Karianne schreef op maandag, 13 juni 2005, 0:45:
> Ben van het weekend wezen kijken naar een arabisch volbloed bij
> een handelaar. Na wat heen en weer gepraat te hebben gingen we
> dan eindelijk kijken naar de paarden die hij in de verkoop had.

> Ik weet het even niet meer, ben er helemaal even af, maar moest
> het even kwijt.....
>
> weltrusten Karianne
Nou weltrusten..... ik denk dat jij niet zo lekker slaapt.
Afschuwelijk, hier zijn gewoon geen woorden voor. Ik geloof dat ik (watje die ik ben) dat arme dier direct gekocht zou hebben. Het is toch ook niet om aan te zien als zo'n beessie zo lijdt en er zo'n lompe minkukel niks aan doet (minachting noem ik dat gewoon) en er dan ook nog een met een stok naar slaat! Had je niet de neiging om hem aan te vliegen??
En de dierenbescherming begrijp ik ook geen bal van. Dat is toch niet goed verzorgd als je een paard dat
hoefbevangen is, gewoon laat staan, en er niets aan doet????
Ik merk dat ik me nu ook op zit te fokken nu ik dit zit te typen. Ik zie het gewoon helemaal vóór me.
Ik was het afgelopen jaar in Lottum op de paardenmarkt, omdat een vriendin van me daar eens wilde kijken. Niet omdat ze een paard wilde (want ze heeft er al 3), maar gewoon....
Ik dus mee, maar zogauw we daar kwamen kreeg ik al spijt. De paarden staan zij aan zij, met touwtjes aan een staalkabel gebonden. Alle soorten paarden staan daar door elkaar, bij elkaar, hutje mutje. Sommige paarden kunnen gewoon niet met elkaar opschieten en dreigen, bijten, tappen naar elkaar en naar de mensen die er óveral tussendoor lopen. Moeders met kinderen in buggy's????!!!
En dan die handelaren... walgelijke dikke kleine mannetjes, met petten op en een rode neus (van t drinken of altijd buiten staan, dat weet ik niet) en een houten stok in de hand. En maar meppen op die konten als de paarden vervelend zijn.
Op een geven moment zag ik een paard wat wel hèèl lelijk deed tegen zijn buurpaard. Die probeerde te ontwijken, maar ze stonden zo strak dat ie geen kant uitkon. Uiteindelijk is het beest uit pure wanhoop naar voren gesprongen, kwam verstrikt in de staalkabel en viel... Dit alles ging met veel gegil en herrie. Mensen probeerden het paard te bevrijden, maar het was zo over de rooie dat niemand in de buurt kon komen. En maar spartelen, tegen de druk in...
Ik weet niet hoe het afgelopen is met het paard, want mijn vriendin heeft me meegesleurd en we zijn meteen naar huis gegaan. Ik kreeg dat beeld ook niet uit mijn kop. Ik snap niet dat zulke paardenmarkten nog toegestaan zijn. Ik weet dat er veel dingen met dieren gebeuren die niet kunnen, maar ik ben toch wel een beetje van "de kop in het zand," type. Maar als ik er dan zo mee geconfronteerd wordt houdt het me nog erg lang bezig
Bah
Trea