Nathalie Lagasse schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 19:59:

Wel mooi, jammer genoeg niet idereen. En bij Parelli zie je het natuurlijk sneller dan bijvoordeeld dressuur.

Maar ik heb ook het gevoel dat het steeds meer wordt. Ik haal wekelijks 1 a 2 paadren van de ijzers af. Tegenwoordig meestal van orthopedisch beslag
www.Natuurlijk-Ruiterschap.nl

perdida schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 23:12:


Hoi Perdida.

Ik heb nog regelmatig controle van Jack, mijn natuurlijk bekapper. Vooral in de droge periode lukte het me niet om echt goed bij te vijlen. Ik heb op sommige punten nog niet goed genoeg de techniek onder de knie en op plaatsen is de hoefwand van Radja deels afgebroken. Ik moet echter zeggen dat het steeds beter gaat. De hoef tekent zich beter af en ik kan steeds duidelijker zien wat ik nog moet bijwerken. Het is soms wel erg zwaar. Radja is erg lief maar af en toe heeft ze er echt geen zin in. Ze is dan niet echt heel vervelend maar werkt beslist niet meer mee. Ik leer gaandeweg ook steeds beter om daar mee om te gaan. Pien komt altijd mee als Jack komt kappen en die leert me steeds wat opvoed trucjes.
Ik ben erg blij dat het nu weer wat vaker regent. Dat maakt het een stuk gemakkelijker. Die blauwachtige stukjes herken ik wel. Ik ben nu zo ongeveer aan het uiteinde van de vroegere spijkertjes en op plaatsen zit daar nog wel wat oud zeer. Op de achterhand was Radja al wat langer van de ijzers af. Toch is daar de witte lijn op plaatsen nog erg slecht. Ik denk dat ze weer aangepast is gaan lopen toen ze voor wel- en achter geen ijzers meer had.
Binnenkort ga ik aan mijn wei-verharding werken. Radja heeft nu nog nergens een stuk waar verharding is. Ik denk dat dat ook nog heel erg gaat meehelpen in het hele proces. Groetjes en bedankt voor de belangstelling. :)

Nel.

Groetjes Nel.

jacqueline postmes schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 10:26:


dan is dat het in ieder geval niet. dat is alvast fijn.

Kristel Vanden Boer schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 9:20:

Hij is een haflinger met best veel beharing onder aan de benen. Het waren altijd alleen maar droge korsten. met inderdaad wat schilfertjes. Hij had er geen last van. Hij trapte bijvoorbeeld niet met de benen langs elkaar zoals je bij veel tinkers met mok ziet.
Uiteindelik had hij wel een behoorlijke en wat natte plek die inderdada wat op een kloof leek. Ik zal de DA er nog even naar vragen.

We hebben het idee dat Baladeika nu snel gaat bevallen. We hebben haar apart gezet, wat ze wel fijn lijkt te vinden, en de webcam erop gericht.

In tegenstelling tot de vorige keer kun je nu ook streaming video-beelden bekijken, tenminste, maximaal vijf personen tegelijk. De rest zal het met losse beeldjes moeten doen, als vanouds. Maar dit keer wel in kleur.

Groeten,
Frans

Tamara,

lees ik dat goed dat je schrijft dat je Tinker een Arabische volbloed is? Is dat een tikfout of een grapje? Een Tinker is een Tinker en een Arabisch paard is , tja een Arabisch paard. Je kan niet beide zijn.

Tenzij je een pinto bedoelt, eigenlijk een bont paard van het Arabische ras.

Groeten

Rik

G. Verheijen schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 13:47:


Hier nog wat info over de herfstmijt (ook Harvest mite en chigger mite genoemd). De wetenschappelijke naam is (Neo)trombicula autumnalis. Op het internet kan je best op dezenaam zoeken, om zeker te zijn dat het de juiste parasiet is.

Het zijn de larven van deze mijt die parasitair zijn. Ze bijten en in hun speeksel zitten stoffen (enzymen) die het weefsel oplossen. Zo komt er weefselvocht vrij en ontstaat er een kanaaltje (stylostoom) dat blijft bestaan en waarin zich het monddeel bevindt zodat de mijten zich kunnen blijven voeden. Na het voeden vallen de mijten er weer af.
Dit alles veroorzaakt jeuk met letsels. Ze zijn vooral in de nazomer en herfst actief. Ze komen wereldwijd voor, maar hebben een voorkeur voor zandbodems, kalkhoudende bodems en kleigrond, en leven in gras, hooi en stro.
Niet alle herfstmijten veroorzaken een reactie van de gastheer, en als dit wel gebeurt is de mijt meestal al verdwenen. Sommige dieren zijn immuun.

Hoop dat je hier voorlopig wat meer mee kan. Ik ga proberen uit te zoeken wat nu precies de behandeling is. Heb tot zover gevonden dat de infectie zelflimiterend is. Maar weet ook niet goed hoe dat nu past in jouw verhaal, het paard heeft er al 1,5 jaar last van?
Laat zo snel mogelijk iets weten. Mail me anders privé het hele verhaal door als je wilt, dan kan ik misschien iets meer te weten komen.

Groetjes Kristel

Als nu die torsiekracht op de

Kijk even naar bericht 3723. Daarin geef ik letterlijk aan dat zowel rechtrichten als natuurlijk bekappen een genezer kunnen zijn voor hko. Dus dat en ik en Frans gelijk heeft.
Overigens heb ik het steeds gehad met dat rechtrichten als een van de factoren en niet de factor. Misschien is het zo dat het er gewoon aan ligt waardoor de hko is ontstaan.
Waren het de krappe schoenen, of was het het scheefrijden?
Maar wat ik apart blijf vinden (en dat zeg ik niet met een toontje van: en ik wil toch lekker gelijk hebben), dat paarden die na het rechtrichten, ook al houden ze hoge hielen/ijzers, rad blijven, ook gedurende langere tijd, (ruim 5 jaar).

Ik ben ook zeker niet voor het pusherige wat je tegenwoordig veel bij het dressuren zit, maar maak aan de andere kant ook niet de fout om je paard dan maar niet aan het werk te zetten, want dan kom je er ook niet altijd.
En wat is dan zieliger uiteindelijk. Een paard wat goed, fit, sterk en lenig in zn vel zit (worden ze geestelijk ook beter van, meer zelfvertrouwen) of eentje die zn lichaam slecht gebruikt en weinig coordinatie heeft.

Links wel goed springen en rechts niet, ik kan je het topic van Karen Rohlf over het rechtrichten aanraden. Een paard moet beide zijden even goed ontwikkeld hebben wil die uberhaupt zn achterhand goed kunnen gebruiken.

Dat van die korte toon van Monique kan ik ook beamen, merk ik zelf ook.

Nog een punt is dat je paard zich bewust moet worden van zn lichaam, dat slepen kan er ook op duiden dat hij niet eens goed weet dat er nog wat achteraan zn lijf zit. Klinkt misschien simpel, maar je ziet dit wel bij veel jongere paarden.
Oplossing: cavaletti lopen, achterwaarts laten gaan, heuveltjes op en af, maar vooral cavaletti.
Als dit eerst allemaal onhandig gaat, kun je al zien dat er sprake is van slechte coordinatie, en dat zal enorm verbeteren met balkjes lopen.

Je kunt ook los longeren, zonder lijn, doe ik heel veel. Je paard kan zelf zn balans zoeken, maar je kunt wel even fijn zien hoe die loopt. Plus dat je meteen weer even bezig bent met je band en de rangorde.
En misschien vind je het idee niet leuk maar bijzetten (kan ook zonder longeerlijn) en de pessoa zijn wel goede hulpmiddelen om spieren en beweging te trainen.
Soepeler te worden en sterker in de achterhand te worden.
Dat is dus echt wel een werkmiddel (als sommigen het dwangmiddel noemen vind ik dat ook niet vreemd) maar wat is er mis mee als je paard er sterker van wordt en beter gaat functioneren? Je doet hem er ook weer geen pijn mee, maar hij moet wel eventjes wat spieren gaan gebruiken ja.

Dat zwalken onderweg, is idd niet zo vreemd, maar leer je paard wel om te lopen op jou aanwijzingen, als jij been geeft, moet ie lopen, anders niet. Als hij maar mag doen wat ie wil is niet fijn voor hem. Als jij wilt dat jij degene bent die de route bepaalt, dan moet je dat ook doen, duidelijk en consequent dus. Hebben jullie beide veel profijt van.