CooLLady schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 23:10:


Ik heb bij onze paarden die altijd buiten staan de ervaring dat ze ook 's zomers af en toe hun staart eraf beginnen te schuren. Ik heb deze zomer eens opgelet wanneer ze dat nou precies doen en dat is dus als ze teveel gras hebben gegeten en/of gras waar veel eiwit in zit (dus jong gras of gras waar veel (kunst)mest op zit). Onze paarden krijgen ook amper krachtvoer dus daar ligt het niet aan. Ik geef ze nu weer deels hooi om een teveel aan eiwit te voorkomen (teveel eiwit geeft afvalstoffen geeft jeuk) en ze schuren nu al bijna niet meer! Dus misschien dat je eens kan kijken of je paard deels hooi kan krijgen ipv gras en of het gras niet te jong is of teveel bemest.

J. Pelgrim schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 0:54:


Wel ja kom binnen. Dit is dus echt een voorbeeld van de pot verwijt de ketel, wie maakt hier nu onenigheid??
Ik vind het enkel maar moedig van Nick dat ie iedere keer weer de tijd en energie steekt in de uitleg zoals ie het ziet. En dat doet ie zonder de man te spelen. Ook als je het niet met hem eens bent neemt ie wel de tijd en de moeite om zijn standpunten te verduidelijken.

Esther

Monique Meijer schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 9:19:


Ja hoor, ik ken nog een merrie die een snor heeft in de winter. Leuk hoor.
Rijden met mijn paard als zij een wintervacht heeft vind ik juist geweldig. Ik vind dat geen probleem. Het ging mij echt om de gewenning, fructaan en bijvoeren.
Ik begrijp dat er toch verschillende meningen zijn, dus ik probeer daar een middenweg in te vinden
gr. jean

jose schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 22:58:


En hier vind ik het verhaal niet meer kloppen... veel menners rijden ook in het zadel en dan doen ze dat ZONDER oogkleppen!!! En dan heb ik zo iets, als een paard schrikt als je erop zit dan lig je eraf.... met of zonder hersenschudding (in het beste geval).... terwijl met de kar spring je eraf...
ik erger me zo aan die mensen in de cursus die (naar de natte apen) daar met oogkleppen aankomen zonder te proberen zonder oogkleppen...

Hier het verhaal waarvan ik heb wakker gelegen:
paardje van 12 jaar met oogkleppen voor de kar, het beest was superzenuwachtig, de menner nam zijn peesbeschermers af (paardje was al helemaal opgetuigd) en het kromp in mekaar door die aanraking...
op het einde van een uurtje rijden springt een andere menner van de bok en begint het paard te slagen al wat hij heeft tegen de kar..., met vier mensen nodig om paard te kalmeren en uit te spannen...
en dan doet mijn (Parelli)-hart pijn... het paard heeft gewoon niet geleerd om niet-bang/moedig te zijn...
alle vreemde geluiden van achter zijn voor hem een gevaar... en dan vraag ik mij af wat gebeurt er als je de oogkleppen weglaat???
Dan kan hij zien wat er gebeurt bij elk geluid!!!
Ik vind hier ook een stukje het 'Diesel-verhaal' in terug...
Een paard heeft angst omdat het niet ziet wat het hoort... (dat paardje heeft waarschijnlijk gedacht aan een grote zwarte panter toen hij die plof hoorde)

En ik begrijp dat een paard en koets op de weg risico's meebrengt... maar is het niet beter het paard te laten wennen aan alles wat hij tegenkomt???

Maar ik heb nog maar één paardje voor de kar gezet en die kijkt rustig rond terwijl we rijden, alleen die vreemde dingen op de grond (witte vlekken) vertrouwd hij nog niet....

Hallo,
Even een opmerking: Gisteren ging ik naar de Welkoop om een zak muesli te halen (ze krijgt elke morgen en elke avond een handje vol, dat is ze zo gewend en ik doe eeuwig met een zak van 15 kg) en dat was uitverkocht. Ik wilde eerst granenmix meenemen, maar een mevrouw adviseerde mij ponybrok te nemen, erg sober voer waar niets in zit omdat ze toch op het weiland staat en eigenlijk niet bijgevoerd hoeft te worden.....
Nou dat heb ik gezien, erg sober! Ik heb o.a. de eiwitten vergeleken en in ponybrok blijken aardig wat meer eiwitten te zitten dan in de granen mix. Een erg misleidend begrip vind ik.
Monique

Jean Mclean schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 9:38:


Hallo,
Voordat mijn merrie bij ons achter het huis kwam te staan, stond ze bij een boer. Ze was in de zomer dag en nacht buiten, in de winter enkele uren buiten en de rest dag en nacht binnen. Hij vond het namelijk zielig en was bang dat ze het koud zouden krijgen. Mijn merrie is enkele jaren geleden in september bij ons gekomen, en ze is vanaf die tijd steeds buiten geweest. Alleen als de wind erg guur is en ze heeft dagen in de regen gestaan dan zet ik haar wel eens een nacht binnen zodat ze eens helemaal opdroogt. Dat zal wel niet echt nodig zijn, maar goed, ik slaap dan beter.......... Terugkomend op de wintervacht: In oktober begon ze al meer vacht te ontwikkelen, in december was ze een beertje. Ze heeft het nooit koud gehad.
Die boer bemestte zijn weiland echt verschrikkelijk vaak, ze was vaak ook buiten als het gevaar van hoefbevangenheid het grootst was, maar mijn paard heeft er gelukkig nooit last van gehad. Denk dat het een kwestie van gewenning is? Ik hoef dan ook gelukkig niet op te letten wanneer het fructaangehalte gevaarlijk is. Mijn paard is zoveel mogelijk op het weiland, als het zo nat is dat ze de boel vertrapt, blijft ze noodgedwongen in de bak en krijgt zoveel hooi als ze wil. In de winter laat ik haar ook zoveel mogelijk op het weiland, dan gaat ze zich ook niet als een gek volproppen maar gaat rustig grazen.
Monique

Liesbet, José, Esther en Pien hebben het over oogkleppen:



Ja, door je paard goed voor te bereiden op wat hij tegen gaat komen neem je een heleboel risico's weg, of het doel nu lopen voor de kar is of onder het zadel, dat maakt nul komma nul verschil.
Oogkleppen zijn daarbij weer de bekende symptoombestrijding en volgens mij alleen uitgevonden om de menner een schijnveiligheid te bieden.

Argumenten als : Op de bok zit je verder weg vind ik niet helemaal geldig, alles valt of staat met het vertrouwen en de band die jij en je paard in elkaar hebben.
En dat vertrouwen moet er ook zijn als je 2 meter verderop zit.

Mijn Arabier is bijna bomproof, ik zeg bijna, want ze heeft van die fases dat ze opzij blijft springen voor putdeksels en roosters in de weg. (En de week daarna verzint ze wel iets anders....)
Voor mij een reden om daarmee maar weer eens aan de slag te gaan en ik zou het niet in mij hoofd halen om dan haar ogen halfdicht te binden of wat.
Maar als ze voor de kar zou lopen zou dit wel een algemeen geaccepteerde oplossing zijn. Waarom? Omdat ze die kar de berm in zou kunnen sleuren of ermee aan de kletter kunnen gaan?
Ze kan ook onder het zadel aan de kletter gaan, en als je er dan afvalt doet dat net zo goed pijn....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Esther schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 9:03:
geven?
******************************

Na alle knoflookverhalen zou ik er zelf ook niet voor kiezen om dagelijks knof te voeren, maar lijkt me wel dat hoeveelheid e.d. er ook wel toe doet.

Wat ik dan toch even kwijtwil, ik geef nu die wormkuur van Leen Taal. Die meurt vre-se-lijk naar knoflook. Ik draai er dus echt mn kop voor om zogezegd en denk "YUCK!". Je moet die kuur 12 dagen geven, elke dag een klein beetje. De eerste twee dagen moesten ze er even aan wennen, vooral Neel vond het raar, en Torop stond bedachtzaam te smakken na die eerste 2 doses.

We zijn nu bij dag 9 of zo, maar blijkbaar vinden ze het inmiddels best te pruimen. Ze krijgen zo "los" de spuit tussen hun lippen gestoken, en het gaat probleemloos naar binnen. Neel vreet er zelfs de spuit bij op als je niet uitkijkt , die is er enorm happig op ... maar ja, niet echt representief hoor want die vreet zelfs een handdoek of een barebackpad op als je niet uitkijkt. Lijkt wel een afvalemmer.

Het verbaasde mij dus dat ze dit best lekker vinden, terwijl ik dacht dat het teveel naar knoflook stonk daarvoor.

Ik vind het oneindig jammer, dat deze discussie nu zo PERSOONLIJK gaat worden. Gescheld op elkaar, is toch een hele vreemde reactie, voor een stel weldenkende mensen die het beste voor hun paard willen....

Geen goede reclame, voor Frans ook.

Kunnen jullie je niet bij het onderwerp houden???????????????

HannahFroukje schreef :
Smaken zijn ook een kwestie van gewenning.
Ik weet nog goed toen we vorig jaar begonnen met het bijvoeren van voederbieten, nou, nou : Geraspt, verstopt in het voer, kleingesneden stukjes, ze pikten er alleen het lekkere uit en de biet lieten ze liggen.
Goh, wat een ellende, en maar zeuren en weg willen lopen want het beviel ze van geen kant.
Het heeft 2 weken geduurd voordat de paarden het aten, bij sommigen nog langer.

Vorige week echter kwam de boer met nog een restpartij, maar die waren erg slecht, dus ik heb ze op de mesthoop gegooid en moeten verstoppen, want de paarden gingen letterlijk bijna door het lint om die halfvergane bieten te pakken te krijgen. Snap je toch niet he....

Bij alle nieuwe dingen lopen ze eerst te snorken en met lange tanden te mieren, doen ze er een uur over voordat ze hun bak leeghebben, en als je een week verder bent eten ze het zo op.

Groet, Pien
www.spirithorses.be