !
Daarna kunnen we eindelijk in alle zinnigheid herbeginnen praten, maar liefst niet met weer diezelfde mouwschudsels die u hier in den treure herkauwd...
in oprechte overtuiging,
Peter