Koen Theys schreef op zondag 21 februari 2016, 21:42:
> Maar is alles niet heel erg afhankelijk van het doel van onze training?
> Wil je weerstandstraining of conditie of vetverbranding of spieropbouw ...
> Ik waag mezelf elke dag aan ongeveer 1 a 2 uur sport en afhankelijk van
> het doel ben ik toch genoodzaakt mijn schema's periodiek danig aan te
> passen.
> Ik ga ervan uit dat dat voor paarden precies hetzelfde is ...
>
> Koen Theys
Ha, de enige gymnastiek die ik beoefen noemen ze hersengymnastiek
Wat doelstelling betreft heb je een goed punt.
Ik dacht dat de doelstelling in deze draad was: een redelijk gezond levensritme.
Voor mensen: vooral niet teveel zitten. Lekker rondscharrellen (net als paarden
). Kleine dosis piekwaarden. Ik ben het allang helemaal met die film van Elke eens.
Voor paarden: vooral niet teveel stilstaan. Gemaakt voor hapje/stapje fourageerpatroon. Scharrelpaarden dus. Met al dat gescharrel leggen ze dan, zonder stress, cumulatief die 8 á 10 km/etmaal af. Dat hoef uiteraard niet van A naar B, kan ook in rondjes of nog anders.
Als er prestatiegerichtheid bijkomt, telt allereerst genetische aanleg (ook daarmee volledig met de film eens). Bij paarden is dat veel duidelijker dan bij mensen, vanwege prestatiegerichte geleide fokkerij (zou met mensen ook prima kunnen maar vinden we 'onethisch'). Dan komt naar voren dat er tevens een grens aan die genetische voorbeschikheid is; die is, voor de doelstelling, bij Engelse Volbloeds allang bereikt - nog sneller worden ze niet. Maar laten we stellen dat er genetische aanleg aanwezig is, dan (denk ik) is de volgende grens die al dan niet gepasseerd wordt die welke natuurlijk gedrag scheidt van geforceerd gedrag.
In de endurance vind ik dat erg duidelijk naar voren komen: 40km zou ieder paard van nature moeten kunnen (los gezien van een snelheidscriterium), het andere uiterste (160km) is een nmm volslagen onnatuurlijk topprestatie.
Warboel
