deze wetenschapper heeft een interessante open visie betreft intelligentie bij dieren:

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/04/21/ben-ik-slimmer-dan-een-octopus-omdat-ik-kan-praten-1611295-a427593

''Wetenschappers zouden zich beter moeten inleven in de belevingswereld, de Umwelt, van het dier. Met slimmere proeven komen we ook meer te weten over slimme dieren.''

joop schreef op woensdag 10 augustus 2016, 10:41:


Ik heb meneer de Waal ook wel totaal anders zien schrijven, vgl. bijv. Martin Gaus die zijn houding t.o.v. honden beleren ook totaal gedraaid heeft. De Waal is wel heel goed in meewaaien met de windjes van de paradigmas, de politiek van de moderne wetenschapper zullen we dat maar noemen


Perceptie wisselen, mijn stokpaardje he?
Maar eerst definiëren wat je precies met slim bedoelt

Ik ben het ook totaal oneens met de geventileerde mening over behaviorisme. Zoals wordt voorgesteld ontkent behaviorisme cognitie en dat is pertinent niet waar! Alleen, met alles wat zich in de zwarte doos tussen de oren afspeelt kunnen we in directe zin niets en daarom richt behaviorisme zich op de uiterlijke gevolgen in gedrag.

En, dat doet meneer de Waal ook! Hij concludeert van alles vanuit het gedrag van de apen. Zonder gedragswaarneming had meneer de Waal nooit ontdekt dat apen boos kunnen worden omdat de buurman een beter geachte beloning krijgt, et cetera. Wat natuurlijk pas echt apart werd is dat het aapje de betere beloning zelf weigerde totdat buurman ook kreeg. Toch blijft staan dat reconstructies en conclusies gebaseerd zijn op gedrag, behaviorisme!
Maar, behaviorisme is duidelijk uit de mode. Zou dat te maken hebben met de weerstand in de beleving van mensen die het altijd al veroorzaakt heeft? Dus doen we eraan maar noemen het niet meer zo?

Ook empathie en vermeend altruïsme kunnen echter berekend worden, zie Dawkins (géén behaviorist maar evolutiefanaat) enige (oudere) studies die de moeite waard waren voordat de knul zijn leven ging verdoen met religiebestrijding.
Er zijn overduidelijke overlevingsfuncties van bekend, o.a. de bloed delende vampiertjes.

Dit stelde ik vast:
Dag x : Paarden staan achter een draad maar er is een opening 30m achter hun kont. Ik heb twee bakjes (bekend en inhoud is gewild en ze komen er altijd meteen op af als ze ze zien) Ik zet de bakjes in het zicht op 10m afstand. Ze zouden dus moeten omlopen als ze ze willen bereiken : doen ze niet.
Dag y : Andere situatie : paard 1 staat op dezelfde plek achter de draad. Paard 2 op plek waar ze ongehinderd door draad tot bij mij kan.
Ik doe het hek open en metéén weet paard 1 (ijslander!) dat ze zich moet omdraaien, naar de opening lopen om zó door het hek te kunnen om naar hun lievelingsweggetje met wilgen en distels en gras te kunnen.
Alleen maar een waarneming voor wat die waard is.
Opm. Met de bakjes stond ik niet op dez. plek als die waar het hek is.
? Naar buiten is hen meer waard dan het eten in de bakjes?

Myriam