Isabel van der Made schreef op donderdag, 16 juni 2005, 9:55:


Correct Frans, als het paard beweegt, daar kan ik ook geen speld tussenkrijgen, maar laat je paard eens op de weegschaal stilstaan, en weeg eens het gewicht op het linkerbeen en daarna het gewicht op het rechterbeen, dan is dat verschillend. Dat is de uitgaansstelling van Antoine.
En die diagnose 'hoefkatrol' en 'klinisch hoefkatrol' betekent voor mij ook een 'we weten het niet'. Dat heb ik zelf al ondervonden. Drie veeartsen consulteren betekent vaak: drie verschillende diagnoses.
Verder: als Antoine een paard in training krijgt gaat hij niet op eigen houtje aan de hoeven of de ijzers dingen verzanderen. Hij traint ze spiertechnisch, of het paard nu op ijzers of te hoge hielen staat of niet. Hij is van zijn methode overtuigd, net zoals jij overtuigd bent van jouw zienswijze. Ik ben met zijn training begonnen toen mijn paard kreupel was met diagnose 'klinisch hoefkatrol' en mijn paard is daar wel bij gevaren. Pas daarna heb ik over HN en PN gehoord, en nu heb ik ook de ijzers verwijderd. Van die al of niet vermeende hoefkatrol ben ik niet meer bang, ik heb samen met Antoine fouten in mijn manier van rijden ontdekt, die ik heb moeten veranderen en die blijkbaar toch ergens wel effect hebben. Je kan misschien stellen dat ik mijn paard 'hinderde' tijdens het rijden, whatever! Wat ik nu nog ga doen is leren natuurlijk bekappen. Ik wil gewoon het beste voor mijn paard, wil uitgaan van mijn eigen gevoel voor wat betreft het welzijn van mijn paard, op een natuurlijke en ongedwongen manier, en dat houdt in dat ik misschien verschillende zaken ga combineren. Ook Antoine zegt dat spuiten, zenuwsnedes en ... symptoombestrijding zijn en ook hij raadt 'blootvoets' aan, dus jullie hebben wel raakpunten. Ik probeer zelf ook kritisch te blijven, en ik ben ondertussen ook overtuigd van het goede van blootvoetse paarden.
Ik ga bovendien geen welles-nietes dialoog beginnen, want zo fanatiek ben ik niet. Trouwens, mijn paard is ondertussen ongeveer een jaar niet meer kreupel geweest en zit goed in zijn vel, en is veeeeel soepeler geworden (het was een echte stijve hark vroeger), goed toch? Wat wil je nog meer?

Een toch wel overtuigde, gelukkige vrouw
Perdida

Hey allemaal

Ik heb een probleem met mijn zevenjarige merrie waar jullie mij misschien mee kunnen helpen.
Mijn paard heeft namelijk een verschrikkelijk slecht evenwichtsgevoel.
Als ik met haar ga wandelen gaat ze geregeld tegen de vlakte. tot nu toe heeft ze er nog niets aan over gehouden maar soms is het echt gevaarlijk zowel voor haar als voor mij. Ze is namelijk een paard dat nogal veel steigert. Als ze schrikt is haar eerste reactie om omhoog te gaan. Maar 1 keer op twee slaagt ze door en ligt ze dus op de grond. Ik heb er zelfs al eens onder gestoken, gelukkig alleen maar mijn been. Maar ik kan het niemand aanraden.
Dat ze valt bij het steigeren had ze als ze jonger was ook voor in vrijheid. Maar de laatste twee jaar heeft ze het in vrijheid (naar mijn weten) niet meer voorgehad.
Maar zelfs zonder te steigeren heeft ze problemen met haar evenwicht. Vorige week nog viel ze op haar voorknieën in stap. Zonder dat ik een echte rede zag, ze verloor gewoon haar evenwicht. Met haar achterhand heeft ze ook problemen, zo nu en dan zakt ze daar ook door. Dan voel ik mijn hele paard onder mij wegzakken. (zelfs zo diep dat ze met haar kont op de grond zit)
Tegenover vroeger is ze al wel veel verbeterd maar het blijft toch een probleem. Ik durf niet goed meer met haar gaan wandelen omdat ik schrik heb dat ze weer steigert en doorslaat (wat met een ruiter nog steeds gebeurt) Meestal kan ik wel verhinderen dat ze heel hoog gaat. Maar als ik te laat ben heb ik nu de neiging om eraf te springen (ik ben namelijk mijn leven nog niet beu) Maar dit is ook natuurlijk niet bevorderlijk voor onze vertrouwensband (Ik neem aan dat ik haar nog meer uit evenwicht breng door eraf te springen)
Als je haar ziet lopen zie je er niet echt iets mis aan. Ze is vrij snel, heel wendbaar en heeft voor de rest een goede coördinatie.
Ze beweegt wel niet correct. Ze zet zowel in haar achterhand als vooraan de ene voet voor de andere. In plaats van op twee evenwijdige lijnen zet ze haar voeten dus op 1 lijn neer. Wat natuurlijk haar draagvlak verkleint. Ze is van nature niet bodemnauw, maar ze heeft wel de neiging om met haar voorbenen bodemnauw te gaan staan. Dan zet ze één achterbeen naar achter. Als je haar vraagt om vierkant te staan, staat ze correct.
Ze is ook helemaal niet lomp ofzo, en ze is zich volgens mij goed bewust van haar benen.
Hebben jullie misschien tips of oefeningen waarmee ik haar kan leren om haar draagvlak te vergroten of om haar evenwichtsgevoel te verbeteren?

Ans

Frans Veldman schreef op donderdag, 16 juni 2005, 10:15:


Op punt 2 wil ik nog even reageren. het zijn paarden die geleerd hebben 'netjes aan de teugel' of 'in de krul' te lopen en daarbij de rug niet ontspannen, die problemen geven. Dat ze pijn hebben door het beslag staat voor mij buiten kijf. Dat ze de rug moeten leren ontspannen staat ook buiten kijf (ook dat geeft pijn). Het rechtrichten begint met het ontspannen van de rug onder de ruiter, daar hamert ADB ook steeds op. Een ruiter op de rug van een paard kan je toch ook niet 'natuurlijk' noemen? daar is een paard uiteindelijk ook niet voor gemaakt. Dit is ook een vorm van 'meer' of 'andere' belasting die uiteindelijk resulteert in anders gebruik van spieren en pezen, denk ik zo. En of het als dusdanig 'symptoombestrijding' is of niet, daar heeft hij en heb jij je eigen idee over (tegengestelde mening). Laten we mekaars mening blijven respecteren. Over 10 of 20 jaar zijn er misschien weer andere inzichten.


Wedergroeten
Perdida

perdida schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:08:


Als ik het goed begrijp leer je niet van Antoine anders te rijden, maar anders *stil te staan* ?


Voor mij een wat vreemde zaak dat als paarden niet goed lopen dat je dan niet eerst eens gaat kijken naar de hoeven. Dat is net zo vreemd als bij een paard dat niet goed kan kauwen niet naar het gebit te kijken maar gewoon zijn kauwspieren te gaan trainen.


Ik geloof direct dat de paarden beter lopen na zijn training, dat ontken ik absoluut niet. Ik denk alleen dat je daar niet de conclusie uit kan trekken dat hij "hoefkatrol geneest", want a) is het maar de vraag of het paard hoefkatrol had en b) is de kreupelheid wegtrainen niet per definitie hetzelfde als genezen.


Dat is ook niet mijn bedoeling.


Niets. Als het goed werkt, waarom niet. Het gaat mij alleen om de verklaring, en omdat ik wat huiverig ben bij het idee dat straks paarden met echte hoefkatrolontsteking daar in training gaan en door blijven lopen met hoeven die een verkeerde vorm hebben en te weinig doorbloeding om gezond te kunnen zijn.

Groeten,
Frans

Ans Jondral schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:17:

Misschien nog wat info
Zijn er problemen met het bekappen ook? Staat ze op ijzers of loopt ze blootsvoets?
Heb je foto's van haar voeten?
Het doorzakken kan natuurlijk van alles zijn, maar dan is het wel handig om de voeten te kunnen uitsluiten.
Piet

perdida schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:24:


Hier ben ik het helemaal mee eens.
Het heeft alleen niets met hoefkatrol te maken. DAT is waar het mij om gaat.
Dat AdB leert om een paard beter te lopen dat door onkunde van de ruiter in een rare houding is gaan lopen geloof ik direct, en juich ik ook van harte toe.

Groeten,
Frans

Nick Altena schreef op woensdag, 15 juni 2005, 20:11:


Hey, dankje voor je reactie. De zool is al holgetrokken, voor is dat beter te zien dan achter, omdat achter dus de zijkant naar buiten toe helemaal recht loopt eigelijk. De hoge kant steekt dus wel boven de zool uit, daar is de hoefwand ook te lang. Deze kant groeit echt supersnel, en zou inderdaad vaker bijgevijld moeten worden, maar ik ben zo bang dat die korte kant dan nog korter wordt.
Ik zal zo snel mogelijk proberen foto's op internet te zetten, dan kunnen jullie het zien, want het is idd wel moeilijk uitleggen zo. Ik weet ook niet precies waar het aan ligt.
Met ijzers was het dus zo dat het ijzer aan de ene kant zo goed als weggesleten was en aan de andere kant nog zo'n 7 mm over had. Dus ze staan echt flink scheef al kan het met hoefijzers niet zo veel in hoogte gaan verschillen.

gr. marlou

Piet schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:28:

en het evenwichtsorgaan??
heb hier weinig kaas van gegeten hoor, maar dat is het eerste waar ik aan denk.

Succes!
Marlies

Ans Jondral schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:17:


Mij lijkt het heel vertstandig om de dierenarts erbij te halen!! Pas dan verder denken. Misschien zou fysiotherapie ook een steuntje kunnen zijn, maar ik zou zeker eens medisch na laten kijken.

Groeten Esther

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 15 juni 2005, 21:03:


Dankje voor je reactie!
Eerst had ik ook aan hoefschoenen zitten denken, voor allevier haar hoeven toen dus. Ipv ijzers, maar denk niet dat dat voor mij de oplossing is. Ik zal iig wel even contact met ze opnemen om eens te informeren. Mn natuurlijk bekapper meet van die hoefschoenen aan dus dat is het probleem niet.

groetjes

Frans Veldman schreef op donderdag, 16 juni 2005, 10:15:

Even wat stof misschien om over na te denken ook

In de jaren dat ik nu in het "shetlanderwereldje" zit, ben ik nog geen shetlander met Hoefkatrolonsteking]">HKO tegengekomen (wat ook door een DA bevestigd werd dat dit een aandoening is die slecht zeer zelden bij shetlanders voorkomt).

En waarom niet heb ik me af zitten vragen? Ze grazen en lopen hetzelfde als hun grote soortgenoten.
Maar er is wel een verschil in rijden. Als ze al bereden worden (velen staan voor fokkerij, gezelschapspony of menpony) dan worden ze niet jaren door dezelfde persoon bereden (worden te groot voor de pony).

Heeft Hoefkatrolonsteking]">HKO dan toch met rijden te maken?

Groeten
Ingrid

Hey, bedankt voor je reactie,

Dat testen is inderdaad wel een goed idee misschien, dan hoef je ze niet gelijk aan te schaffen want goedkoop is het niet.. en als het dan geen goede oplossing blijkt te zijn, daar ben ik heel bang voor.
Waardoor kwam jou dan dat kleine zweertje? Zijn de hoeven bij jou ook nog steeds te kort dan aan één kant?

gr. marlou

Wendy-hb schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:47:


Ik denk dat het met ijzers, o.a. met springen, met plotselinge rukken aan de pees, met verkeerd bekappen, te hoge hielen en te weinig doorbloeding , die beschadigingetjes kan herstellen, te maken heeft te maken heeft.
Elke Fisiotherapeut doet dat bij de behandeling van pijnlijke lichaamsdelen Hij probeert zo'n goed mogelijke doorbloeding te krijgen voor een zo snel mogelijke genezing, met massage of ijspacks.
Piet
zie homepage

Piet schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:59:


Springen e.d. geloof ik dus wel, ijzers niet echt direct. Ik ken vele shetlanders inmiddels die al jaren beslagen zijn, voor de wagen wedstrijden lopen, maar geen problemen met Hoefkatrolonsteking]">HKO hebben ook. Ik hou het dus zelf op rijden, maar is nergens op gebaseerd, alleen door wat ik zie/lees/hoor. Niets wetenschappelijks dus, want daar ben ik naar op zoek

Groeten,
Ingrid

Starlight schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:51:

Hoi Marlou,

Ik had er eigenlijk niet direct erg in dat jij het was ... jammer dat je zulke problemen hebt bij Starlight. Je hebt destijds toen we naar Piet gingen Isabella's schoenen gezien en was er niet helemaal terughoudend over.

Dus ook zou je willen aanraden om hoefschoenen te proberen.

Je moet ook proberen te achterhalen waarom Starlight de achterhoeven scheef afslijt. Bij Isabella is het zo dat ze een scheef bekken heeft en daardoor dus gewoon scheef loopt. Maar met regelmatig (en dan ook echt regelmatig) vijlen, is de hoef allang niet meer zo scheef als hij vroeger was.

Ik heb wel met gevoelige hoeven te maken gehad, gelukkig niet met hoefzweren en dikke hoefballen, dus kan je daarin niet verder raden.

Beterschap met Starlight en geef maar een dikke knuffel van me

Groeten
Ingrid