Hoi,

de moeder van Gazelle, Naomi, is een Franse draver (haar vader is/was een volbloed). Van Naomi heb ik geleerd om *los te laten* . Als jouw draver gekoerst heeft (en hij is al vijf, dus heeft hij al drie jaar gekoerst en misschien al vanf z'n eerste jaar in training) dan heb je veel werk aan de winkel. Als je een Belgische of Nederlandse draver hebt valt het allemaal nog wel mee; Franse dravers staan meestal veel hoger in het bloed (zijn ook anders, veel lichter gebouwd) en vaak ook veel nerveuzer.
Er zitten hier mensen die veel meer weten van dravers en die de nuances kunnen aanbrengen, maar in grote lijnen dit:

- jouw draver heeft misschien geleerd zich vooruit te werpen met het bit als steun. Hoe harder je aan het bit hangt, hoe harder je draver gaat lopen. Dat is dus het eerste wat je doet: blijf uit z'n mond.
- een draver heeft nooit geleerd een kleine wending in een bak/piste te rijden. Dat wil zeggen dat hij als een bus door de wending gaat, ongebogen, en daarom in een bocht naar binnen gaat hangen als een motor. Werk aan soepelheid: wendingen, slangevoltes...
- een draver is een sterk, maar stijf paard. Hij kan niet goed horizontaal, maar ook niet vertikaal buigen, en dat maakt het moeilijk voor hem om aan fijnere hulpen te komen. Daar moet je dus heel rustig en bewust aan werken.
- een draver is gefokt om te duwen met de achterbenen (achter z'n lijf), niet om te dragen (onder z'n lijf). Daardoor gebruikt hij zijn rug heel anders, heel vlak. Het zit heel comfortabel, zo'n draversdraf, maar je moet een dubbel zo goede ruiter zijn om een draver te leren lopen op een manier waar hij niet voor gefokt is. Dressuurwedstrijden winnen zit er waarschijnlijk niet in.
- afhankelijk van uit wat voor soort training hij komt, bestaat de kans dat hij gestraft is voor het in galop vallen. Het zou kunnen dat hij zowiezo nooit goed galoppeert - niet alleen omdat hij bang voor straf is, maar ook omdat het galopperen er zoveel mogelijk uit is gefokt. Het kan z'n galop altijd wat vlak maken (viertakt, geen drietakt doorspringen).
- je draver is een heel goed toekomstig recreatiepaard, en een plezier op buitenritten (als je het niet erg vindt om te blijven draven als de rest galoppeert ). Met wat geluk heb je wél een goed springpaard: dravers hebben vaak een supersterke achterhand.

Succes,

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

http://www.naturalhorsetalk.com/

(en ik ga het niet vertalen )

Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 9:14:


Nee? Dat valt me nu van je tegen Isabel!

De mensen in de les willen iemand laten spreken over het natuurlijk bekappen!!!!
De lesgever stelde dit voor en de anderen waren (matig) enthousiast...
wordt vervolgd...

groeten,
Liesbet

Marie-Christine Vesters schreef op maandag, 11 juli 2005, 21:45:


Beste Marie-Christine,
In November 2004 heb ik de cursus "Natuurlijk Bekappen" gevolgd en vanaf dat moment ben ik mijn paard op die manier gaan bekappen. Voorheen bekapte ik mijn paard al anderhalf jaar zelf (conventioneel), zoals ik geleerd had tijdens een 10-daagse cursus in Zwolle. Dit uit pure nood omdat mijn paard zo verschrikkelijk bang was voor de hoefsmid en alleen met praam en onder verdoving te hanteren was. Ik heb namelijk diverse hoefsmeden gehad, allemaal hadden ze geen geduld en vonden dat ik mijn paard maar manieren bij moest brengen. Aan haar slechte schouder die mijn paard moeilijk naar buiten kan brengen, hadden ze helemaal geen boodschap, ze was gewoon lastig en een kreng. Ik vond dat zo erg, mijn paard had pijn en was bovenal gewoon bang, omdat ze in het verleden in de diverse stallingen zo veel nare dingen meegemaakt had. Ik wil geen details op internet zetten, maar er is zoveel gebeurd dat ik heb gebroken met de diverse "vrienden" waar ze gestaan heeft.
Er is in het verleden door diverse hoefsmeden zoveel aan haar hoeven geprutst, ze kreeg de ene hoefzweer na de andere, achter stond ze ontzettend scheef. Ze heeft zelfs hoefijzers gehad, maar die waren er na twee dagen weer afgescheurd, omdat de hoefwand nauwelijks 1 mm dik was. Je zult begrijpen dat voor mij de maat vol was. Ik had geen paard gekocht om het door anderen te laten mishandelen of door zogenaamde hoefsmeden te laten verprutsen. Zoals je merkt ben ik hier nog steeds boos over........
Ik ben blij dat ik de cursus Natuurlijk Bekappen gevolgd heb, al was ik in het begin erg sceptisch. Diverse hoefsmeden hadden al vanalles geprobeerd, waarom zou deze methode zoveel anders zijn. Maar deze methode werkt gewoon! Mijn paard kan veel beter lopen, ze staat achter niet meer zo verschrikkelijk scheef en het belangrijkste: sinds augustus 2004 hebben we geen hoefzweren meer gehad. Natuurlijk Bekappen is veel gemakkelijker te doen dan conventioneel bekappen! Conventioneel bekappen heb ik altijd wat eng gevonden, ik heb echt geleerd te "kappen" en dan zo kort mogelijk, waarbij de zool hol gesneden wordt, zo dicht mogelijk bij het leven (even uitschieten, brrrrr......), straal bijna weg en dan hoefijzer eronder.
Toen ik mijn paard de eerste keer Natuurlijk bekapte vond ik het helemaal niet eng. Ik wist immers als ik de zool maar aanhield, kon er niets mis gaan. Het deed me dan ook ontzettend goed als mijn paard na een bekapping beter liep dan voorheen (eerder was het altijd andersom). Ze heeft ook gemerkt dat bekappen niet eng is en dat ze niet meer bang hoeft te zijn. Ze geeft bereidwillig haar hoefjes en staat rustig te wachten tot ze klaar is.
Je vraagt of je daar heel veel zelfvertrouwen voor moet hebben..... Dat krijg je vanzelf als je de cursus hebt gevolgd. Je kunt daar immers op hoefjes oefenen! Alles wordt zo duidelijk uitgelegd, het is echt heel goed te doen!
Veel succes met je paard!
Groeten,
Monique

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 9:26:


Dat is echt een openening! Yes!
Ze staan er in ieder geval open voor, hoe het verder uitpakt is natuurlijk nog maar de vraag.
Ben heel benieuwd hoe dit verder gaat verlopen...

gr Caroline

Gisterenavond weer mencursus gehad en de lesgever kwam met een pas gebeurt verhaal af... Ik kan het natuurlijk niet controleren maar ik geloof hem wel.

Een andere cursist (op een andere plaats) had een mooi paard en een mooie kar gekocht. Die man had besloten zijn paard te laten beleren door derden (professionelen) om voor de kar te spannen. Paard mooi en statig vertrokken naar zijn "leermeester", gisteren terug gekomen, totaal gebroken met verwondingen en geen levenskracht meer....

Volgens de lesgever (hij weet het natuurlijk ook niet, hij was er niet bij) zou het paard voor de kar zijn gespannen niet willen trekken hebben en zouden ze er een tractor hebben voorgespannen om het paard verder te trekken...
met alle gevolgen van dien....

Dus laat mij maar wat langer bezig zijn (volgens sommigen al te lang) met het beleren, rustig aan, niets forceren... later langer en meer plezier verzekerd...

een verontwaardigde,
Liesbet

Inge Teblick schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 8:53:


dat is dus ook weer zoiets. haar los rijden is dus fitaal dan net gaat ze er vandoor ze zal nooit trappen of wat dan ook ze gaat enkel de eerste keer (misschien erna ook nog maar licht eraan als je eenmaal weet wat te doen met dr als je rijd dan doet de het niet meer echt.) rennen door de bak of weide (waar je maar wil rijden) hou je dr te strak wat nooit goed is gaat ze er ook vandoor, de eigenaar zegt dat ik vast, los, vast,los enc moet doen dus contact geen contakt waardoor ze zich ontspant en dan te rijden valt (ze blijft wel pittig)
zou kunnen alleen weet niet hoelang die meid die draver al heeft. als dat al vanaf 1 jaar is zal ze niet echt veel gelopen hebben, weet ook niet of ze haar zelf zadelmak heeft gemaakt.


die meid rijd licht dressuur met haar de galop beheerst ze nog niet zo goed, en springen vind ze waanzinnig leuk...ze heeft wel geleerd kleine voltes en alles te rijden en soepel is ze ook eigenlijk wel...
maar ze test je uit in het begin


dat zal ik doen maar zal eerst eens op dr moeten rijden als het een beetje lukt want die meid (eigenaar) zegt het ook niet echt super, HOE ze nou bereden moet worden.


volgensmij wil ze haar ook niet voor wedstrijden maar gewoon om soepel te blijven. dus moet gewoon dressuur rijden maar niet de hele tijd ook gewoon boswandelingen of door de buurt, en springen mag ik ook (mag eigenlijk alles met dr doen als ik maar wel ook dressuur rijd)


daar kan ik heel goed inkomen, ik weet wel dat je een draver weer kan leren dat galop mag en waardoor hij het wat beter kan doen.


ja springen vind ze geweldig maar dan zal het volgende probleem komen, ze vind het zo leuk dat je haar niet meer terug gehouden krijgt en ze stormt letterlijk op de hindernis af en het liefst doet ze het 10 keer achter elkaar. dat is dus iets waar ook aan gewerkt moet worden (dr eigenaar is zo al vaak van dr afgevallen)

wel alvast heel erg bedankt!!!

Ienie schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 9:44:


Hoewel ik me daar best beschikbaar voor wil stellen, ben ik bang dat je eerst een paar uur uit kan gaan leggen hoe natuurlijk bekappen werkt en dan over zult gaan in een verzandende discussie, simpelweg omdat mensen soms niet willen geloven dat het werkt zoals het werkt, als ze dat niet met eigen ogen gevoeld en gezien hebben.
Ik bedoel: het kwartje moet vallen.
In de cursus gaan mensen zelf aan de slag met het "bekappen" ( er komt natuurlijk geen beitel aan te pas) , hebben het boek bestudeerd, de dvd gezien en een dag lang uitleg gehad.
Mensen die zo vastgeroest zitten in hun overtuiging staan meestal niet open voor iemand die het totaal anders ziet.
Misschien weet je wel wat voor discussies en op welk niveau er gevoerd worden en zijn op een site als Bokt.
De lesgever zou er het beste aan doen, als hij op de hoogte wil komen, zich in te schrijven voor een cursus. Zodat hij achteraf met kennis van zaken kan oordelen.
Begrijp dus goed, ik ben niet bang om een paar uur te discussieren, met wie dan ook, maar ik denk niet dat het nut heeft.
Piet

Horsewisper schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 10:39:


Wat de eigenaar bedoelt is dat als je blijft trekken, je draver gaat hangen, en zo meer en meer naar voren valt, en het steeds moeilijker wordt (voor het paard zelf!) om terug te komen - vergelijk het met naar beneden beginnen lopen, een helling af: hoe meer je naar voor hangt, hoe moeilijker het is om te remmen, en ook hoe korter je passen worden en de kans dat je werkelijk voorover valt vergroot.
Beter vind ik het nog om te voorkomen dat je paard gaat rennen. En dus ga je terug tot waar het goed gaat: hoe is het opstappen? Blijft ze dan staan?

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

Inge Teblick schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 11:24:


Dat opstappen vroeg ik me ook al af, onze Bjork was vroeger zo nerveus. dat ze gelijk ging rennen zodra je opstapte, zoiets van ik snap niet wat je bedoelt, dus ik ga maar hard lopen.Dat probleem is in ieder geval erg makkelijk op te lossen. We hebben haar geleerd dat ze stil moet blijven staan, als we er op zitten dan krijgt ze een snoeppie. Toen ze dat snapte, dat ging snel, in begin deden we het met zijn tweetjes, maar ik denk dat ze het na een keer of 5 doorhad, blijft ze wachten op haar snoeppie. De eerste stukjes mag ze nog best even hard, zodat ze even wat energie kwijt is. Maar ze mag pas lopen als we het willen, dus niet hoppa na het snoeppie wegsjezen. Snapt ze inmiddels ook perfect.

groetjes Esther

Piet schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 11:14:


Ja, Piet, ben bang dat je gelijk hebt.
Als je tegenover elkaar blijft staan wordt 't 'm niet!
Dat is het zonde van je energie en wordt het overtuigen.
Maar inderdaad als die lesgever werkelijk wilt weten wat het precies inhoud
zou hij dat op zijn eigen energie moeten doen.(dus de cursus volgen)
Aan de andere kant, als er nou 1-tje bijzit die werkelijk is ge-interesseerd en open staat voor NB dan is dat mooi mee genomen. Je weet nooit wat de werkelijke "winst" is. Bij de een duurt het effe en de ander heeft zoiets als Yes...

groetjes

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 10:07:


Bah, zeg wat afschuwelijk!!
Dat zoiets nog bestaat zeg.

En Liesbeth je hebt gelijk vaak is de langste weg toch de korste.

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 9:26:


Hoi Liesbet

Ik vind het echt geweldig dat je je omgeving ervan wil overtuigen. Het is een moeilijke klus. Mensen doen dingen nu eenmaal al jaren zo en als ze niet direkt de gevolgen ergens van inzien dan blijven ze vaak bij hetzelfde.
Omdat ze het idee hebben dat dat werkt. Ze blijven in hun vaste patroon en alles wat anders is dat deugd vaak niet of ze willen er niet voor open staan.

Ik heb eigenlijk wel het idee dat het ijzer de laatste tijd toch meer onder vuur komt te staan.
Er stond zelfs een stuk in de hoefslag over onbeslagen, in het wild levende mongoolse paardjes.
Een mevrouw had studie naar de Mongoolse paardjes gedaan en rara wat kwam daaruit. De mongoolse paardjes konden zomaar zonder ijzers over rotsachtige gebergten lopen. Ook kwam in het stukje naar voren dat ijzers toch echt wel nadelige gevolgen hebben. En dat maar een heel klein percentage van de hoefsmeden dit toe zouden geven!
Het was een beknopt stukje, maar toch!

Monique Meijer schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 9:31:


Bedankt Monique, ik denk dat ik me dan maar zo vlug mogelijk ga laten inschrijven. Tenslotte, die investering heb je er vlug weer uit en ik zou alles doen om mijn paarden gelukkig te zien.
Zodra ik de cursus achter de rug heb laat ik je dat weten.
Groetjes

Marie-Christine