Inge Teblick schreef op woensdag, 29 juni 2005, 12:15:
> Sommigen echter genieten van het technische aspect van het
> wérkwoord "rijden". Dat zijn de mensen die heel intensief
> proberen te voelen wat in hun paard gebeurt, en dat bij élke
> pas. Dat zijn mensen die er graag wél een bit in hebben, omdat
> het preciezer werkt bij het rechtrichten (en dus versoepelen)
> van een paard, als onderdeel van alle beschikbare rijhulpen; en
> ik heb het niet eens over een bepaald rijniveau, maar gewoon
> over de individuele "goesting" van de mens
... dus als ik precies wil zijn dan helpt een bit?
Ik heb wat bezwaren tegen deze argumentatie, omdat het de illusie van de werkzaamheid van bitten in stand houd. Enerzijds houdt dit alle nadelen van grootschalig bit gebruik in stand. En anderzijds blijven mensen werken aan de buitenkant - de bitkant
, terwijl gevoelig en heel mooi rijden voortvloeit uit de binnenkant van de paard/mens relatie.
Heel mooi om te zien overigens zoals mens en paard kunnen samenwerken. En dat dressuur mensen liever met een bit in rijden, is een feit. Uit onwetendheid, omdat ze niet anders weten dan dat dáár een noodzakelijk deel van de nauwkeurigheid vandaan komt. En dat komt het niet, nauwkeurigheid komt van binnenuit, het is een fabel dat nauwkeurigheid van het bit komt.
Als dolfijnen zeer precies kunnen reageren en springen zonder bit kunnen paarden dat ook
Ik zou niet weten waarom deze vergelijking mankt loopt, in werkelijkheid spelen er heel veel andere processen die precisie veroorzaken.
Michiel
Warboel
