Martina schreef op dinsdag 26 december 2017, 11:39:


T s j a . . . ik kan me wel voorstellen dat typische moeraspootjes het een tijdlang moeilijk krijgen op het beton - als het verschil in omgeving maar groot genoeg is, he? Van nature vormen paarden in gebieden met zeer zachte bodem ook anders gevormde hoeven dan die op harde bodem leven. En dan kan het, denk ik, ook wellicht maanden tot een jaar duren voor de gewenning en nieuwe hoefgroei daar is. Gewoon een kwestie van geduld dus.
Bijna eender probleem vaak met de gewenning naar blootvoets, met dien verstande dat bij het laatste nog maar gehoopt mag worden dat het beijzeren geen onherstelbare schade heeft veroorzaakt.

e m kraak schreef op dinsdag 26 december 2017, 23:09:


Ik heb een minder positieve ervaring..
Mijn witte Arabier had zelden op ijzers gelopen, dus daar lag de oorzaak niet..
In een dergelijke situatie kreeg zij ieder jaar weer hoefzweren aan de achterbenen.
Omdat ze achter scheef afsleet, moest ik de hoeven steeds bijwerken, anders had ik ze 's winters wat langer gelaten..
Mijn oplossing was uiteindelijk: 's winters kunststof 'hoefijzers' er onder. Want hoefschoenen 24/7 verloor ze steeds...
Tja, een mens moet wat..
Dus: kijk of je de hoeven van het paard wat langer kunt laten 's winters. Sterker zullen ze niet gaan worden zolang ze ook dagelijks in de nattigheid staan.
Sterkte er mee!

Jantine, dat is al veel langer het geval bij Voest. Ik heb daar in 2011 een opleiding met Jeen willen volgen. Zijn voorwaarde: bit. Mijn antwoord: doei!

I don't have a short temper;
I just have a quick reaction to bullshit!

Coralie schreef op vrijdag 29 december 2017, 14:08:


Waar vertel ik hier dat ik wel positieve ervaring heb? Toch alleen maar dat ik me iets voor kan stellen, dat ik niet verbaasd ben over iets?


24/7 hoefschoenen is ook niet fijn. Maar ik ben alweer niet verbaasd, want ik lees niet dat je een oplossing bij de basis hebt aangepakt, nml. jaarrond in voldoende mate op harde ondergrond laten lopen. Als dat niet gebeurt is het nmm logisch wat je vertelt.
Nu snap ik ook best dat jouw weitje wrsch. die harde ondergrond gewoon niet heeft, dat is het punt niet.


Nogmaals tsja, ik weet het niet. Ben het met Martina eens dat er moeilijk individueel gericht iets over te zeggen valt, ook al omdat we veel niet weten/zien. Toch ben ik voor de derde maal totaal niet verbaasd dat de paarden van Martina in de Duitse bergen deze sores niet hebben. En mijn persoonlijke bias is natuurlijk dat mijn grote ervaring zich toch beperkt tot voornamelijk ijscoos en koniks (maar die kunnen soms ook gewoon waardeloze hoeven hebben).

Toch, in algemeenheid, denk ik dat een hoefprobleempaard dat door houderij veroorzaakt is verbetert wanneer het houderijprobleem wordt herkend en aangepakt. Een houderijprobleem in NL is zeker dat de weiden vrijwel allemaal uit zeer zachte bodem bestaan, terwijl er arbeid van de paarden op veel hardere bodem wordt verwacht - of zoals in dit geval een paard naar significant hardere bodem verhuist. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer de hardere bodem als omgeving consequent wordt aangehouden dit probleem zich in de meeste gevallen oplost (vergelijkbaar met de voorbeelden van zielepotenpaarden die hetzij losgelaten hetzij ontsnapt in de bergen totaal opknappen).
Er zitten ook grenzen aan het aanpassingsvermogen uiteraard. Ik herinner mij zeker dat ik hier veel eerder al schreef over een voorbeeld van een groep koniks in een begrazing die eigenlijk (genetisch) veel te goede hoeven voor dat (zachte) type terrein had, met als gevolg dat die hoeven er juist helemaal ellendig kwamen uit te zien (omdat er door het beheer niet bekapt werd). Die groep is daar uiteindelijk ook weggehaald omdat ze niet compatibel was met het terreintype.
Dus ja, het zal wrsch. ook mogelijk zijn dat er paarden bestaan die geen enkele aanleg tot het belopen van hardere bodems hebben maar dat zijn er naar mijn inschatting toch niet erg veel, zeker niet in vergelijk met de vertekening die ontstaat door inconsequente verlangens vanuit het beheer.
Hoe groter die verlangens zijn (bijv. in "sport" of anderzins opzoeken van fysieke grenzen) hoe groter de eisen zijn aan consequent aanbieden van "training" in dagelijkse levensomstandigheden. In de tijd dat ik met mijn (vorige) hengst aan langeafstandswedstrijden meedeed, renden we iedere dag hier een rondje van een km of 20 (dat lukt al snel in de Groningse grootschaligheid) - dan hoeft niemand verbaasd te zijn dat af en toe tussendoor een keer pieken op een wat grotere afstand (maar meer dan 60km hebben we nooit gedaan, vind ik niet geschikt meer voor een paard) weinig moeite kost. Maar als je geen tijd/zin hebt om zo een dagelijkse verplichting aan te gaan, even goede vrienden maar vraag dat dan ook niet incidenteel aan je paard! Een kantoorklerk zal ook de grootste moeite hebben fysiek zich als stratenmaker aan te passen - na verloop van tijd lukt dat wrsch. wel maar niet wanneer die jobverandering incidenteel of periodiek optreedt.

e m kraak schreef op zaterdag 30 december 2017, 13:44:


Ach Egon, als paardeneigenaar zonder veel eigen geld zijn er niet veel keuzes: je moet het doen met het beperkte aanbod aan pensionhouders dat er is.
Ik was al bijzonder blij met deze plek, waar de paarden altijd zelf mochten kiezen of ze in de stal gingen staan of buiten bleven..
Want dergelijke plekken zijn er weinig!
Het probleem was niet de arbeid die ik van het paard verwachtte, want daar gebruikte ik de hoefschoenen voor.
Het probleem was dat ze dagelijks steeds wisselden van op stal staan of op het verharde straatje bij de stal, en in de zachte waterige uitloop.. Die keuze maakten ze steeds zelf uit vrije wil.
De hoefzweren ontstonden dus niet vanuit de gevraagde arbeid, maar vanuit de omstandigheden van de pensionplek zelf. Ook als ik helemaal niets deed met m'n paard, kreeg ze toch hoefzweren..

Coralie schreef op zaterdag 30 december 2017, 14:36:


En klinkt ook prima!


Ik vraag me toch af of de aanname juist en getest is, of dit hoefzwerenprobleem wel echt door die oorzaak kwam. Snap er eigenlijk niks van want dagelijks consequent zelf kiezen en deels verharding is niet verkeerd. Zo leeft mijn hengst ook, hoor... en die heb ik 12 jaar geleden voor het eerst en laatst bekapt en heeft nooit wat (afkloppen op de houtgeesten!).
Zou het niet kunnen dat die hoefzweren waar jij het over hebt een erfenis waren van een beslagen verleden?
En was het zomaar patsboem opgelost met die plastic hoefijzers? (Ik herinner mij niet dat je dat hier eerder hebt durven vertellen ).

In ieder geval bedankt voor het reageren allemaal!

Ik denk dat iedereen die op dit forum zit, wel opzoek is naar de beste en natuurlijkste oplossing voor hun paard. En inderdaad, daarbij zijn we sterk afhankelijk van de pensionplekken. Op de plek waar we hiervoor stonden, was er alleen maar zachte ondergrond aanwezig, ook in de omgeving (alleen maar zandwegen). Hier zijn hun hoeven dus op aangepast, en dit was dus ook niet natuurlijk.
Nu staan ze dus voor een groot deel op verhard stuk, waardoor hun hoeven zo hard slijten. We bekappen de hoeven van onze paarden al ruim tien jaar zelf, dat zegt niks (want het kan net zo goed tien jaar slecht gedaan zijn) maar neem even van mij aan dat de hoeven er verder prima uitzien, afgezien van dat ze nu dus aan de onderkant (te) hard gesleten zijn. Ze lopen en slijten nu veel op/van hun zool, en dit wordt/is natuurlijk gevoelig.

Wij vertrouwen erop dat de hoeven zich zelf aanpassen, harder gaan groeien en harder worden en we willen geen hoefschoenen meer gebruiken. Wat ik me vooral afvraag nu, is of Biotine zou helpen met het ondersteunen van harder worden/groeien? Ik hoor hier veel verschillende verhalen over... Hebben jullie hier ervaring mee?

Mja, heb al zo vaak op internet zien schrijven 'de hoeven zien er goed uit'... Ligt er ook maar net aan naar welke maatstaf.
Biotine... als je er een tekort aan zou hebben en het is geen potje met suiker, kán. Maar zou het me sparen. Een gezonde darmflora lijkt me eerder stap 1. Gezond paardenvoer, gezonde darm, goede vitamineproductie (door de microben aldaar).

Ik heb hier vanalles tegelijk. In de zomer is het 99% weide. Als het droog is, is leem zo hard als beton. Als het nat is is het glibberzooi. Snotleem dus met stenen/rotsen erin

Janna07 schreef op zaterdag 30 december 2017, 17:10:


Biotine is gewoon een ander woord voor "vitamine H" (B7 of B8 mag je het ook noemen, lekker duidelijk allemaal ), of we houden het gewoon chemisch bij 5-[(3aR,6S,6aS)-2-oxo-1,3,3a,4,6,6a-hexahydrothieno[3,4-d]imidazol-6-yl]pentaanzuur - dit laatste zojuist even opgezocht op wiki om dit ook nog een beetje grappige bijdrage te maken.
De term "vitaminen" is alleen van toepassing op mensen (zie Nr:274809 jongstleden, die kon ik net nog terugvinden).
Biotine zit ook gewoon in o.a. luzerne, haver, tarwezemelen en nog veel meer veganistische zooi, maar (inderdaad Martina) NIET in suikers! De niet-veganisten kunnen overigens terecht bij eieren en melk etc.

Je kunt van dergelijke vitamine-achtige stofjes een acuut tekort hebben (bijv. door chemische blokkade) en dat kan behoorlijk spectaculaire gevolgen hebben: scheurbuik, epilepsie-achtig gedrag, om maar wat te noemen.
Maar het gaat om heel kleine hoeveelheden, waarbij het niet zo is dat méér "vitaminen" méér effect sorteren. Nee, genoeg is genoeg en meer leidt al snel tot vergiftiging of (redding!) uitscheiding, oftewel als het om water oplosbare vitaminen gaat zoals biotine en de rest van de B groep pis je ze even snel weer uit als dat je een teveel tot je neemt.
En in dat laatste zit het antwoord: méér biotine dan genoeg biotine "helpt" helemaal niets.

Weer een paar oplichters die wat mij betreft de toko mogen sluiten.

e m kraak schreef op zaterdag 30 december 2017, 15:29:


Mijn witte paard sleet de achterhoeven scheef af. Dat was het probleem. Daarom moest ik haar hoeven steeds bijwerken. Mijn andere arabier (de vos op de avatar) had veel betere hoeven en sleet die niet scheef af. Die had dat probleem dus ècht niet..

Ik heb Joster in laten slapen, er kwam weer zwart water uit, hij werd ook steeds slomer en dikker, hij dronk veel, ook kwam er gewoon bloed uit na de mest.
Het zwarte water was waarschijnlijk geronnen bloed.
Al een tijdje terug, denk een week of 6 ofzo.
Heel erg verdrietig allemaal.
Dank voor jullie tips en interesse.
Gr. Ingrid

vagebond schreef op zondag 31 december 2017, 14:12:


Oorzaak? Sectie? Want we zijn ook nooit te oud om te leren.....

Alle ponies, kasteelpaarden, trekpaarden en, indien van toepassing hun muilezelachtige mensen ook, een voorspoedig 2018 toegewenst (iemand moet dat toch doen, ik offer mij wel op dit jaar)

Oh, je schreef een maand of wat geleden nog dat het steeds beter met hem ging.

E.M. Kraak, Bedankt!
Ik kijk altijd met veel plezier naar jouw avatar = is dat plaatje bij je teksten.
Gegroet daar op je domein, ook voor Els en wat er nog zoal rondscharrelt.

Myriam