Jean Mclean schreef op woensdag 4 oktober 2017, 8:26:
>
> tja, ik ben het gewoon niet met je eens.
En dat is niet verboden.
Maar ik zou achterliggende goed onderbouwde argumentatie toch interessanter vinden.
Ik gaf nml. aan het niet te weten, hoe meer kwetsbaar kan een opstelling zijn!?
Als je het daar niet mee eens bent, geef je volgens mij aan het wel te weten... nou, leg het maar waterdicht uit dan.
Wat ik wel weet en makkelijk vind is helemaal PN, dus niet spenen.
Maar zodra er wel sprake van is, wat dan? Meteen na geboorte, een week, een maand, 4 maanden, een half jaar...? Wat zijn van alle opties de gevolgen?
> Ik vind het niet kunnen dat
> dieren ook op deze manier lijden, want dat is het gewoon.
Tsja, misschien moet er dan meteen na geboorte, na het consumeren van biest, gespeend worden....
> En ja er zijn zoveel dingen vreselijk, zoals het slachten. Maar daar gaat
> het nu niet om toch?
Vind ik wel.
Een misschien goed vergelijkbare zaak omdat het in dit kader interessant is, is het spenen van kalveren in de runderhouderij. Redelijk recent was er nog ophef over.
Feit: de boer haalt de kalveren gelijk na het nuttigen van biest bij de koe weg (want de boer wil liever zelf de melk verkopen - het kalf, als dat al opgefokt wordt, krijgt dan melkpoeder net als de mensenbaby's en vraag mij nu niet naar de logica daarvan want die ontgaat mij ook).
Mening anti: je moet kalveren langer bij de koe laten (want? het wordt zielig gevonden, o.i.d.?)
Mening boer: juist niet doen want het scheidingstrauma is veel minder als je ze meteen scheidt.
De boer zou (afgezien van het vermeend bedrijfseconomisch belang), denk ik, zomaar eens gelijk kunnen hebben want de biologische investering van de koe is bij directe scheiding veel minder en eerder vergelijkbaar bij dood bij geboorte.
Tussen het minimum van direct na geboorte en helemaal niet spenen zit een oplopende biologische investering van de moeder. Dit is een argument voor, áls er gespeend wordt, dat zo vroeg mogelijk te doen. Maar wat is dan zo vroeg mogelijk?
Ik heb het argument "afhankelijk van de moeder" gelezen om spenen uit te stellen, maar ook dat argument wordt nergens behoorlijk onderbouwd.
Moeder dienen voor melk. Als vaders biologisch bestemd waren om ook te moederen hadden kerels ook wel van die dikke uiers gehad. Dus als er aan voedingsbehoeften wordt voldaan zijn moeders wellicht helemaal niet zo onmisbaar als het om overleven gaat. Dat moeders daar zelf anders over denken is een andere discussie, we moeten het dan niet over veulenbescherming gaan hebben maar over merriebescherming.
En ik snap dat ik daar in NL, waar "paarden" een vrouwenbastion is, nooit gelijk in ga krijgen
Maar zou het niet zo kunnen zijn, in het geval zoals dit hengstveulen, dat het voor het veul veel belangrijker is waar het terecht komt dan waar het vandaan komt?