Brenda Smit schreef op zondag, 14 augustus 2005, 21:26:


Misschien kan je eens gaan oefenen om met wat balkjes op de grond te leggen waar hij dan van allerlei oefeningetjes mee kan doen. Het doel is dat hij bewust leert zijn benen ergens neer te zetten.
Er tussen door, er overheen, halt houden met een balkje tussen zijn voor en achterbenen maar ook achterwaarts. Je kan de balkjes als de zon neerleggen maar ook gewoon achter elkaar met wat ruimte er tussenin.
Vooral dat achterwaarts is voor jou van belang!
Ben benieuwd, succes.

gr Caroline

ingrid van der post schreef op zondag, 14 augustus 2005, 21:26:


Ja, mijn dochter Malou rijdt met haar arabier volgens deze methode.
Ze heeft deze zomer stage gelopen in Belgie en krijgt nu les van Henriette in Woubrugge. En ja, ze is heel enthousiast (en ik ook)

gr Caroline

Communicatie vereist medewerking van twee partijen.
Als de zender wil dat de ontvanger een kans heeft een boodschap te ontcijferen, dan moet de verzender minimaal integer zijn in de boodschap.
De ontvanger 'bepaalt' of de verzender van een boodschap helder is geweest doch als de ontvanger niet wil is er voor de zender geen weg.

Beetje gênant dat op juíst de sites waar communicatie tussen paard en ruiter als het hoogste goed wordt voorgehouden van begrip van de principes van communicatie niet altijd blijk wordt gegeven.

Lees en leer: http://www.classicaldressage.com/zen/articles/a_2.html

Marleen den Arend schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 16:55:


Hoi Nathalie,

Misschien heb je mijn berichtje over het hoofd gezien (zie hierboven), maar ik ben nog steeds heeeeeeel benieuwd naar je antwoord!

Groetjes, Marleen

Brenda Smit schreef op zondag, 14 augustus 2005, 21:26:


Het lijkt er op dat je paard zich nog niet goed bewust is van z'n benen en achterhand, en daarom niet goed achteruit durft te lopen op een ondergrond die voor hem 'eng' of 'onzeker' is. Wat voor jouw paard kan helpen, zijn Ttouch oefeningen. Zie voor meer info bijv. http://www.gevoelvoorpaarden.nl/

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Huertecilla schreef op maandag, 15 augustus 2005, 2:02:


Alsof dát te vergelijken is...

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zondag, 14 augustus 2005, 21:30:


Zij vertelde dat het gewricht idd extra gaat groeien. Dat is ook bij mensen zo in 9 van de 10 gevallen zijn er dan geen problemen. Loopt het paard wel moeilijk dan is het gemakkelijk om die vergroeiing de schuld te geven. Natuurlijk zij hij dat er best paarden tussen zitten die er wel problemen aan ondervinden.

over die twee soorten kan ik me voorstellen. Maar al is het alleen die spieren etc, dan geeft een andere mannier van bekappen al snel verlichting aan de spieren, en natuurlijke leefomgeving zorgt ervoor dat een paard voldoende beweegt.
Voldoende bewegen zonder ruiter is naar mijn idee dan weer goed om dat er daan geen scheve ruiter op de rug zit, waardoor de belasting wat minder steeds scheef is.
Antoine de bodt haalt trouwens ook altijd de ijzers eraf hoor!

Hij is in zijn carriere nog geen paard tegen gekomen welke dan een echte vorm van HKO had, en daar sta ik dan weer van te kijken.
Hij traind die paarden onder garantie en heeft het er zo uit, en het zijn toch grote aantallen die hij helpt. Ik denk meer dan Pete zelf met bekappen. Maar goed, ik had ook de zelfde gedachte als jij Ilona, maar blijf met vragen zitten.

www.Natuurlijk-Ruiterschap.nl

Brenda Smit schreef op zondag, 14 augustus 2005, 21:26:


Oefen in ieder geval met achteruit lopen naast een muur, en later tussen twee muren (misschien kun je een muur en het zijschot van je trailer of een deur ofzo nemen als 2e muur). Als hij dat kan, kun je het uitbreiden met door er een plastic zeil neer te leggen moet ie eerst vooruit overheen kunnen, en dan in dezelfde oefening achteruit). Doel: leren dat hij het zelf in de hand heeft dat hij netjes recht achteruit kan lopen, ook al is het onder vreemde omstandigheden.

Ik heb vroeger een paard gehad (helaas dood) met hetzelfde probleem, wilde per sé niet achteruit, hij was bang voor de afstap, dus dat hij ineens lager stapte met zijn hoef. Toen we de trailer hebben ingegraven (jaja met paard en al!, je moet toch íets na een paar uur...) deed hij het goed.... Je kunt misschien proberen om iets te bouwen dat je de afstap steeds iets groter maakt.

En leer hem dus achteruit tussen schotten/muren laten lopen over vreemde objecten. Zorg er trouwens voor dat je hem niet compleet tussen het schot zet, in het begin wel maar de laatste halve paardlengte moet hij het doen zonder het schot (kan moeilijk zijn voor ze om dan nog steeds recht achteruit te gaan).

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

e m kraak schreef op zondag, 14 augustus 2005, 18:01:




Dat dan maar stoppen met dat doen wat dus blijkbaar tot problemen leidt komt steeds weer voorbij en klopt dus niet.

Van hetzelfde kaliber als: van eten word ik dik, dus oplossing: ik stop met eten.

Nee eten is nodig om in leven te blijven dus moet ik anders en beter eten.

Nu is trainen, gymnastiseren niet strikt noodzakelijk om in leven te blijven voor een paard, maar wil je op een paard rijden, dan is het dus wel degelijk van belang om
letterlijk goed op de been te blijven.

Je kunt er dus niet onderuit omdat:

a. Of je rijdt je eigen jonge paard die weleens de bocht om moet, dus correct wenden, buigen, stellen is van belang. Zoals gebleken is vereist dit dus kennis van de ruiter en oefening van het paard.

b Of je koopt een paard waar almee gereden is en die kan dus scheefgereden zijn. Vereist dus kennis van jezelf om te leren zien hoe die beweegt en wat je daar eventueel corrigerend aan kan doen.

Blijkbaar schijnt Egon te denken dat bijna alle dressuurruiters aan bondage en dwang doen. Vooruit dan maar. Dat probeer ik niet eens te weerleggen.
Wat ik wel weerleg dat als je maar het bondage dwangmatige achterwege laat, dat het dan allemaal wel goed komt.

Zie ook de uitspraak van Karen Rohl over het 'freestyle rijden'op het pn forum.
Ben ik heel blij mee die uitspraak van zo'n persoon en het zou fijn in het belang voor het paard zijn dat meer nh érs daarvan overtuigd raken.

Ilona Kooistra schreef op zondag, 14 augustus 2005, 21:30:



Nee, want hko en aangeboren slechte stand van de benen of een slechte vorm van het straalbeen komt gewoon voor.

Ik stel het me dus maar zo voor dat ook al heb je een paard met wat minder goede voorwaarden om klachtenvrij te blijven, je hier zoveel mogelijk aan kunt doen, door het hoefmechanisme (bekappen), de doorbloeding (bekappen, bewegen) en de beweging van het onderdeel zelf (trainen) allemaal 100% te laten zijn.

Aan de andere kant heb je paarden die alle goede voorwaarden wel al in huis blijven maar die toch klachten ontwikkelen. Oorzaak een combinatie van verkeerd rijden (grootste invloed denk ik), verkeerd bekappen, weinig bewegen.


Juist door dit denken en het dus ook niet zeker weten, lijkt het me goed om dan niet van die boute uitspraken te doen op jullie site. Met alle respect overigens hoor Ilona.

Ook de medische wetenschap heeft moeite met het vaststellen van wat hko nu eigenlijk is, wat de oorzaken precies zijn en de genezing. Om het maar zo te versimpelen tot een echte hko (wat dat dan al is) en iets wat lijkt op hko maar wat eigenlijk een spierprobleem is lijkt me niet juist.

Ook al omdat Antoine wel degelijk foto's heeft van paarden die voor aanvang slecht waren en na de training zo schoon als wat. Dus blijkbaar heeft zo'n 'spierprobleem'wel degelijk invloed op hoe straalbeentjes en het doorbloedingsgebied eruit zien.

Ilona Kooistra schreef op maandag, 15 augustus 2005, 9:32:

Tuurlijk.
Vanaf nu doen we allemaal net alsof opponent een paard is!

(ik doe het wel eens als ik een echt lastige klant aan het telefoondraadloze draadje heb die ik er het liefst door heen zou willen trekken... )

Hallo!

Voor mijn 16-jarige volbloedruin van 1,70m. zoek ik een lieve bijrijder of bijrijdster. Ik ben me sinds kort aan het verdiepen en Natural Horsemanship en ben erg enthousiast over. Ik ben op zoek naar:
* iemand die ouder is dan 18, die de nodige ervaring heeft op het gebied van rijden en verzorgen.
* het liefst iemand die ook geinteresseerd is in NH (ervaring is fijn maar hoeft niet). In iedergeval iemand die van recreatief rijden houdt, dus geen fanatieke dressuur of springruiter.
* die 3x per week (waarvan 1 weekenddag) mijn paard beweging en verzorging wil geven (uitmesten hoeft niet).
* die bereid is een financiele bijdrage (in overleg) te leveren (anders is het voor mij financieel niet te doen).

Mijn paard staat op een gezellige kleine pensionstal in Wassenaar, met 2 buitenbakken en een ruiterpad door eigen bos. Vanuit de stal kan je goed buitenrijden (duinen/strand, bossen, ruiterpaden door Wassenaar). Hij is heel braaf in het verkeer en houdt van buitenritten maken.
Heb je zelf interesse of ken je iemand anders die op zoek is naar een bijrijdpaard dan hoor ik het graag!

Groeten,

Madelon

Marleen den Arend schreef op maandag, 15 augustus 2005, 8:49:


Ja inderdaad, sorry


Ja, de bedoeling zou dus zijn dat je in de training maar 20% van de tijd met contact gaat rijden en de rest grondwerk en freestyle, met de impulsion programs spelen, of buiten rijden, of andere leuke dingen doen (springen, koeien drijven ) En uiteraard in de dressuurproef zelf met teugelcontact rijden, dat moet je dan ook net tonen.


Ja zoiets, ik ben hier zelf nog maar nauwelijks aan toe en was net begonnen met het volhouden van 'vertical flexion' (parellitaal voor de aan-de teugel-hoofdhouding) in stukjes stap en draf, dus als ze dan mooi zonder verzet op de teugel vijf passen zet gooi ik de teugels weg en lopen we weer een eindje 'los'.


Karen ging eerst met een Parellipaard het rechtrichten en ontspannen op de grond demonstreren, gewoon aan het touwhalster. Daarna werkte ze dus met een dressuurpaard, ook weer eerst op de grond voor het rechtrichten en ook al om het paard te leren zich op haar te richten: stoppen als zij stopte enzo. Want dat paard had neiging almaar door te lopen, op de grond een veel voorkomende kwaal bij niet-NH paarden maar ook bij het rijden door de eigenaresse was al goed te zien geweest dat het paard op de hand en op de voorhand hing. Qua optoming trouwens geen touwhalster maar gewoon het klassieke hoofdstel met trensbit wat het paard al in had. Leuk detail: de neusriem haalde Karen eruit (dat ken je wel van Parelli waarschijnlijk: nooit een neusriem, als het paard zijn mond opendoet is daar een reden voor en wil je het liever weten in plaats van het weg te moffelen door een strakke neusriem). En het was geweldig om te zien hoe leuk het paard dat vond, die neusriem eruit. Het contact op het bit (als het er al was) was er niet slechter op. Dus als Karen ging rijden reed ze ook vooral zonder teugelcontact (paard wist niet wat hem overkwam) en deed ze simpele basisdingen zoals rechtrichten en daaruit voorwaarts-neerwaarts en dan ging ze ook proberen het paard vooraan lichter te maken door heel vaak achterwaarts te vragen, tot het paard zelf begon na te denken (duurde wel lang, paard was niet gewend zelf te leren) en zijn gewicht meer op de achterhand bracht. Dat achterwaarts vragen deed ze trouwens ook niet op het bit maar met een touwtje om de hals. En op de momenten dat het paard vlot en ontspannen liep zagen we haar ook wel eens teugelcontact aannemen maar een halve cirkel later gooide ze dat wel weer los. Maar het was vooral werken aan de basis dus, het paard was ook met een scheefheidsprobleem aangemeld (ene voobeen werd hoger opgetild dan het andere).

Groetjes,
Nathalie

Brenda Smit schreef op zondag, 14 augustus 2005, 21:26:


Ik heb dit probleem ook gehad, ik heb hem toen voor de trailer gezet, een stapje erop en weer achteruit, dit een paar keer herhaald en daarna steeds verder uitgebreid, uit eindelijk ging hij de trailer zonder problemen af.

succes ermee!

Morris is een arabische volbloed
tinker....